Ο Γιάννης Μαντζίκος αναλύει τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει το Brexit στην ασφάλεια της Ε.Ε σε θέματα τρομοκρατίας σημειώνοντας πως «η Μεγάλη Βρετανία είναι αναμφίβολα ο ηγέτης της Ένωσης σε θέματα ασφαλείας και πληροφοριών». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «η έξοδος της Μ.Β. έρχεται σε μια κακή και καλή στιγμή συνάμα για την Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική ιδίως στον τομέα αντιμετώπισης της τρομοκρατίας». «Κακή» γιατί «η Βρετανική τεχνογνωσία απεδείχθη καθοριστική στην αντιμετώπιση τόσο των τρομοκρατών όσο και των πειρατών». «Καλή» γιατί «είναι μια ευκαιρία για την ΕΕ να διαψεύσει αυτούς που την κατηγορούν ότι είναι δύσκαμπτη σε όλα τα επίπεδα»

Ο Στέλιος Κυριαζής αποτιμά την επίδραση του Brexit στα χρηματοοικονομικά μεγέθη, σημειώνοντας πως είναι τέτοια ώστε να «δικαιολογείται και η σπουδή κάποιων ευρωπαίων ηγετών να ζητήσουν την επιτάχυνση των διαδικασιών αποχώρησης». «H ρηγμάτωση του ενοποιητικού ιστού των οικονομιών της δύσης έρχεται να προστεθεί στο ήδη αβέβαιο μακροοικονομικό περιβάλλον. Στο βαθμό που θα δίνονται κάποιες απαντήσεις στο βραχύ μέλλον για τη μελλοντική σχέση Βρετανίας και Ε.Ε., αλλά και το μείγμα της ευρωπαϊκής πολιτικής -αν αυτή θα είναι στην κατεύθυνση του εμπλουτισμού της ενοποίησης και της παραπέρα απελευθέρωσης ή της ισχυροποίησης των εθνικών κρατών, θα διαγράφονται και οι επιδράσεις στα χρηματοοικονομικά μεγέθη.»

Ο Νίκος Γκιώνης εξετάζει τον «αλυτρωτισμός του ελληνικού αστισμού» όπου «η ίδια η γέννησή του, προσέκρουε σε μια καθηλωτική ακινησία του περιγύρου του». Ο συγγραφέας σημειώνει πως ο «αστισμός αντί να πορευθεί στις ράγες μιας επιχειρηματικότητας εγκλωβίστηκε και ανέχθηκε τον διαρκώς διογκούμενο πελατειακό κρατισμό, παρασιτικού τύπου». Ερχόμενος στο σήμερα ο συγγραφέας εκτιμά πως «η προοδευτική ανασύνταξη του ως εμπροσθοβαρούς μετασχηματισμού της ελληνικής πολιτείας, πολιτικά μπορεί να εκφραστεί με το Κέντρο, ως φορέα συγκρητισμού του τρέχοντος ρεαλισμού, του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού και των ανεξίτηλων Σοσιαλδημοκρατικών προταγμάτων για το προνοιακό κράτος και τις δομές του»

Ο Χρήστος Μπαξεβάνης προτείνει ένα «Σχέδιο Δράσης για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και του μεταναστευτικού προβλήματος σε Ελλάδα και Ε.Ε.» σημειώνοντας ότι «η κρίση με το ευρώ και η ραγδαία αύξηση των ροών έχουν ενισχύσει φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό της Ένωσης». Ο συγγραφέας προτείνει «μια σειρά μέτρων για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών πάνω στη βάση των δύο αλληλένδετων αρχών της ευθύνης και της αλληλεγγύης» καθώς και ένα «Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για το Προσφυγικό». Αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις με το Brexit, τονίζει πως «μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά, ας ελπίσουμε όχι και χωρίς πυξίδα»

Ο Παναγιώτης Δουδωνής εκκινώντας από την «αγγλική συνταγματική ιδιαιτερότητα» σημειώνει πως «αν η κυριαρχία του κοινοβουλίου είναι ο θεμέλιος λίθος του αγγλικού συντάγματος, η διενέργεια ενός δημοψηφίσματος και η ψήφος υπέρ του leave φαίνονται οξύμωρες» και εξηγεί πως αφενός «το δημοψήφισμα κινείται στο πλαίσιο μιας διαφορετικής συνταγματικής λογικής από αυτή στην οποία θεμελιώνεται η κυριαρχία του κοινοβουλίου» και αφετέρου «το δημοψήφισμα, ως ένα στοιχείο άμεσης δημοκρατίας, είναι ασύμβατο με την παραδοσιακή αντίληψη της αγγλικής συνταγματικής τάξης». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «αν το κοινοβούλιο αποφασίσει να αγνοήσει την απόφαση του δημοψηφίσματος τότε προβαίνει σε μια απόλυτη έκφραση της “parliamentary sovereignty”»

Ο Γιάννης Καραχισαρίδης εξετάζει τους λόγους που δεν έχει ακόμα η χώρα ένα σχέδιο ανασυγκρότησης. Ο συγγραφέας εκτιμά πως επικρατεί «πλήρη ασυνεννοησία γύρω από το νόημα τριών βασικών λέξεων: Μεταρρύθμιση, Ανάπτυξη, Σχέδιο», σημειώνοντας πως αφενός «θεωρούμε λανθασμένα ότι για να έχουμε μεταρρυθμίσεις αρκεί να νομοθετήσουμε», αφετέρου «περιμένουμε από κάθε κυβέρνηση να προωθήσει τον δικό της αναπτυξιακό νόμο», και κατά τρίτον «έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κρατάμε στα χέρια μας ένα σχέδιο ανασυγκρότησης, ενώ στην πραγματικότητα κρατάμε έναν απλό κατάλογο». Ο συγγραφέας τονίζει πως «για να καταρτίσουμε ένα σχέδιο, πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε τι θέλουμε να πετύχουμε με την εφαρμογή του»