Σαββαΐδης, Γεώργιος

Σαββαΐδης, Γεώργιος

Ο Γιώργος Σαββαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και Πτυχιούχος των Νομικών Σχολών των Πανεπιστημίων Αθηνών και Harvard ΗΠΑ. Εισήλθε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 1972 όπου υπηρέτησε επί 39 έτη, εκ των οποίων τα 20 σε πρεσβευτικό βαθμό, πάντοτε σε θέσεις μεγάλης ευθύνης. Διετέλεσε Δ/ντης της Δ/νσης Τουρκίας – Κύπρου, Πρέσβης / Μον. Αντιπρόσωπος του ΝΑΤΟ, Γεν. Γραμματεύς του Υπεξ και Πρέσβης στην Washington , ΗΠΑ. Διετέλεσε επίσης Συντονιστής Πολιτικοστρατιωτικών και Επιχειρησιακών Υποθέσεων του Υπεξ, Αρχηγός της Ελληνικής Αντιπροσωπείας για την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών της χώρας μας με τις όμορες χώρες, Εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΔΧ επί της προσφυγής της ΠΓΔΜ κατά της χώρας μας και Ειδικός Σύμβουλος σε πέντε Υπουργούς Εξωτερικών. Μετά την αφυπηρέτησή του, ανέλαβε επικεφαλής του Κυβερνητικού Προγράμματος της ΝΔ για την Εξωτερική Πολιτική και την Εθν. Άμυνα, και Εκπρόσωπός της στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Ορίσθηκε επίσης μέλος της Επιτροπής της Βουλής για το άνοιγμα του Φακέλλου της Κύπρου, η δημοσίευση του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο Γιώργος Σαββαΐδης μιλώντας στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών, «Οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο και ελληνοτουρκικές σχέσεις», τόνισε μεταξύ άλλων: «Συνθηματολογία, συνωμοσιολογία, υπαινιγμοί προδοσίας, μειοδοσίας, κατά τρόπο ισοπεδωτικό, απλουστευτικό, με άγνοια των γεωπολιτικών δεδομένων, ή για λόγους πολιτικής εκμε­τάλλευσης, είναι γνώριμες συνταγές που οδηγούν είτε στην αδράνεια, είτε σε λάθη στρατηγικής και τακτικής που μπο­ρούν να έχουν βαρύ κόστος για τα μακροπρόθεσμα συμφέ­ροντα της χώρας. Εν πάση περιπτώσει τα όποια αποτελέσματα της διαπραγμά­τευσης δεν θα επηρεάσουν μόνο τις διμερείς σχέσεις της Ελλάδος με τις υπόψη χώρες, αλλά και την ειρήνη, σταθερότητα, ασφάλεια και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, όπου οι συμφωνίες αυτές οριοθετήσεως συνάπτονται και εφαρμόζονται»

Ο Γ. Σαββαΐδης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Με αφορμή το όνομα – Συγκυρία και στρατηγική στα Βαλκάνια», μιλάει για τη Διάσκεψη του Βουκουρεστίου στο ΝΑΤΟ και τί επακολούθησε: «Όπως είναι φυσικό για την κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας των Σκοπίων, αλλά, και επίσης για ορισμένους πολύ ισχυρούς προστάτες της, η ομόφωνη απόφαση του Βουκουρεστίου δεν επρόκειτο να περάσει και να μείνει όπως είχε, δηλ. χωρίς περαιτέρω αντίδραση. Μετά την ανταλλαγή κατηγοριών για ελληνικό βέτο, για παρεμπόδιση, για υπονόμευση και για άλλες κατηγορίες που μας απευθύνθηκαν, απεφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων, σε μια προφανή κίνηση φυγής προς τα εμπρός, να φέρει το θέμα σε μια δικαστική αντιμετώπιση στην Χάγη.»