Σκανδάμης, Μαρίνος

Σκανδάμης, Μαρίνος

O Μαρίνος Σκανδάμης είναι Δικηγόρος, Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Τη διδακτορική του έρευνα διεξήγαγε στα πανεπιστήμια Harvard Η.Π.Α. και Αμβούργου Γερμανίας, ενώ έχει κάνει και δημοσιογραφικές σπουδές. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και Ειδικός Γραμματέας στο ίδιο Υπουργείο. Έχει εκλεγεί ως Εθνικός Εμπειρογνώμων σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ε.Ε. Είναι μέλος διεθνών και εθνικών επιστημονικών και κοινωνικών φορέων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εγκληματολογία.

Ο Μαρίνος Σκανδάμης γράφει για τα Fake News και τον νέο ποινικό κώδικα: "H ενσυνείδητη παραπληροφόρηση μέσω του τύπου και κυρίως πια του διαδικτύου, έχει λάβει χαρακτηριστικά πανδημίας. Μέσα από αυτή δεν εξυπηρετείται μόνο ο ρατσιστικός ή μισαλλόδοξος λόγος και οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά επιπλέον, η αποσταθεροποίηση των πολιτικών αντιπάλων και η υπονόμευση των θεσμών. Αυτό επιτυγχάνεται πρωτίστως μέσα από τη δράση των trolls και την παραγωγή και διάχυση των fake news. Το άρθρο 191 Ποινικού Κώδικα παρέχει τη δυνατότητα να τιμωρηθεί αυτή η διασπορά ψευδών ειδήσεων. Ιδίως μάλιστα όταν διαταράσσεται η δημόσια πίστη."

Δευτέρα, 20 Φεβ 2017

Ευρώπη : Ένας πίνακας

Ο Μαρίνος Σκανδάμης γράφει: «Ο Ismael González de la Serna ήταν Ισπανός ζωγράφος. Στον πίνακα που συνοδεύει το παρόν αποτυπώνει αυτό που διαρκώς επανέρχεται. Στο κέντρο ο θάνατος, δεξιά του ένας άνδρας κι αριστερά γονατιστή μια γυναίκα. Η γυναίκα προσφέρει ένα πιάτο στο θάνατο. Πάνω του απλώνεται μια πόλη. Η πολιτεία προσφέρεται στο θάνατο. Ο άνδρας συμμετέχει στην προσφορά. Κοιτώντας. Ο άνδρας και η γυναίκα δεν έχουν μάτια. Έχουν τρύπες. Είναι κενοί. Κενοί από αρχές. Κενοί από αξίες. Κενοί από αισθήματα. Κενοί από σκέψη. (...) Οι άνθρωποι χωρίς μάτια ξανάρχονται στο προσκήνιο.  Ας μην ξαναπιαστούμε ηλίθιοι…»

Ο Μαρίνος Σκανδάμης στη μελέτη του εξετάζει το ζήτημα των Οίκοι Αξιολόγησης Πιστοληπτικής Ικανότητας (ΟΑΠΙ), καθώς «έχουν κατηγορηθεί για την ενεργή συμμετοχή τους στην κερδοσκοπία των χρηματοοικονομικών επενδύσεων». Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις ρυθμίσεις ελέγχου που έχουν εισαχθεί σε ΕΕ και ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι «η ελληνική πολιτεία δεν έχει θεσμοθετήσει ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, παρά το ότι αυτό προτείνεται από τους κανονισμούς». Ο Μ. Σκανδάμης εκτιμά πως «απαιτείται η αναβάθμιση του ρόλου της δικαιοσύνης που πρέπει να ενισχυθεί με την άσκηση της αρμοδιότητας ελέγχου των ΟΑΠΙ με σκοπό την προστασία του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας από τις επιθέσεις των αγορών.»

Το μέτρο του περιουσιολογίου που μελετά η κυβέρνηση αναλύει στο άρθρο του ο Μαρίνος Σκανδάμης, επισημαίνοντας πως καθώς το μέτρο δεν θα αφορά όσους έχουν αποκτήσει παράνομα κινητά περιουσιακά στοιχεία μια και δεν θα διακινδυνεύσουν τη δήλωσή τους, θα απομένει ν’ αφορά μόνο αυτούς που νομίμως κατέχουν κινητά περιουσιακά στοιχεία. «Η επιλογή όμως των πολιτών να φυλάσσουν τα αντικείμενά τους εκτός τραπεζών, προέρχεται από την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα, που συνοδεύεται από έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος» σημειώνει τονίζοντας πως επιπλέον «για πρώτη φορά έχουμε μια βαθιά εισχώρηση του κρατικού ενδιαφέροντος σε ένα χώρο προσωπικής προστασίας και εχεμύθειας».