Όποιος παρακολουθεί τελευταία το κανάλι της Βουλής τις Παρασκευές γίνεται ολοένα και σοφότερος για το σχέδιο, τη βασική ιδέα και το τελικό όραμα του κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνία που θέλουν. Μας αποκαλύπτει ο κ. Πρωθυπουργός συνεχώς και αδιαλείπτως τις προθέσεις τους. Και αν κάποιοι είχαμε κάποιες υπόνοιες για το ποια είναι η κοινωνία που επιθυμούν να σχηματοποιήσουν με την παρουσία τους στην εξουσία, με τις δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Τσίπρα τίποτα δεν μένει πλέον κρυφό.
Την περασμένη Παρασκευή, απαντώντας – σε μία ακόμα - αβανταδόρικη ερώτηση του κ. Λεβέντη σχετικά με την Υγεία, ο κ. Πρωθυπουργός μας δήλωσες υπερήφανος για τα κατορθώματα της Κυβέρνησής του στη Δημόσια Υγεία. Είμαι βέβαιος πως έτσι αισθάνονται και οι ασθενείς των Νοσοκομείων της χώρας τα τελευταία δυο χρόνια. Αυτό όμως ήταν το ένα από τα δυο που μάθαμε. Και όμως, αυτό δεν ήταν το σημαντικότερο από τα δύο.
Γιατί είναι καθήκον των πολιτικών να δηλώνουν την κοινωνία που οραματίζονται. Να δίνουν τις κατευθύνσεις για τη χώρα που θέλουν να διαμορφώσουν. Να «εκπαιδεύουν» τους πολίτες προς την κατεύθυνση που θέλουν να οδηγήσουν την κοινωνία. Τί μας είπε λοιπόν για το όραμά του ο κ. Πρωθυπουργός; Ποια κοινωνία προτιμά να σχηματοποιήσει η παραμονή του στην εξουσία; Πώς μας ενημέρωσε για αυτό;
Η κοινωνία που οραματίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ περιγράφεται από δύο λέξεις: Επίδομα – Φιλοδώρημα.
Στην αποστροφή του λόγου του, στο σημείο που εξέταζε τα πιθανά «αντίμετρα» με τα οποία μας βομβάρδιζε η Κυβερνητική πλειοψηφία πως θα ήταν τα «θετικά» της συμφωνίας που θα υπογράψουν – όσο και αν υποστηρίζουν το αντίθετο, εκτός αν επιλέξουν να διαφύγουν των απόλυτων ευθυνών τους – ήταν αποκαλυπτικότατος. Τί μας είπε δηλαδή;
Ο Πρωθυπουργός επί λέξη είπε πως από το να μειώσει τον ΦΠΑ στα προϊόντα – χρησιμοποιώντας τη ρηχή δικαιολογία πως η μείωση του ΦΠΑ θα καταλήξει στους Ιδιοκτήτες των Σούπερ Μάρκετ και όχι στους πολίτες – είναι προτιμότερο για την Κυβέρνησή του να χορηγήσει κάποιο επίδομα σε ασθενέστερες οικονομικά ομάδες. Μας πληροφόρησε λοιπόν ο κ. Πρωθυπουργός πως είναι καλύτερο να δώσει άπαξ ένα επίδομα της τάξης των 300-400 ευρώ σε κάποιους παρά να δώσει τη δυνατότητα σε όλη την κοινωνία να αγοράσει φτηνότερα ολόκληρο χρόνο.
Ο κ. Τσίπρας αποκαλύφθηκε πλήρως. Η κοινωνία που οραματίζεται για τη χώρα και τους πολίτες ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε απολύτως διακριτή. Η σκέψη τους, η γενική τους κατεύθυνση, το όραμά τους για την Ελλάδα της επόμενης μέρας περιγράφεται από δύο λέξεις: Επίδομα – Φιλοδώρημα.
Δεν θα πρέπει βέβαια να μας ξαφνιάζει αυτό. Το έκαναν και στις γιορτές της Πρωτοχρονιάς όταν χορήγησαν πανηγυρίζοντας το επίδομα στους συνταξιούχους, χωρίς κριτήρια, χωρίς αναπτυξιακή λογική, χωρίς σχέδιο. Απλά και μόνο δρώντας παλαιοκομματικά, πελατειακά και απολύτως ψηφοθηρικά. Δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε να θέσουν σωστούς όρους σε αυτή την εξαρχής λάθος κίνηση ώστε να αποφευχθούν προφανείς αδικίες και λάθη. Το μόνο που ήθελαν ήταν να απευθυνθούν στους πολίτες-πελάτες και να χειροκροτήσουν μία επιδοματική κίνηση την οποία μάλιστα είχαν προνοήσει να την πάρουν πίσω στους αμέσως επόμενους δύο μήνες.
Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσω πως – έχοντας αρθρογραφήσει τότε για τις προσωπικές μου απόψεις – θεωρώ λάθος και των πολιτικών δυνάμεων που υπερψήφισαν αυτή την - απολύτως εσφαλμένη όπως αποδείχθηκε - επιδοματική κίνηση της Κυβέρνησης. Από τότε είχα αρθρογραφήσει πως υπήρχαν διαφορετικοί τρόποι, συγκεκριμένοι και σαφέστατα περισσότερο αναπτυξιακοί που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθεί εκείνο το ‘’πλεόνασμα’’. Τρόποι άλλοι που θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας σε βάθος δύο ετών, τρόποι άλλοι που θα έριχναν χρήμα στην αγορά με αναπτυξιακή προοπτική και θετικό τελικά, αποτέλεσμα.
Ο κ. Τσίπρας όμως πλέον μας κάνει απολύτως διακριτό πως αυτή τη κοινωνία οραματίζεται. Μία κοινωνία που ο καθένας θα παίρνει από ένα μικρό επίδομα-φιλοδώρημα, θα ευχαριστεί τους Κυβερνήτες που τον σκέφτονται και μετά περίχαρος θα πηγαίνει να το καταθέτει στην διαρκή αύξηση της φορολογίας που θα πηγαίνει στην πληρωμή των πάγιων και διαρκώς αυξανόμενων δαπανών της οικονομίας.
Προοδευτικό είναι ότι βελτιώνει το επίπεδο όλης της κοινωνίας σε βάθος χρόνου και όχι μιας μερίδας και για λίγο χρονικό διάστημα.
Αυτή δεν μπορεί να είναι η κοινωνία της επόμενης ημέρας. Η χώρα απαιτεί ανάπτυξη. Την πραγματική όμως και όχι την εικονική που παρουσιάζει η Κυβέρνηση, στρεβλώνοντας καθημερινά τη πραγματικότητα. Η χώρα μας απαιτεί πρόοδο και όχι παραπληροφόρηση. Η χώρα χρειάζεται θέσεις εργασίας και όχι φιλοδωρήματα και ελεημοσύνη. Η Ελλάδα της επόμενης ημέρας δεν μπορεί να χτιστεί πάνω στα λάθη της προηγούμενης περιόδου. Πρέπει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας. Και αυτό δεν θα γίνει με την κακέκτυπη και ιδεοληπτική εφαρμογή όλων εκείνων που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται έξω από όσα είχε συνηθίσει. Έτσι θα «εκπαιδεύσει» και τους πολίτες σε άλλου τύπου απαιτήσεις. Οι πολίτες πρέπει να μάθουν επιτέλους πως 100 ευρώ στην οικονομία παράγουν περισσότερα οφέλη από 100 ευρώ σε ένα άπαξ επίδομα. Οι πολίτες πρέπει να μάθουν να ζητούν το επίδομα εργασίας και όχι να επιδιώκουν το επίδομα ανεργίας. Γιατί με το πρώτο θα εισέλθουν στην αγορά εργασίας, θα αναπτυχθούν, θα μπορέσουν να γίνουν παραγωγικοί και χρήσιμοι. Ενώ με το δεύτερο θα αφήσουν τον μήνα να περάσει, περιμένοντας το επόμενο επίδομα, του επόμενου μήνα.
Η χώρα χρειάζεται νέες λύσεις. Οι πολίτες πρέπει να ζητούν πλέον τους νέους τρόπους. Γιατί, προοδευτικό είναι ότι βελτιώνει το επίπεδο όλης της κοινωνίας σε βάθος χρόνου και όχι μιας μερίδας και για λίγο χρονικό διάστημα.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο στους πολίτες για τις αναγκαίες λύσεις. Λύσεις που θα σπρώξουν την τελματωμένη οικονομία της χώρας μπροστά. Κινήσεις που θα μπορέσουν πραγματικά να αποδεσμεύσουν το συμπιεσμένο ελατήριο της χώρας και όχι επιδόματα που θα χαμηλώνουν συνεχώς τον πήχη των προσδοκιών. Γιατί αν κάτι χτίζεται σε μια κοινωνία επιδομάτων είναι οι χαμηλές προσδοκίες της λήψης του επιδόματος.
Πρέπει να πάμε μπροστά με θάρρος, χωρίς δογματισμούς και με μόνο οδηγό τι πραγματικά θα βελτιώσει την κοινωνία μας. Γιατί αυτό είναι το μόνο προοδευτικό.
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Marc Chagall (1887-1985), Circus Horse