Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Φάκελος Δοκιμασίες Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης

"Καθώς ξεκινάμε έναν απαραίτητο εκσυγχρονισμό, πρέπει να ξεφύγουμε από το μοντέλο ανάπτυξης όπου ο στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι η συστηματική αύξηση των εισοδημάτων.  Πρέπει να φύγουμε από το πρότυπο του περισσότερο και να πορευτούμε με το πρότυπο της καλύτερης διανομής του υπάρχοντος πλούτου, της προστασίας του περιβάλλοντος, της ανακύκλωσης και της κυκλικής οικονομίας και της μείωσης της καταναλωτικής σπατάλης. Αντί για συστηματική αύξηση των εισοδημάτων χρειαζόμαστε βιώσιμη αύξηση των εισοδημάτων που απαιτεί πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου.  Αυτό είναι το κίνημα του beyond GDP το οποίο ασπάζομαι πλήρως που έχει σαν στόχο τη μεγιστοποίηση της ευρύτερης ευημερίας, όπως αυτή ερμηνεύεται από τις κοινωνίες, κι όχι απλά τη μεγιστοποίηση του πλούτου."

"Αποκορύφωμα όλων αυτών των ανασχετικών παραγόντων, η απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας. Η εν λόγω δικαιοδοτική κρίση τορπιλίζει την υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού και με επίκληση την αρχή της αναλογικότητας αποδομεί τον θεσμικό ρόλο της ΕΚΤ.  Είναι δηλαδή ό,τι καλύτερο για την πολιτική ατζέντα των εθνολαϊκιστών στην Ευρώπη στην χειρότερη στιγμή νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης."

Ο Νικόλας Νταούτης στο άρθρο του "Η αρπαγή της Ευρώπης (από την κάλπη)" γράφει για τις ευρωπαϊκές εκλογές: "Η αποδόμηση του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος επιχειρείται πανταχόθεν. Αν τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως φιλοευρωπαϊκά κόμματα που την Κυριακή διεκδικούν την ψήφο μας, επιθυμούν να μη συμβάλλουν σε αυτήν, οφείλουν να σταθμίσουν ρεαλιστικά το μέγεθος του διακυβεύματος και να παραγκωνίσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα. Κομίζοντας το καθένα μια πρόταση πολιτισμού η οποία θα ενδιαφέρει πανευρωπαϊκά, ας την καταθέσουν ολοκληρωμένα στο εκλογικό σώμα δίχως τακτικισμούς εξουσιολαγνείας"

Συζήτηση μεταξύ των Βασίλη Σκουρή, πρώην Πρόεδρου του ΔΕΕ και Προέδρου της ΕΕΕΔ, και Ευάγγελου Βενιζέλου στην ημερίδα «Η δοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ιδέας» που διοργάνωσαν ο Κύκλος Ιδεών και η ΕΕΕΔ, τιμώντας την Ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου:
Β. Σκουρής: Θέλω πρώτα να σας πω, πριν αρχίσουμε τη συζήτηση με τον κ. Βενιζέλο, ότι είμαστε φίλοι κι έτσι θα μιλούμε, νομίζω, ο ένας στον άλλο στον ενικό. Θα κάνουμε λοιπόν μια συζήτηση πάνω σε συγκεκριμένα θέματα και ερωτήματα, τα οποία έχουμε εντοπίσει από κοινού και θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις για να βγάλετε στο τέλος εσείς τα συμπεράσματά σας, εάν και κατά πόσο υπάρχει κρίση στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Η Σοφία Χαλά στην ομιλία της στην ημερίδα «Η δοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ιδέας» που διοργάνωσαν ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση και η Ελληνική Ένωση Ευρωπαϊκού Δικαίου, τιμώντας την Ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου, στο ξενοδοχείο Electra Palace, τόνισε: "Το πρόβλημα βρίσκεται αμιγώς στην πλευρά του ΗΒ, το οποίο λόγω του εσωτερικού πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει μετά το δημοψήφισμα του 2016 δεν έχει κατορθώσει να διαμορφώσει ακόμα πολιτική βούληση για το τι είδους σχέση θα ήθελε τελικά να έχει με την Ένωση στη μετά brexit εποχή και αυτό ακριβώς το εσωτερικό πολιτικό του πρόβλημα το εξάγει στην Ένωση και καθιστά την πορεία του brexit αβέβαιη"

Ομιλία Κατερίνας Σχινά στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών, «Η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία σε αμφισβήτηση»: «Ζούμε σε μια στιγμή που οι κοινωνίες μας έχουν κατακλυστεί από μια παραλυτική αβεβαιότητα. Οι κοινές παραδοχές που συνείχαν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες ως χθες, τα κοινά «αφηγήματα», ας τα πούμε, μοιάζουν όχι μόνο παρωχημένα, αλλά σχεδόν ακατανόητα. Η ευρωπαϊκή ιδέα φθίνει, απονομιμοποιείται. Και υπάρχουν πολλοί που φοβούνται ότι «το τρένο της διάλυσης έχει ήδη φύγει από τον σταθμό των Βρυξελλών», για να χρησιμοποιήσω την ανησυχητική, όσο και ζωηρή εικόνα με την οποία περιγράφει τις ανησυχίες του ο Ίβαν Κράστεφ, στο βιβλίο του Μετά την Ευρώπη»

Ο Αλέκος Κρητικός γράφει για τους νέους κανονισμούς των Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων: «Μήπως είναι ήδη αργά, σε ό,τι αφορά τη νέα περίοδο 2021-2027; Μάλλον ναι. Δεν υπάρχει χρόνος να αλλάξουν εκ βάθρων οι προτάσεις της Επιτροπής και να εγκριθούν στη συνέχεια από το σημερινό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο κ.λπ. χωρίς αυτό να καθυστερήσει σημαντικά την έναρξη υλοποίησης, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες που αυτό θα συνεπαγόταν. Μια λύση θα ήταν να αποφασισθεί ότι οι προτεινόμενοι νέοι κανονισμοί θα ισχύσουν για μια τριετία, το νέο ΕΣΠΑ να είναι και αυτό τριετές και να δοθεί σαφής πολιτική κατεύθυνση/εντολή στις υπηρεσίες να προετοιμάσουν, στο διάστημα αυτό, νέες προτάσεις από μηδενική βάση αυτή τη φορά.»

Ο Γιάννης Καραχισαρίδης γράφει για τα εξήντα χρόνια της Ευρώπης: «Η Ευρώπη, είτε το θέλουμε είτε όχι, κινείται πάντα με την ατζέντα του εφικτού. Έχει εξοικειωθεί με αυτόν τον βηματισμό, κυρίως λόγω της διαδικασίας της ομοφωνίας. Σήμερα όμως, οι πρεσβευτές του μέλλοντος έχουν πάρει φόρα και οι περισσότερες αλλαγές που προτείνονται είναι εκτός ατζέντας. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ονειρεύονται επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. H συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊστών μάς προτρέπει ν’ ακολουθήσουμε τον δρόμο της επανίδρυσης και των θεμελιακών αλλαγών. Το παράξενο είναι ότι η Ευρώπη ακολουθεί τον άλλον δρόμο, εκείνον που έχει ξεμείνει από υποστηρικτές. Τον δρόμο της εφικτής ατζέντας και της προσαρμογής.»

Ο Γιάννης Κουκιάδης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη «Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις - Η Ελλάδα μέσα σε μια Ευρώπη που αλλάζει», τονίζει: «Η διασφάλιση της ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του ατόμου, αποτελούν τα εχέγγυα για το μέλλον της ΕΕ. Το συμπέρασμα είναι απλό και σαφές: ή πορευόμαστε προς την κοινότητα των λαών ή θα επανέλθουμε στον ηγεμονισμό μιας από τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης. Το συμπέρασμα αυτό ισχύει και για τη δεξιά και για την αριστερά»

Ο Ιάσων Καρανίκας εξετάζει την κατάσταση στην γαλλική και ευρωπαϊκή σκηνή στο απόηχο των προεδρικών εκλογών και της νίκης του Μακρόν, σημειώνοντας ότι «το αξιοσημείωτο λοιπόν στις φετινές προεδρικές εκλογές δεν είναι η εκλογή Μακρόν, αλλά το υψηλότατο ποσοστό που κατόρθωσε να συγκεντρώσει η Μαρίν Λεπέν, μια υποψήφια που αποδοκιμάστηκε ομόφωνα από ολόκληρο σχεδόν τον πολιτικό κόσμο και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης». Ο συγγραφέας τονίζει πως «αν η ΕΕ δεν δώσει έμφαση στην διαφύλαξη του κοινωνικού της μοντέλου, είναι βέβαιο ότι το αντί-ευρωπαϊκό αίσθημα θα οξυνθεί, και πολιτικά κόμματα όπως το Εθνικό Μέτωπο θα συνεχίσουν να κερδίζουν έδαφος»