O Λευτέρης Αντωνόπουλος αναλύει την κατάσταση στην ΕΕ καθώς «η περίοδος εκπτώσεων στο ευρωπαϊκό κεκτημένο που εντάθηκε στη δίνη της οικονομικής κρίσης, δεν φαίνεται να κλείνει σύντομα» ενώ «οι δομές της ΕΕ δείχνουν ανίκανες να διαμορφώσουν τις άμεσες εξωτερικές της σχέσεις υπέρ της ασφάλειας και σταθερότητας». Αναφερόμενος στην Ελλάδα τονίζει οτι η «η σύνδεση του προσφυγικού με τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας - πιστωτών εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους» ενώ «η γεωγραφική περιχαράκωση και απομόνωση της Ελλάδας από τα Βαλκάνια μπορεί να επιφέρει δυσμενέστατα…
Ο Άλκης Καλλιαντζίδης παρουσιάζει αναλυτικά το μοντέλο των «πρεσβευτών Πολιτικών Υποδοχής και Ελκυστικότητας στην ύπαιθρο». Όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, «κοινός παρονομαστής της δυνητικής προόδου, τόσο του κεφαλαίου όσο και της εργασίας, είναι η κινητικότητα» και συμπληρώνει: «άρα για να υπάρξει αναπτυξιακή πρόοδος, η οποία θα οδηγήσει στην επένδυση, στην επιχειρηματικότητα, στην παραγωγική απασχόληση, στη χορήγηση εισοδήματος, στην επαγγελματική και κοινωνική ένταξη των ατόμων, χρειάζονται πολιτικές προσέλκυσης, κι όχι απώθησης της εν λόγω Κινητικότητας επενδύσεων και ανθρώπινων δεξιοτήτων». Ο συγγραφέας τονίζει…
Ο Νίκος Μπουνάκης παραθέτει τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στον αγροτικό τομέα, την πρόταση τους για το ασφαλιστικό και το φορολογικό στον αγροτικό τομέα και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους, τονίζοντας συμπερασματικά ότι «τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα γίνουν ορατά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα». Ο συγγραφέας αφού εξηγήσει γιατί «όλα αυτά δεν ήταν απαραίτητα» παραθέτει τους τρόπους που μπορεί «η αγροτική οικονομία της χώρας μας να κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο σε μία ολοένα και πιο διευρυνόμενη παγκόσμια αγορά»…
O Σίμος Ανδρονίδης εξετάζει τη σχέση του «χώρου» με τη Χρυσή Αυγή. «Σε συνοικίες πέριξ του κέντρου των Αθηνών, η Χρυσή Αυγή, μετασχηματίστηκε σε βίαιη ολότητα χρησιμοποιώντας ως ελκτική δύναμη την αφήγηση του βέβηλου ξένου που ‘επιμολύνει’ το ιερό και την ‘ιερότητα’ του εδαφικού-κοινωνικού χώρου» σημειώνει ο συγγραφέας εκτιμώντας πως «η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επέβαλλε η Χρυσή Αυγή είχε ως στόχο την εκκαθάριση ενός χώρου και την παράδοσή του στους ‘καθαρούς’ Έλληνες.» Ο συγγραφέας εκτιμά πως η ΧΑ «επιδίωξε…
Ο Μάριος Ψυχάλης περιγράφει ένα νέο Παραγωγικό Μοντέλο εκκινώντας από την εκτίμηση ότι «το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελληνικής οικονομίας δεν βρίσκεται στον πρωτογενή ή δευτερογενή τομέα, αλλά στον τριτογενή». Το νέο παραγωγικό μοντέλο, σύμφωνα με τον συγγραφέα, βασίζεται στη συνέργεια, τη συλλειτουργία και την αρμονική σχέση μεταξύ τριών τομέων: Clustering, Startups, Venture Capital – «Τρείς έννοιες, σε τέσσερις λέξεις που απουσιάζουν από την Ελληνική Οικονομία», όπως σχολιάζει. «Η Ελληνική πολιτεία πρέπει να υιοθετήσει την ευρωπαϊκή πολιτική καινοτομίας» εκτιμά ο συγγραφέας…
Ο Γιάννης Μαντζίκος αναλύει τη δραματική κατάσταση στη Συρία και την αμφίθυμη πολιτική Ομπάμα που έχει εγκλωβίσει την ΕΕ. «Το μέτωπο της Συρίας αποδεικνύεται το Βιετνάμ του Ομπάμα» εκτιμά ο συγγραφέας και σημειώνει πως «η αναποφασιστικότητα του Ομπάμα άφησαν χώρο στους τζιχαντιστές να μπουν επιθετικά στο παιχνίδι εξουσίας» ενώ μάλιστα «ορισμένες πολιτοφυλακές εξοπλισμένες από την Αμερικανική Κυβέρνηση όπως η Τζας αλ Νασρ μάχονται εναντίον των Αμερικανών». Αναφερόμενος στον Άσαντ τονίζει ότι «τα εγκλήματα του Ισλαμικού Κράτους έχουν κρύψει αυτά του…
Ο Νίκος Μαρουδιάς και ο Γιώργος Βογιατζής θέτουν το θέμα της ανάγκης ύπαρξης νέου μοντέλου οργάνωσης του ΕΣΥ. «Το υπάρχον μοντέλο οργάνωσης είναι υπεύθυνο για τις μεγάλες αυξήσεις των δαπανών υγείας» τονίζουν και εκτιμούν πως: (α) το νέο μοντέλο θα πρέπει να υπηρετεί τους ασθενείς και να προάγει την υγεία, (β) η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών μπορεί να επιφέρει συγκράτηση του ρυθμού αύξησης δαπανών, και (γ) χρειάζεται να υπάρξει ένας κοινός σκοπός: η αύξηση της αξίας παρεχομένων υπηρεσιών. «Οι…
Ο Δημήτρης Τέλλης στο άρθρο του για την κεντροαριστερά, «ενός χώρου που με την ακινησία που τον διακρίνει, δεν αποπνέει παρά «μούχλα» και παρακμή» όπως σχολιάζει, εκτιμά πως «η συζήτηση που άνοιξε περί προοδευτικού Κέντρου και σοσιαλδημοκρατίας φαντάζει όαση αυθεντικού ιδεολογικοπολιτικού λόγου μέσα σε μια έρημο στείρου οργανωτισμού και μικροκομματικού τακτικισμού». Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι παρά τις δυσκολίες, «για να επιτευχθεί αμφίπλευρη διεύρυνση απαιτείται επιθετική επικοινωνιακή στρατηγική, ουσιαστικά βήματα ανανέωσης και πολιτικού rebranding και το κυριότερο: υλοποιήσιμες προτάσεις» και τονίζει…
Ο καθηγητής κ. Άρης Σισσούρας, με την παρέμβασή του, συνεχίζει τη συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις στην Υγεία που ξεκίνησε με τα άρθρα των κ.κ. Δερβένη & Βογιατζή και των κ.κ. Μπαλασόπουλου & Κυριόπουλου, προσθέτοντας το ζήτημα της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων: «Το Διακύβευμα βρίσκεται στην Υλοποίηση των Μεταρρυθμίσεων και τους Παράγοντες που ρυθμίζουν την Εφαρμογή τους και δεν αρκεί μόνο ο Προσδιορισμός του Είδους των Αλλαγών» τονίζει ο κ. Σισσούρας, και παραθέτει τα έξι «μαθήματα» πολιτικής υγείας που μπορεί να αποτελέσουν…
Ο πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης, στο άρθρο -παρέμβασή του παρουσιάζει την πρότασή του για τη δημιουργία «Αγροτικών Συμπράξεων Καινοτομίας» και απευθύνει έκκληση προς «όλες τις πλευρές και ιδιαίτερα στους Κυβερνώντες για σύνεση και σώφρονες πρωτοβουλίες», τονίζοντας πως «η χώρα μας βρίσκεται στριμωγμένη σε μια γωνιά, μόνο αν δώσουμε τα χέρια, μπορούμε να τραβήξουμε μαζί μπροστά». Οι Αγροτικές Συμπράξεις Καινοτομίας είναι «μια καινοτόμα μορφή αγροτικού συνεργατισμού και διαδικτύωσης όλων των σχετικών κλάδων, μια νέα μορφή στοχευμένης διασύνδεσης ατόμων,…
Ο Μιχάλης Χάλαρης εξετάζει το ζήτημα της εξάπλωση των όπλων μαζικής καταστροφής (Ο.Μ.Κ) σύμφωνα με τις ΗΠΑ, ή των χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών, πυρηνικών και εκρηκτικών {Χ.Β.Ρ.Π.(Ε)} απειλών σύμφωνα με ΕΕ, ΟΗΕ & ΝΑΤΟ και αναλύει «τα Ο.Μ.Κ ή τις {Χ.Β.Ρ.Π.(Ε)} απειλές που έχουν επανέλθει στο προσκήνιο σε διεθνές επίπεδο μετά την 11η Σεπτεμβρίου». «Η επανεμφάνιση την τελευταία τριετία και των τεσσάρων (χημικών, βιολογικών, εκρηκτικών και πυρηνικών) κατηγοριών Ο.Μ.Κ. ή των Χ.Β.Ρ.Π.(Ε) απειλών γεννάει ερωτηματικά αν πρόκειται για τυχαίο γεγονός» και…
O Νίκος Γκιώνης αναλύει τα χαρακτηριστικά του Ελληνικού Φασισμού, από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 υπό την ηγεσία του Στρατιωτικού Ι. Μεταξά έως σήμερα με τη Χρυσή Αυγή. «Ο περιβάλλων χώρος, εντός του οποίου σήμερα ανδρώνεται η ΧΑ, λένε πως μοιάζει τηρουμένων των εποχών με την περίοδο Βαϊμάρης» εκτιμά ο συγγραφέας παραθέτοντας όμως τις κοινωνικο-πολιτικές διαφορές μεταξύ ΧΑ και ναζί. «Απειλούμαστε;» αναρωτιέται ο συγγραφέας απαντώντας θετικά, «όσο το Κράτος δεν παρεμβαίνει σε ιστορίες διαχρονικής τρέλας» και «όσο ως κοινωνία…
Σελίδα 41 από 47