Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Φάκελος Δοκιμασίες Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης

Ο καθηγητής κ. Ιωακειμίδης θέτει το θέμα του «τι Ευρώπη θέλουμε» εκτιμώντας ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουμε σήμερα είναι θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ατελής». Ο συγγραφέας προτείνει την ανάληψη δράσης σε οκτώ επίπεδα: Ολοκλήρωση της ΟΝΕ, Προώθηση της Κοινωνικής Ευρώπης, Ανάπτυξη του διεθνούς ρόλου της ΕΕ, Διαμόρφωση ολοκληρωμένης πολιτικής για τη μετανάστευση, Οικοδόμηση της Ενεργειακής Ένωσης, Προώθηση της διεύρυνσης της Ένωσης, Προώθηση της Πολιτικής Ένωσης ομοσπονδιακής λογικής, Επαναπροσδιορισμός του Ευρωπαϊκού Σχεδίου. «Η οικοδόμηση της δημοκρατικής Πολιτικής Ένωσης ομοσπονδιακού περιεχομένου συνιστά κεντρικό μέρος του κεντροαριστερού πολιτικού σχεδιασμού.» σημειώνει ο συγγραφέας.

Ο Τάκης Αναστόπουλος στο πλαίσιο της επικείμενης Συνόδου του ΕΣ, ενημερώνει για τα δύο κρίσιμα θέματα που θα συζητηθούν: το Brexit και το Μεταναστευτικό (hotspots), για τα οποία «οι πολίτες να βρίσκονται στο σκοτάδι». Ο συγγραφέας αφού παρουσιάσει τις βασικές παραμέτρους της συζήτησης για το βρετανικό δημοψήφισμα αναρωτιέται αν υπάρχει ελληνική θέση και σημειώνει πως είναι λάθος «να θεωρούμε ότι αυτά τα θέματα αφορούν μόνο τους Βρετανούς». Για τα hotspots, ο συγγραφέας αφού παρουσιάσει τις αποφάσεις της προηγούμενης Συνόδου, σημειώνοντας ότι τις έχει αποδεχθεί όλες ο Πρωθυπουργός, δίχως επιφύλαξη, αναρωτιέται αν ήταν λάθος ενημερωμένος ή λάθος καθησύχασε τους ομολόγους του.

Ο Αντώνης Ζαΐρης και ο Γιώργος Ψαθάς εκτιμώντας ότι η Ε.Ε. έχει φτάσει σε αδιέξοδο, υποστηρίζουν πως μόνο ένας δρόμος υπάρχει: «η Ευρώπη να δώσει ένα ισχυρό και σαφές μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης». Καθώς όμως, σύμφωνα με τους συγγραφείς, η αλληλεγγύη απαιτεί πολιτική ενότητα, «έφθασε η ώρα να γίνει το άλμα, τόσο για την αντιμετώπιση της κρίσης, όσο και για την ευοίωνη προοπτική της Ευρώπης: η Ομοσπονδιοποίηση». Η Ομοσπονδιοποίηση για να γίνει, εξηγούν οι συγγραφείς, χρειάζεται: να μεταφερθούν από Εθνικό σε υπερεθνικό επίπεδο κυριαρχικά δικαιώματα σε κρίσιμους τομείς, και, οι κυβερνήσεις να παραιτηθούν από μέρος της φορολογικής εξουσίας τους.

Ο Ευάγγελος Λιβιεράτος, με αφορμή την ολλανδική προεδρία της ΕΕ που μόλις ξεκίνησε, παρουσιάζει μια πρόσφατη ολλανδική ταινία, υπερπαραγωγή εποχής με τίτλο «Michiel de Ruyter» («Ο Ναύαρχος»), μια «κινηματογραφική έκπληξη από την Ολλανδία που ξαναφέρνει από εκεί που δεν το περίμενε κανείς το ζήτημα της χρήσης της εθνικής Ιστορίας και της επιρροής της στο ευρύ κοινό μιας χώρας».  «Θέλουν κάτι να πουν οι Ολλανδοί; Θέλουν να θυμίσουν τα δεινά του εμφύλιου διχασμού; Θέλουν να θυμίσουν το διαχρονικό ρόλο επιβολής των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων στις μικρότερες, όταν τις βρίσκουν διχασμένες;» - αναρωτιέται ο συγγραφέας και εύχεται καλή επιτυχία στην Ολλανδική προεδρία.

Τις ρίζες της εκλογικής ανόδου της Λε Πεν αναζητά με το άρθρο του ο Γιάννης Γεράσιμος, επισημαίνοντας τις ομοιότητες της σημερινής περιόδου με αυτής του μεσοπολέμου. «Κάθε μορφή εθνικισμού είναι αντιδραστική, διότι προσπαθεί να επιβάλει δια της βίας μια πλασματική ενότητα δημιουργώντας τεχνητούς αποκλεισμούς και διακρίσεις» σημειώνει ο συγγραφέας, εκτιμώντας πως «η διέξοδος από τον φαύλο αυτό κύκλο βρίσκεται σήμερα στην προσπάθεια ανάδειξης νέων μορφών πολιτικών κοινοτήτων». Η επαναδιεκδίκηση του αιτήματος για μια νέα μορφή κοινωνικού συμβολαίου, τονίζει ο Γ. Γεράσιμος, «μπορεί να καταστεί εφικτή μόνο μέσω της ανασύστασης ενός ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού πολιτικού ρεύματος ιδεών ως φορέα κοινωνικά προοδευτικών μεταρρυθμίσεων»

Ο Τάκης Αναστόπουλος, Επίτιμος Δ/ντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρουσιάζει και αναλύει το μείζον ζήτημα για την πορεία της ΕΕ που έχει θέσει ο Βρετανός Πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, σχετικά  με την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αφορμή την επικείμενη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες στις 17 και 18 Δεκεμβρίου. «Παντού αλλού, η συζήτηση έχει προχωρήσει: στο εσωτερικό των κυβερνήσεων, μεταξύ των εκπροσώπων των Πρωθυπουργών, εντός των Κοινοβουλίων, στον Τύπο και στην κοινή γνώμη. Μόνο στην Ελλάδα, ακολουθώντας τον ιδιότυπο απομονωτισμό μας έχουμε πλήρη άγνοια των επικείμενων αποφάσεων που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον της ΕΕ.» σημειώνει ο συγγραφέας.

Με αφορμή το αποτελέσμα των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία, ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος αναλύει την πρόκληση που αντιμετωπίζει η φιλελεύθερη δημοκρατία με την αύξησης της πολιτικής επιρροής ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων, επισημαίνοντας και τα αδιέξοδα της «αντιφασιστικής» ρητορείας. Ο συγγραφέας περιγράφει τη διαφορά ανάμεσα στην εξτρεμιστική ακροδεξιά και την λαϊκιστική ακροδεξιά, καταλήγοντας στο ότι «η ακροδεξιά δεν συνιστά, προς το παρόν τουλάχιστον, αξιοσημείωτο εκλογικό μέγεθος». Όμως, «το πρόβλημα είναι αλλού» τονίζει, σημειώνοντας πως «πρόκειται για την επικράτηση των ιδεών της ακροδεξιάς στην κοινωνία, κάτι που οδηγεί τα καθιερωμένα κόμματα να προσπαθήσουν να ενσωματώσουν στη ρητορική τους καίρια στοιχεία της ακροδεξιάς ατζέντας».

Σελίδα 5 από 5