Βογιατζής, Γιώργος

Βογιατζής, Γιώργος

Γιώργος Βογιατζής, Ιατρική σχολή πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, (1971-1977),  ειδικότητα παθολογοανατόμος (1981-1985). Μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics (1985-1989). Την περίοδο αυτή παρακολούθηση δύο MSc – το ένα σε συνεργασία με το London School οf Hygiene and Tropical Medicine. Κάτοχος διδακτορικού τίτλου (PhD) από το LSE στην Οικονομίας της Υγείας. Στέλεχος σε διευθυντικές θέσεις σε πολυεθνικές- και ελληνική φαρμακευτική εταιρία (1990- ). Μετεκπαίδευση σε strategy and marketing στο London Business School (leadership program) .  

 

Ο Γιώργος Βογιατζής εξετάζει τις δαπάνες στην υγεία σημειώνοντας πως «Ακόμη και σήμερα είναι δύσκολο να υπολογίσουμε πόσα χρήματα δαπανούμε για την υγεία. Ιδιαίτερα όταν παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ και των απολογιστικών στοιχείων του κρατικού προϋπολογισμού (διαφορετικές μεθοδολογίες). Τελευταία ανακοίνωση για τις δαπάνες υγείας των ετών 2010- 2014 σύμφωνα με το Σύστημα Λογαριασμών Υγείας (ΣΛΥ) περιέχονται στο δελτίο τύπου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής». Ο συγγραφέας καταλήγει πως «το γενικό σύνολο των δαπανών υγείας για το έτος 2014, ανέρχεται σε 16.475 εκ ευρώ (το δελτίο της ΕΛΣΤΑΤ τις υπολογίζει σε 14.711 εκ ευρώ)»

Ο Γιώργος Βογιατζής αναλύει το ζήτημα της «χρηματοδότησης και αποζημίωσης των υπηρεσιών υγείας». Ο συγγραφέας προτείνει «μία σειρά από καινοτομίες ώστε να μειώσουμε τις δαπάνες και ταυτόχρονα να αυξήσουμε την ποιότητα των υπηρεσιών» υπολογίζοντας ότι «εντός δύο ετών από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που προτείνονται, θα εξοικονομηθούν από τις υπάρχουσες συνολικές δαπάνες υγείας τουλάχιστον 3 δις». Ο συγγραφέας αναλυτικά παραθέτει το νέο μοντέλο για τον ΕΟΠΥΥ ο οποίος «πρέπει να εξελιχθεί σε ένα μοντέρνο ασφαλιστικό ταμείο υγείας που ο λόγος ύπαρξης του είναι η ενεργός παρέμβαση στον τομέα της αποζημίωσης των υπηρεσιών υγείας προς όφελος των ασφαλισμένων του»

Ο Γιώργος Βογιατζής εξετάζει το διαχωρισμό της πολιτικής από τη business επικεντρώνοντας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και εκτιμώντας πως «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το Ε.Σ.Υ. είναι η ανικανότητα να διαχειρισθεί τα επιχειρησιακά προβλήματα». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «οι πολιτικές ηγεσίες ποτέ δεν πλαισιώθηκαν με σωστούς επαγγελματίες που θα μπορούσαν να ωθήσουν τα πράγματα προς την σωστή κατεύθυνση» εξηγώντας πως αυτό οφείλεται στο ότι «κάθε πολιτικό κόμμα που αναλαμβάνει την κυβερνητική εξουσία θεωρεί το κράτος λάφυρο». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «η επιχειρησιακή λειτουργία θα πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη της ανεξάρτητης διοίκησης του ΕΣΥ».

Ο Γιώργος Βογιατζής εξηγεί γιατί το ασφαλιστικό είναι καταδικασμένο να χρεοκοπεί, εκκινώντας από τη διαπίστωση ότι χρεοκοπήσαμε από τις δαπάνες για τις συντάξεις της περιόδου του Κ. Καραμανλή. O συγγραφέας εκτιμά πως ο λόγος για τον οποίο το ασφαλιστικό είναι καταδικασμένο να χρεοκοπεί είναι ότι «το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών που κατέβαλαν κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου οι εργαζόμενοι υπολείπεται από το σύνολο των συντάξεων που θα λάβουν την υπόλοιπη ζωή τους». Τονίζει πως «ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα δεν επιτρέπεται να επηρεάζεται αρνητικά από το δημογραφικό και την απασχόληση» και παραθέτει τις αρχές για ένα βιώσιμο σύστημα συντάξεων.