Σπηλιωτόπουλος, Γιώργος

Σπηλιωτόπουλος, Γιώργος

Ο Γιώργος Σπηλιωτόπουλος ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές του σπουδές στην Κλασική Φιλολογία και τις μεταπτυχιακές του σπουδές, με ειδίκευση στα Αρχαία Ελληνικά, στο Ε.Κ.Π.Α. Από το 2016 είναι υποψήφιος διδάκτωρ Κλασικής Φιλολογίας στο City University of New York. Κύρια ενδιαφέροντά του, εκτός των Κλασικών σπουδών, είναι η Ποίηση και το Σκάκι.

Ο Γιώργος Σπηλιωτόπουλος γράφει για την ενοχή της ευδαιμονίας σε καιρούς κρίσης: «Ο συμβιβασμός και η παθητική αποδοχή της κακής σημερινής κατάστασης είναι αυτό που μας στερεί ακαριαία την αυριανή πρόοδο. Από τις πρώτες σελίδες ανθρώπινης ιστορίας στον πλανήτη μας, το πρωταρχικό κίνητρο για την εξέλιξη ήταν η δυσαρέσκεια με την υπάρχουσα κατάσταση, και η αναζήτηση μιας νέας, καλύτερης. Και προϋπόθεση για αυτήν ακριβώς τη δυσαρέσκεια στέκεται ο ζήλος, η επιθυμία και η ενεργητική διεκδίκηση για κάτι το καλύτερο. Για να το πω πιο απλά: Δεν μπορεί να είσαι ζωντανός, αν σου λείπει η επιθυμία για κάτι καλύτερο.»

O Γιώργος Σπηλιωτόπουλος αναφερόμενος στο «μάθημα» που πήραμε από την οικονομική κρίση, παραθέτει τη ρήση του Hegel «εκείνο που διδάσκει η ιστορία είναι ότι δεν διδασκόμαστε από την ιστορία», σημειώνοντας πως «αποτελεί ελάχιστο χρέος όλων μας, να προβληματιστούμε εκ νέου και να διδαχτούμε όχι μόνον ως πάσχοντες αλλά και ως μέλη της παρούσας κατάστασης, αξιοποιώντας γόνιμα τα επίπονα μαθήματα που μας δίδαξε κατά το διάστημα αυτό». Ο συγγραφέας τονίζει πως «πολιτισμός και ανέχεια δε συμβιβάζονται» και επισημαίνει πως «η θέση που αρμόζει στη χώρα μας τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην παγκόσμια ιστορία διεκδικείται με τη δράση»