Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Φάκελος Προσφυγικό

O Χρήστος Μπαξεβάνης εξετάζει το προσφυγικό ζήτημα και τους κλυδωνισμούς που προκαλεί στην Ευρώπη, εκτιμώντας ότι «κινδυνεύει με κατάρρευση ως αποτέλεσμα της ανόητης και κοντόφθαλμης ψευδαίσθησης ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα με την αύξηση των τειχών, το κλείσιμο των συνόρων, θέτοντας όρια και διακρίσεις με βάση τη θρησκεία ή με την οικοδόμηση μιας μίνι-Σένγκεν περιοχής». Ο συγγραφέας παραθέτει τις ενέργειες που πρέπει να κάνει η ΕΕ άμεσα και σημειώνει πως «Η Ευρώπη αν θέλει να επιβιώσει πρέπει να μετατρέψει με αποφασιστικότητα τη σημερινή κρίση σε ευκαιρία για τη μακροχρόνια ανάπτυξή της, αντιμετωπίζοντας έτσι την επιταχυνόμενη δημογραφική επιδείνωση»

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει το ζήτημα της ανόδου της ακροδεξιάς «ως ρυθμιστές των εξελίξεων σε βασικά εθνικά θέματα» με την αφορμή την κρίση στο προσφυγικό. Ο συγγραφέας τονίζει πως «η απειλή για την ΕΕ δεν είναι οι πρόσφυγες  καθώς αποτελούν κάτω από το 1% του συνολικού πληθυσμού της Ένωσης στο χειρότερο σενάριο» αλλά εκτιμά πως «το μεγάλο διακύβευμα είναι η διατήρηση της συνοχής και των αξιών της ΕΕ». «Αν η ακροδεξιά επικρατήσει και παγιωθεί, τότε όποια μεταγενέστερη λύση και να δοθεί στο προσφυγικό θα είναι κενή περιεχομένου, καθώς θα έχει ήδη ξεκινήσει η διάλυση του ευρωπαϊκού οράματος» σημειώνει.

Ο Χρήστος Μπαξεβάνης προτείνει ένα «Σχέδιο Δράσης για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και του μεταναστευτικού προβλήματος σε Ελλάδα και Ε.Ε.» σημειώνοντας ότι «η κρίση με το ευρώ και η ραγδαία αύξηση των ροών έχουν ενισχύσει φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό της Ένωσης». Ο συγγραφέας προτείνει «μια σειρά μέτρων για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών πάνω στη βάση των δύο αλληλένδετων αρχών της ευθύνης και της αλληλεγγύης» καθώς και ένα «Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για το Προσφυγικό». Αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις με το Brexit, τονίζει πως «μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά, ας ελπίσουμε όχι και χωρίς πυξίδα»

Η Άννα Καραμάνου στο άρθρο – μελέτη αναλύει το ζήτημα της πολυπολιτισμικότητας και του πλουραλισμού, επικεντρώνοντας στο θέμα των γυναικών. «Χρειάζονται αναθεωρήσεις και βαθιές αλλαγές στα συστήματα των αξιών μας, πάνω στα οποία έχει οικοδομηθεί ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός, που θεοποιεί τον υλικό πλούτο, που αναπαράγει και ανέχεται τις διακρίσεις, τις ανισότητες, τον κοινωνικό δαρβινισμό, το ρατσισμό και τη βία. Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς καμιά διάκριση λόγω φύλου, φυλής, καταγωγής, θρησκείας, ηλικίας, ή σεξουαλικού προσανατολισμού αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων, την καταπολέμηση της βίας και την πρόοδο» σημειώνει η συγγραφέας.

O Χρήστος Μπαξεβάνης εξετάζει την συμφωνία της 18^ης Μαρτίου για το προσφυγικό, τονίζοντας πως «εγκλωβίζονται στην Ελλάδα περί τους 50.000 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες που βρίσκονται ήδη εντός της ελληνικής επικράτειας». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «στη συμφωνία δεν προβλέπεται μηχανισμός υλοποίησης των συμφωνηθέντων προκειμένου να ελέγχεται η Τουρκία» επισημαίνοντας πως η συμφωνία αυτή «έχει προσωρινό και έκτακτο χαρακτήρα». «Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον (μετά τα capital controls) με κλειστά τα βόρεια σύνορά της, επιτηρούμενα τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα και με καταυλισμούς χιλιάδων ανθρώπων» τονίζει και σημειώνει πως «προκαλεί έκπληξη η θριαμβολογία για τη Συμφωνία και οι δηλώσεις περί μεγάλης διπλωματικής επιτυχίας»

Ο Χρήστος Μπαξεβάνης αποτιμά την Σύνοδο Κορυφής της 7ης Μαρτίου κατά την οποία η Τουρκία αναδείχθηκε βασικός νικητής «απέναντι σε μια αποδυναμωμένη, φοβισμένη και διασπασμένη ευρωπαϊκή ηγεσία» καθώς «οι Βρυξέλλες αναγκάστηκαν να μπουν σε διαδικασία συζήτησης των αυξημένων τουρκικών απαιτήσεων, τη στιγμή που η συμφωνία του Νοεμβρίου έμεινε στα χαρτιά». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «το εφιαλτικό σενάριο για την Ελλάδα να γίνει υγρός τάφος στο Αιγαίο και αποθήκη ψυχών, πήρε παράταση δέκα ημερών» και επισημαίνει πως είναι αναγκαίο η «η Ελλάδα να παρουσιάσει ένα Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για το Προσφυγικό» ενώ τονίζει πως είναι αναγκαία η συμμετοχή του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο Γιάννης Μαντζίκος αναλύει το ζήτημα των προσφύγων σε σχέση με τις χώρες του Κόλπου, σημειώνοντας πως «σε όλα τα κράτη του Κόλπου, δεν υπάρχει νομικό καθεστώς αναγνώρισης το όρου και της έννοιας πρόσφυγας». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «η Αραβική Λίγκα δεν έχει καταφέρει να καταστρώσει μια συγκεκριμένη στρατηγική ώστε να αντιμετωπιστεί συλλογικά το προσφυγικό, ενώ ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας αποφεύγει συστηματικά να καταδικάσει ή να αντιμετωπίσει τον θρησκευτικό φανατισμό που προκαλεί τους εμφύλιους σπαραγμούς» και τονίζει πως «ένα πρώτο βήμα είναι η αναζήτηση συνεργασίας από τα Κράτη του Κόλπου για την άμεση (συν) χρηματοδότηση της βοηθείας των προσφύγων»

Ο Γιώργος Παπακωνσταντής εξετάζει τις εξελίξεις στο προσφυγικό –μεταναστευτικό το τελευταίο χρόνο παραθέτοντας αναλυτικά τι θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με βασικότερο όλων την επέκταση, κι όχι την κατάργηση όπως έκανε, των Κέντρων Κράτησης και των hot spots . Ο συγγραφέας προκρίνει την δημιουργίας Κέντρων Πρώτης Υποδοχής στις ακτές της Τουρκίας (πλωτών hot spots), και υποστηρίζει ότι «η κρίση του μεταναστευτικού –προσφυγικού ήταν η ιδανική ευκαιρία για τη χώρα να επανακτήσει το χαμένο έδαφος». Ο Γ. Παπακωνταντής παραθέτει αναλυτικά 9 πρωτοβουλίες που μπορούν να ληφθούν σήμερα κιόλας ώστε να αντιμετωπιστεί το μείζον αυτό ζήτημα.

Επειδή η προσφυγική κρίση είναι ακόμη σε εξέλιξη και επειδή η λύση δεν ήταν, δεν είναι και ούτε θα είναι εύκολη, καλό θα ήταν να επισημάνουμε μερικά λάθη - ή ίσως πολλά - που έγιναν μέχρι τώρα στη διαχείριση της. Λάθη που είναι μεν δημοφιλές να λέμε ότι οφείλονται στην αμηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είναι η μισή αλήθεια, ας δούμε την άλλη μισή: Η χώρα μας ήταν ενημερωμένη για το πρόβλημα πολύ νωρίτερα από την πραγματική του εκδήλωση. Κι αυτό γιατί τόσο οι υπηρεσίες των άλλων άμεσα ενδιαφερόμενων κρατών έβλεπαν το κύμα να έρχεται, οφείλαμε να έχουμε ζητήσει πληροφορίες.

Ο Χρήστος Μπαξεβάνης αναλύει το ζήτημα του προσφυγικού στην ευρωπαϊκή του διάσταση εκκινώντας από το γεγονός του ότι «ο αριθμός των μεταναστών και των προσφύγων που διέσχισε τα σύνορα της Ευρώπης το 2015 είναι τετραπλάσιος σε σχέση με το 2014». Ο συγγραφέας επισημαίνει τον κίνδυνο εγκλωβισμού σημαντικού μέρους αυτών στη Βαλκανική, δεδομένου ότι η απόφαση για επιμερισμό των βαρών υλοποιείται με αργούς ρυθμούς, κάτι που είναι κομβικής σημασίας για την Ελλάδα. Από την άλλη, όπως τονίζει, από την πλευρά της Ελλάδα «δεν έχει τεθεί θέμα εγκατάστασης κέντρων ταυτοποίησης σε τουρκικό έδαφος, ενώ δεν συζητήθηκε καν το ζήτημα των πλωτών κέντρων»