Ο Αντώνης Τριφύλλης παρουσιάζει την κατάσταση της χώρας μας σήμερα σημειώνοντας πως «η τωρινή κυβέρνηση ξεπέρασε κάθε όριο» και υπογραμμίζοντας τα τελευταία γεγονότα: την υπόθεση στα Γεωργίου, την προσπάθεια αμφισβήτησης της εξουσίας της ΕΚΤ στην ΤτΕ, την απαξίωση του ΕΣΡ, τις διαρροές των υποκλοπών του ΔΝΤ κτλ. Ο συγγραφέας τονίζει πως «είναι ίσως καιρός να απαλλαγούμε, κυβέρνηση και κοινωνία, από αυταπάτες, πονηριές και πολυλογίες χωρίς περιεχόμενο, που μας έχουν κατατάξει σε Κράτος Αλλόκοτο» και προειδοποιεί ότι διαφορετικά «θα καταλήξουμε σε…
Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην παιδεία επισημαίνοντας πως είναι «η πρώτη φορά που επιχειρείται μια συνολική αλλαγή σε όλες τις βαθμίδες θέλοντας η κυβέρνηση προφανώς να δώσει το στίγμα της αριστερής διακυβέρνησης». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «επιχειρείται ν’ αλλάξει η Παιδεία στη χώρα, χωρίς σχέδιο και προοπτική μόνο για να εξυπηρετήσει μικροκομματικές σκοπιμότητες» και τονίζει πως «η εξίσωση και η ισοπέδωση όλων των θεσμών με όχημα την παιδεία, όχι μόνο δεν αποτελεί αντίδοτο στην…
Ο Γιάννης Λίτινας εξηγεί γιατί ήρθε η ώρα για τη δημιουργία «ενός μετώπου λογικής, ρεαλισμού και συγκεκριμένων στόχων, που θα απευθυνθεί στους πολίτες που αναμένουν να ακούσουν την αλήθεια και συγκεκριμένες λύσεις» και σημειώνει πως «πριν τη "Μεγάλη Αυταπάτη", το πολιτικό σύστημα είχε καταφέρει να βρει μια βασική, μεγάλη συμφωνία» αλλά « η πλειονότητα των πολιτών δεν ήταν διατεθειμένη να κατανοήσει τις πραγματικές ανάγκες». Ο συγγραφέας τονίζει πως είναι πια «κοντά ο καιρός που όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας…
Παρασκευή, 26 Αυγ 2016

Τελευταία έξοδος, PSI

αρθρο του:
Ο Νίκος Τσολακίδης εξετάζει την στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο PSI.«Η κακοπροαίρετη κριτική και η συκοφάντηση του PSI, αποτέλεσαν τη ναυαρχίδα στην προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ» γράφει και συμπληρώνει πως «λίγα χρόνια μετά αυτή η ξύλινη γλώσσα, που οδηγούσε μόνο μέχρι την πόρτα του μεγάρου, εγκαταλείφθηκε, η πραγματικότητα και η αλήθεια σχεδόν αποκαταστάθηκαν». Ο συγγραφέας σημειώνει πως οι πολέμιοι αυτής της αναδιάρθρωσης, υιοθέτησαν πλήρως τα αποτελέσματα της, αφού πάνω σ’ αυτά στηρίζουν τη σημερινή τους πολιτική προσπάθεια, αρνούμενοι βέβαια να…
Ο Ρεντούμης Μελέτης εξετάζει την νέα απειλή οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη επισημαίνοντας τους δύο αστάθμητους παράγοντες: το Brexit, όπου «κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την τελική προσέγγιση της ισοτιμίας, καθώς η νέα σχέση ΕΕ-Βρετανίας και η πιθανή πρόσβασή της στην ενιαία αγορά, παραμένουν ένας σύνθετος γρίφος προς επίλυση» και το προσφυγικό που «που παρά την σχετική ικανοποιητική διαχείριση με τα hot spots κυρίως στην Ελλάδα και την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η απειλή του τουρκικού πραξικοπήματος, έχει αυξήσει δραματικά τις ροές προς…
Ο Νίκος Τσολακίδης με αφορμή της επίθεση στον Πύρρο Δήμα από την κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, Αυγή, αναρωτιέται «πως μπορεί ένα ΜΜΕ να μετατρέπεται σε όργανο προπαγάνδας, εκφράζοντας τον πανικό και την αμηχανία της παράταξης που εκπροσωπεί, ρίχνοντας λάσπη και χύνοντας χολή σε ανθρώπους που μέσα σε συνθήκες αντίξοες ένωσαν καρδιές και δίδαξαν ήθος και περηφάνια;». Ο συγγραφέας τονίζει πως «όση λάσπη κι αν χυθεί, γεμίζει μόνο τον βούρκο εκείνων που έμαθαν, όντας ατάλαντοι, να χειρίζονται τον πολύγραφο της σκοπιμότητας,…
Ο Νίκος Γκιώνης εξετάζει το αν μπόρεσαν οι «αντικοινοβουλευτικοί ακροδεξιοί που ξεπλύθηκαν στον κοινοβουλευτισμό να ενσωματώσουν μέρος του αστικού δημοκρατικού ιδεολογήματος ή απλώς, κυνικά, υπήρξαν φιλοξενούμενοι του ελληνικού πολιτικού συντηρητισμού» για να καταλήξει στο ότι «η πολιτική του κιτς όπως εκφράζεται από τον ΥΠΕΘΑ ή οι κατά καιρούς δηλώσεις για κρεμάλες και τα παρόμοια, στελεχών της παρούσης κυβερνήσεως διακονούν έναν μη οριοθετημένο λαϊκισμό ως την δολιότερη μεθοδολογία κατίσχυσης ενός ακραίου και επικίνδυνου συντηρητικού λόγου». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η αστάθεια…
Ο Νίκος Τσολακίδης παρουσιάζει το σκηνικό της χώρας μας: «είναι η Ελλάδα της οικονομικής δυσπραγίας, της ποινικοποίησης και του διωγμού της επιχειρηματικότητας, είναι η κοινωνία που σταμάτησε να ζει». Καθώς και της κυβέρνησης όπου «επιδίδεται σε ευχολόγια και σε κατευθυνόμενα ρεπορτάζ μέσω της κρατικής τηλεόρασης», της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπου κυριαρχεί «η τακτική του ώριμου φρούτου» και της ελάσσονος αντιπολίτευσης όπου «συνεχίζοντας το ατελείωτο μοιρολόι, προσεύχεται ταυτόχρονα να αναγεννηθεί εκ της τέφρας της για να ζήσει ξανά δοξασμένες μέρες». Ο συγγραφέας…
Η Παναγιώτα Παπανάγνου προβαίνει σε μια συνολική αποτίμηση της κυβέρνησης μέσα από μια εννοιολογική προσέγγιση όρων «που είναι κρίσιμοι για την ίδια την υπόσταση και το ρόλο του πολίτη και της πολιτειακής λειτουργίας», όπως αυτοί της δικαιοκρατίας, φερεγγυότητας, αξιοκρατίας, αποτελεσματικότητας και προοδευτισμού. «Τα ατοπήματα και οι αστοχίες αυτής της κυβέρνησης είναι πολλαπλά. H χρήση μαοϊκών ρητών, η επαγγελία ενός «Νέου Κράτους» και η διοργάνωση φιεστών για την απόδοση τιμής σε ήρωες των αρχαίων χρόνων σε συνδυασμό με την ελαφρά τη…
Ο Νίκος Γκιώνης με το βλέμμα στραμμένο στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους γράφει για το σήμερα: «Όλα αλλάζουν, η δημιουργία και μεγέθυνση του Δημόσιου Τομέα επί Ελευθέριου Βενιζέλου ήταν εκσυγχρονιστική τομή, η σμίκρυνσή του σήμερα και η τροποποίηση της μονιμότητας είναι απαραίτητη μεταρρύθμιση, από τις πολλές που θα μορφοποιήσουν την διήγηση της ανασυγκρότησης» και σημειώνει πως «σε ανασυγκροτήσεις μετά από μακρόχρονες δομικές κρίσεις μόνο ηγέτες βεμπεριανού τύπου, μπορούν να δώσουν σάρκα και οστά μέσα από τα αυτοθυσιαστικά λειτουργικά τους προσόντα…
Ο Άγγελος Τερζούδης εξετάζει την κατάσταση στην Τουρκία και εκτιμά πως η Ελλάδα «αναδεικνύεται γεωπολιτικά σε τελευταίο χώρο σταθερότητας για ολόκληρη την περιοχή». Ο συγγραφέας όμως σημειώνει πως «είναι ατυχία για τον τόπο, σε μια τόσο καθοριστική περίοδο, να απουσιάζουν από τη σημερινή διακυβέρνηση και η γνώση και η κατεύθυνση» και τονίζει πως «επιβάλλεται η κυβέρνηση να εγκαταλείψει επιτέλους τη γνωστή πλήρως ανεύθυνη τακτική της να χειρίζεται και τα εθνικά θέματα στοχεύοντας πρωτίστως στο ποταπό κομματικό συμφέρον» και πως «είναι…
Ο Μελέτης Ρεντουμής εξετάζει την άνοδο της ισλαμοφοβίας στην Ευρώπη η οποία συνδέεται με άνοδο της ακροδεξιάς. «Η βία γεννά αντιβία» παρατηρεί ο συγγραφέας και σημειώνει πως «συνέπεια αυτής της ισλαμοφοβίας είναι η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, με τ’αντίστοιχα κόμματα να προελαύνουν και να προτρέπουν τους πολίτες και τους κατοίκους των πόλεων, να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και φυσικά να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην ρατσιστική ρητορική που πρεσβεύουν» και προειδοποιεί πως «αν επικρατήσουν οι ακροδεξιές ιαχές, θα…
Σελίδα 33 από 47