Θεοδωρίδης, Γιώργος

Θεοδωρίδης, Γιώργος

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1993. Είναι διοικητικός-πολιτικός επιστήμονας. Έχει σπουδάσει Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην εθνική και ενωσιακή διοίκηση και από το 2017 είναι υποψήφιος διδάκτωρ Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Η διδακτορική του διατριβή μελετά την τουριστική διάσταση στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε ζητήματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ενωσιακές πολιτικές που επηρεάζουν τον τουρισμό, την προστασία του καταναλωτή, τις μεταφορές και τον πολιτισμό.
Αρθρογραφεί τακτικά στον ηλεκτρονικό τύπο σχετικά με ζητήματα επικαιρότητας που αφορούν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την εκπαίδευση και τα δημόσια πράγματα εν γένει.

"Η κρίση του κορωνοϊού θέτει, με τον πιο απόλυτο τρόπο, μεγάλες προκλήσεις και κρίσιμα διλήμματα για το υπερεθνικό ενοποιητικό εγχείρημα. Ο τουρισμός αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου να τεθούν επί τάπητος πολλές ουσιώδεις αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας, όπως είναι η προστασία της ελεύθερης κυκλοφορίας και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων των ταξιδιωτών. Στον αντίποδα, οι τριγμοί των θεμελίων της ευρωπαϊκής οικονομίας προκαλούν αφόρητες πιέσεις στις επιχειρήσεις και αναζωπυρώνουν εθνικούς φόβους, δικαιολογημένους ως ένα βαθμό."

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης γράφει για την πολιτική βία και τους τρόπους αντιμετώπισης της: «Η απάντηση, λοιπόν, στην κουλτούρα της πολιτικής βίας και του αντιθεσμικού μίσους πρέπει να είναι ισχυρή και μη βίαιη. Αυτή η ισορροπία διεισδυτικότητας και ήπιας ισχύος είναι το αναγκαίο μείγμα επικοινωνίας που οφείλουν να προσδιορίσουν κόμματα, φορείς, ενεργοί πολίτες που θέλουν να θεωρούν εαυτούς γνήσιους παράγοντες της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας ενός κράτους μέλους του πολιτισμένου κόσμου. Το στοίχημα δεν είναι απλώς μεγάλο και «κρίσιμο». Είναι υπαρξιακό και ταυτοποιητικό της Ελλάδας στα χρόνια μετά την πιο ισοπεδωτική κοινωνική κρίση που έχει γνωρίσει σε οποιαδήποτε περίοδο ειρήνης στη διάρκεια του βίου της ως ανεξάρτητου κράτους.»

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης σκιαγραφεί το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα Μετά, συνοψίζοντας τους βασικούς άξονες στο τρίπτυχο: «Εξορθολογισμός - Διεπιστημονικότητα – Εξωστρέφεια». Ο Γ. Θεοδωρίδης τονίζει: «Η Ελλάδα Μετά ευελπιστούμε όλοι να είναι μια χώρα που διακόσια χρόνια μετά την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας θα είναι μια χώρα εκτός κρίσης, εκτός ασφυκτικής επιτροπείας και εντός κάθε προηγμένου ευρωπαϊκού αναπτυξιακού πλαισίου. Η παιδεία προφανώς θα είναι πάντα η αιχμή του δόρατος μιας τέτοιας αναπτυξιακής φιλοδοξίας. Φτάνει όσοι σχετικοί και αρμόδιοι κληθούν να δώσουν τότε τις κρίσιμες απαντήσεις, να έχουν καταλάβει ήδη προ πολλού τις μεγάλες ερωτήσεις.»

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης γράφει για την Ευρώπη με αφορμή τα 60 χρόνια από τη Συνθήκη της Ρώμης τονίζοντας πως «αν κανείς επιθυμούσε να τα προσδιορίσει συνθηματολογικά, θα μπορούσε να σημειώσει πέντε λέξεις: Ειρήνη, Δημοκρατία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ευημερία». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «στις 25 Μαρτίου οι ηγέτες των κρατών μελών θα συγκεντρωθούν στη Ρώμη σε μια άτυπη επετειακή σύνοδο, 60 χρόνια μετά την υπογραφή της ιδρυτικής συνθήκης» εκτιμώντας πως «η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη και αρνητική για το κοινό εγχείρημα». «Η Ελλάδα δικαιούται και υποχρεούται να είναι παρούσα, ως ισότιμος συνομιλητής» τονίζει.

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης περιγράφει πως ενώ θα έπρεπε να επικρατήσει η ορθή λογική και η κατανόηση του γεγονότος ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος, τελικά

«ο λαϊκισμός επανεμφανίστηκε, ενδυόμενος ένα μανδύα δήθεν νεωτερικότητας, χρησιμοποιώντας τα επικοινωνιακά εργαλεία παλαιών πατερναλιστικών νοοτροπιών».

Ο συγγραφέας όμως εκτιμά πως «η ήττα των ψευδαισθήσεων σταδιακά κερδίζει έδαφος» και σημειώνει πως «το στοίχημα είναι αν το έδαφος αυτό θα καλυφθεί από τον δημοκρατικό ρεαλισμό ή αν θα γίνει πεδίο εναγκαλισμού υπολογίσιμων κοινωνικών μαζών με τους εχθρούς της δημοκρατίας»