Ιωακειμίδης, Παναγιώτης

Ιωακειμίδης, Παναγιώτης

Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητήςευρωπαϊκής ενοποίησης και πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.Υπήρξε σύμβουλος για Ευρωπαϊκά θέματα του Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη ( 1996-2004) . Ως πρεσβευτής/εμπειρογνώμων του Υπουργείου Εξωτερικών (1978-2004) έχει συμμετάσχει σε όλες τις σημαντικές διαπραγματεύσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας στη ΕΕ, των Διακυβερνητικών Διασκέψεων για την επεξεργασία της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, της Συνθήκης του Maastricht για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης του Amsterdam καθώς και των διαπραγματεύσεων για την διεύρυνση και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και των διαδοχικών  διαπραγματεύσεων για τη διαρθρωτική πολιτική , δημοσιονομικές προοπτικές και προϋπολογισμό της ΕΕ.
Υπήρξε ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση ( Διακυβερνητική Διάσκεψη) για τη σύνταξη της Συνθήκης της Νίκαιας και αναπλ. μέλος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης (Convention) για την επεξεργασία του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και της Συνθήκης της Λισσαβώνας .
Υπήρξε μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του ΕΛΙΑΜΕΠ, του ΟΠΕΚ. Έχει πίσης χρηματίσει Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ) και άλλων επιστημονικών ενώσεων. Έχει γράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και έχει διδάξει σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης και ΗΠΑ.
Είναι τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας ΤΑΝΕΑ

Ο Τάκης Ιωακειμίδης, στην ομιλία του στην ημερίδα του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση «60 χρόνια μετά τη Συνθήκη της Ρώμης: Η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση ξανά σε δοκιμασία», τονίζει: «Μέσα από τις έξι αυτές συνθήκες συνολικά, δημιουργήσαμε την Ευρώπη, αλλά δεν δημιουργήσαμε τους Ευρωπαίους. Και αυτό ίσως να είναι το κεντρικό κατά κάποιο τρόπο έλλειμμα. Όταν ξεκινούσε το εγχείρημα ο Μονέ, είχε πει ότι δεν δημιουργούμε μια νέα συμμαχία, ένα νέο συνασπισμό κρατών. Δημιουργούμε μια Ένωση λαών. Αλλά σε αυτό το εγχείρημα αποτύχαμε και το ερώτημα είναι εάν μπορεί κανείς να έχει Ευρώπη χωρίς να έχει Ευρωπαίους.»

Τετάρτη, 25 Ιαν 2017

Νέα εμπλοκή για το Brexit

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης προβαίνει σε μια πρώτη εκτίμηση της απόφασης του ανώτατου δικαστηρίου του ΗΒ η οποία «επικύρωσε ουσιαστικά την απόφαση του ανώτερου Δικαστηρίου που είχε εκδοθεί τον περασμένο Οκτώβριο σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση για να ενεργοποιήσει τη διαδικασία εξόδου με την επίκληση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισσαβώνας θα πρέπει προηγουμένως να υπάρξει απόφαση/ ψήφος και των δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου, Βουλής των Κοινοτήτων και Βουλής των Λόρδων» Δηλαδή όπως εξηγεί ο συγγραφέας «η κυβέρνηση θα πρέπει να προσφύγει στο Κοινοβούλιο ώστε να ακολουθήσει ψήφος για να προχωρήσει η διαδικασία»

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη αλλά και για τη σχέση Ελλάδας με Ευρώπη: «Το μέλλον της Ελλάδας λίγο πολύ σχετίζεται άρρηκτα και με το μέλλον της Ευρώπης. Ένα αρνητικό μέλλον για την Ευρώπη σημαίνει και για την Ελλάδα, όπως είμαστε αυτή τη στιγμή». Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα τονίζει πως το πρόβλημα είναι πολιτικό και πρέπει να λυθεί «για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα» και εκτιμά πως «η ελληνική κοινωνία έχει και τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες για ν’ αποφύγει και το βρόντο και το λυγμό»

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης παρουσιάζει τα αποτελέσματα της διάσκεψης της Μπρατισλάβα τονίζοντας ότι «ο οδικός χάρτης που αποφάσισαν οι εικοσι-επτά ηγέτες των κρατών μελών δεν οδηγεί πουθενά». Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «οι πολιτικές ηγεσίες παραμένουν βαθύτατα διχασμένες» και πως η πολιτική εξασθένιση της Καγκελαρίου Α. Merkel και η πολιτική κατάρρευση του Γάλλου Προέδρου Fr. Hollande λειτουργούν ανασχετικά. Όσον αφορά την Ελλάδα τονίζει πως «στο κείμενο της Μπρατισλάβας δεν φαίνεται να αποτυπώνεται κάποιο ευδιάκριτο ελληνικό ίχνος» και συμπληρώνει πως για το μεταναστευτικό «γίνεται ρητή αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης της Βουλγαρίας και των Δ. Βαλκανίων αλλά απολύτως καμία στην Ελλάδα»

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης στην ομιλία του κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου, αναφέρεται σε τέσσερα σημεία όσον αφορά στην λειτουργία της ΕΕ σε σχέση με τα κράτη μέλη, στην παρούσα συγκυρία: Το πρώτο σημείο είναι η κρίση και η ταυτότητα της Ένωσης, το δεύτερο σημείο έχει σχέση με την πολιτική φυσιογνωμία της ΕΕ, το τρίτο σημείο αφορά στη σχέση ΕΕ - κράτους – κυριαρχίας, και το τέταρτο σημείο έχει σχέση με την κρίση και την κοινή εξωτερική πολιτική. Αναφερόμενος στην Ελλάδα, ο Π. Ιωακειμίδης τονίζει πως «η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωζώνη αλλά ως χώρα ειδικού καθεστώτος, περιορισμένης κυριαρχίας».

Ο καθηγητής κ. Ιωακειμίδης θέτει το θέμα του «τι Ευρώπη θέλουμε» εκτιμώντας ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουμε σήμερα είναι θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ατελής». Ο συγγραφέας προτείνει την ανάληψη δράσης σε οκτώ επίπεδα: Ολοκλήρωση της ΟΝΕ, Προώθηση της Κοινωνικής Ευρώπης, Ανάπτυξη του διεθνούς ρόλου της ΕΕ, Διαμόρφωση ολοκληρωμένης πολιτικής για τη μετανάστευση, Οικοδόμηση της Ενεργειακής Ένωσης, Προώθηση της διεύρυνσης της Ένωσης, Προώθηση της Πολιτικής Ένωσης ομοσπονδιακής λογικής, Επαναπροσδιορισμός του Ευρωπαϊκού Σχεδίου. «Η οικοδόμηση της δημοκρατικής Πολιτικής Ένωσης ομοσπονδιακού περιεχομένου συνιστά κεντρικό μέρος του κεντροαριστερού πολιτικού σχεδιασμού.» σημειώνει ο συγγραφέας.

Ο καθηγητής κ. Παναγιώτης Ιωακειμίδης αναλύει την κατάσταση στο Εργατικό κόμμα στη Βρετανία με τον Τζ. Κόρμπιν, για τον οποίο «η πλειοψηφία των Εργατικών εμφανίζεται σε απόγνωση γιατί θεωρεί ότι το Εργατικό Κόμμα γίνεται ανεκλόγιμο». Ο κ. Ιωακειμίδης μεταφέροντας το θέμα στην Ελλάδα, καθώς «οι ιδέες του Κόρμπιν εμφανίζονται να είναι κάτι παρεμφερές με αυτές του ακραίου ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ» σημειώνει πως «η Αριστερά μπορεί να είναι αποτελεσματικός συντελεστής αλλαγής όταν είναι και εκλόγιμη» και σημειώνει πως «οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς/ σοσιαλδημοκρατίας/μεταρρυθμιστικού κέντρου θα πρέπει να προχωρήσουν τάχιστα στην συγκρότηση του ενιαίου φορέα ικανού να προσβλέπει στην πολιτική εξουσία»