Ο Γιώργος Παπακωνσταντής καλωσορίζοντας το 2016, προχωράει σε μια αποτίμηση των χρόνων της κρίσης, επισημαίνονταν την αδυναμία των κυβερνήσεων να σχεδιάσουν το μέλλον, ενώ «οι ελάχιστες φωνές πολιτικών που τολμούσαν να αρθρώσουν αντίλογο, πνιγόταν μέσα στις κατηγορίες ότι δεν είναι όσο πρέπει αριστεροί ή ότι είναι πολύ δεξιοί». Αποτιμώντας το 2014, τονίζει πως ήταν «μια χρονιά σταδιακής εξόδου από τον εφιάλτη, η οποία τελικά ναυάγησε στην έντονη επιθυμία εξουσίας του κ. Τσίπρα». Αναφερόμενος στην κατάσταση των κομμάτων του σοσιαλδημοκρατικού χώρου,…
Ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης αποχαιρετώντας το 2015 περιγράφει το «αισιόδοξο σενάριο» για την οικονομική εξέλιξη της χώρας μας τη νέα χρονιά. «Η οικονομία μας είναι σοβαρά τραυματισμένη, αλλά υπάρχουν ακόμα εφεδρείες που η κινητοποίηση τους θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία αναπτυξιακή ένεση» τονίζει ο συγγραφέας και παραθέτει τα κρίσιμα εργαλεία που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν ώστε «να λυθεί οριστικά το ζήτημα της εμπιστοσύνης, να τεθεί τέρμα στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που προκαλεί η κυβερνητική αφασία, τόσο στις σχέσεις μας με…
Ο καθηγητής Χρήστος Παπαγεωργίου στο άρθρο του εκτιμώντας ότι «η χώρα μας οδηγείται σε οικονομική κατάρρευση που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αδυνατεί να αποτρέψει» προκρίνει την ανάγκη «να στραφούμε σε επιλεκτικές πολιτικές Οικονομικού Φιλελευθερισμού που μπορούν να θέσουν τέρμα στην καθοδική πορεία της χώρας μας». Ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη θεωρία του Γιόζεφ Σουμπέτερ, «Δημιουργική Καταστροφή», και ανάγοντάς την στη χώρα μας, συμπεραίνει: «Η Ελλάδα για να μπορεί να γυρίσει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να παράγει πλούτο, να αναταχθεί, να δημιουργήσει θέσεις…
Ο Άλκης Καλλιαντζίδης στο άρθρο του αναφέρεται στο ζήτημα της εσωτερικής μετεγκατάστασης και προτείνει πολιτικές που εφαρμόζονται σε άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ για την υποστήριξη αυτής μέσω των ΟΤΑ. «Αυτές οι πολιτικές αποκαλούνται «Πολιτικές υποδοχής και ελκυστικότητας ατόμων και οικονομικών δραστηριοτήτων στην ύπαιθρο» και συνιστούν την προσφορά συνεκτικής δέσμης βοηθημάτων (συμβουλευτικών, οικονομικών, διοικητικών, στεγαστικών, κοινωνικής ένταξης, κλπ) προς δυνητικούς Μετοικούντες, αλλά και γηγενείς, από δυναμικούς Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) οι οποίοι προσπαθούν έτσι να κάνουν σύζευξη των αναπτυξιακών…
Ο Ξενοφών Μπρουντζάκης, εξιστορεί τα δραματικά γεγονότα της 12ης Δεκεμβρίου του 1916, όταν με επικεφαλής την Ιερά Σύνοδο διοργανώθηκε πορεία «αγανακτισμένων» εναντίον του «προδότη» και «στασιαστή» Ελευθέριου Βενιζέλου. «Φέτος συμπληρώνεται ένας ολόκληρος αιώνας από την αηδιαστική πρωτοβουλία των τότε «αγανακτισμένων» πολιτών οι οποίοι υπό την καθοδήγηση των πιο αντιδραστικών κύκλων, αρχής γενομένης από τον θλιβερό μητροπολίτη Αθηνών Θεόκλητο και από μνησίκακες πολιτικές μηδαμηνότητες όπως ο ελαχιστότατος βασιλέας Κωνσταντίνος Α΄, ο Δημήτρης Ράλλης κ.α. προέβησαν σε μιαν ασεβέστατη - και για…
Τις ρίζες της εκλογικής ανόδου της Λε Πεν αναζητά με το άρθρο του ο Γιάννης Γεράσιμος, επισημαίνοντας τις ομοιότητες της σημερινής περιόδου με αυτής του μεσοπολέμου. «Κάθε μορφή εθνικισμού είναι αντιδραστική, διότι προσπαθεί να επιβάλει δια της βίας μια πλασματική ενότητα δημιουργώντας τεχνητούς αποκλεισμούς και διακρίσεις» σημειώνει ο συγγραφέας, εκτιμώντας πως «η διέξοδος από τον φαύλο αυτό κύκλο βρίσκεται σήμερα στην προσπάθεια ανάδειξης νέων μορφών πολιτικών κοινοτήτων». Η επαναδιεκδίκηση του αιτήματος για μια νέα μορφή κοινωνικού συμβολαίου, τονίζει ο Γ.…
Ο Νίκος Ορφανός περιγράφοντας στο άρθρο του το πως αυτοπροσδιορίζεται ο κάθε πολιτικός χώρος, τονίζει πως μετά την εφαρμογή των μνημονίων και την κατάρρευση της αριστερής μυθολογίας, πρέπει να αρχίσει η επαναχάραξη των ιδεολογικών γραμμών. «Το ιδεολογικό ξεσκαρτάρισμα είναι ανάγκη κοινωνική και ιστορική. Ζούμε άραγε, παραφράζοντας το Φουκουγιάμα, το τέλος των ιδεολογιών; Ακόμα καλύτερα, παραφράζοντας τους REM, ζούμε το τέλος των ιδεολογιών όπως τις ξέραμε. Και εγώ νιώθω θαυμάσια. Γιατί κάθε τέλος προμηνύει μια νέα καλή αρχή. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
Με αφορμή τις εκλογές στην Πορτογαλία και Ισπανία, ο Νίκος Γκιώνης, παραθέτει τα αίτια της πτωτικής τάσης της κεντροαριστεράς στη χώρα μας. Ο συγγραφέας εκτιμά ότι η καθοδικότητα θα αντιστραφεί υπό προϋποθέσεις, όπως είναι η απομάγευση του κυρίαρχου πολιτικού λόγου και η αντικατάστασή του από τον ρασιοναλιστικό λόγο. «Ο ηγέτης κι ο λόγος του πρέπει να είναι συνεκτικός, σαφής, ευέλικτος αλλά και συγκρουσιακός» τονίζει, σημειώνοντας πως «μικρή σημασία έχει η αναδιανομή ρόλων στο στενό πλαίσιο των δύο κομμάτων της περιοχής…
Ο Ευάγγελος Λιβιεράτος εξηγεί τις «περιπέτειες» του εκπαιδευτικού συστήματος: από τη μεταρρύθμιση του 1982, το ν. Γιαννάκου (2007) και το ν. Διαμαντοπούλου (2011) έως τη σύσταση επιτροπών για τη μεταρρύθμιση του 2016. Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «ενώ η μεταρρύθμιση του 1982 έγινε υπό τη διεύθυνση 30άρηδων, η μεταρρύθμιση του 2016 θα γίνει υπό τη διεύθυνση 70άρηδων» τονίζοντας ότι «ο πραγματικός κόσμος στην εκπαίδευση είναι αυτός που διαμορφώνεται ως διεθνές πρότυπο της εποχής». Εύχεται οι επικεφαλής των επιτροπών «να επαναφέρουν από…
Ο Νίκος Γκιώνης με το άρθρο του επιχειρεί μια σύντομη ιστορική περιήγηση από την περίοδο της προδικτατορικής ΕΚ έως και σήμερα, «όπου μια αφύσικη Μαδουρική ποπουλιστική μείξη ετερόκλητων φορέων βυθίζει απροκάλυπτα την χώρα μας». «Κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει, κανείς δεν ξέρει αν θα πετύχει αφού στο μεταξύ έχει γίνει» τονίζει ο συγγραφέας σημειώνοντας όμως ότι «όλα αφορούν στον οδικό χάρτη συλλήψεως ποντικών από γάτες διαφόρων χρωμάτων, δηλαδή στην αποτελεσματική ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος». «Η αντοχή των σχοινιών της…
O Στέλιος Κυριαζής στο άρθρο του, σχολιάζει σε προσωπικό τόνο, το σύγχρονο συνδικαλισμό και τις «κινητοποιήσεις» εκτιμώντας πως «η συνδικαλιστική διάλεκτος έχει διαρρήξει τη σχέση της με την εργασιακή πραγματικότητα». Σημειώνοντας πως οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα απεργούν ελάχιστα, επισημαίνει πως «οι ελπίδες των εργαζομένων πρέπει να στηρίζονται στο αξιοβίωτο των επιχειρήσεων ειδικά τώρα που λαμβάνει χώρα απότομος επαναπροσδιορισμός του ιδιοκτησιακού χάρτη». «Σε πείσμα αυτών των πρακτικών, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μιλήσει για οικονομικίστικα αιτήματα, συντεχνίες και την ανάγκη ενός…
O Παναγιώτης Κωστούλας στο άρθρο του αμφισβητεί το αφήγημα ότι η σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε στρατηγική κρίση και εξηγεί πως μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 «παρατηρείται το φαινόμενο: φιλελεύθερες/συντηρητικές/δεξιές κυβερνήσεις να καταφεύγουν σε σοσιαλδημοκρατικές/κρατικοπαρεμβατικές επιλογές προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση των εθνικών τους οικονομιών!». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «έχει έρθει η στιγμή να αναθαρρήσουμε» μολονότι όπως σημειώνει «η σοσιαλδημοκρατία θα επικρατήσει αν νικήσει ιδεολογικά κι εν τέλει εκλογικά στο επίπεδο των συνολικών ευρωπαϊκών συσχετισμών». «Πρέπει να σχεδιαστεί η…
Σελίδα 45 από 47