Ο Ευάγγελος Λιβιεράτος εξηγεί τις «περιπέτειες» του εκπαιδευτικού συστήματος: από τη μεταρρύθμιση του 1982, το ν. Γιαννάκου (2007) και το ν. Διαμαντοπούλου (2011) έως τη σύσταση επιτροπών για τη μεταρρύθμιση του 2016. Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «ενώ η μεταρρύθμιση του 1982 έγινε υπό τη διεύθυνση 30άρηδων, η μεταρρύθμιση του 2016 θα γίνει υπό τη διεύθυνση 70άρηδων» τονίζοντας ότι «ο πραγματικός κόσμος στην εκπαίδευση είναι αυτός που διαμορφώνεται ως διεθνές πρότυπο της εποχής». Εύχεται οι επικεφαλής των επιτροπών «να επαναφέρουν από την «Κατηραμένη Νήσο των Αζορών» στην πραγματικότητα της ευρωπαϊκής ενδοχώρας τα παιδιά του νέου και της κόρης του Μπόστ».

Ο Νίκος Γκιώνης με το άρθρο του επιχειρεί μια σύντομη ιστορική περιήγηση από την περίοδο της προδικτατορικής ΕΚ έως και σήμερα, «όπου μια αφύσικη Μαδουρική ποπουλιστική μείξη ετερόκλητων φορέων βυθίζει  απροκάλυπτα την χώρα μας». «Κανείς δεν  ξέρει αν θα γίνει, κανείς δεν ξέρει αν θα πετύχει αφού στο μεταξύ έχει γίνει» τονίζει ο συγγραφέας σημειώνοντας όμως ότι «όλα αφορούν στον οδικό χάρτη συλλήψεως ποντικών από γάτες διαφόρων χρωμάτων, δηλαδή στην αποτελεσματική ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος». «Η αντοχή των σχοινιών της μεταπολίτευσης, θα  δώσει και τους τόνους των όποιων εγχειρημάτων, των  συγχωνεύσεων, των γειτνιάσεων ή των αποκλεισμών» καταλήγει.

O Στέλιος Κυριαζής στο άρθρο του, σχολιάζει σε προσωπικό τόνο, το σύγχρονο συνδικαλισμό και τις «κινητοποιήσεις» εκτιμώντας πως «η συνδικαλιστική διάλεκτος έχει διαρρήξει τη σχέση της με την εργασιακή πραγματικότητα». Σημειώνοντας πως οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα απεργούν ελάχιστα, επισημαίνει πως «οι ελπίδες των εργαζομένων πρέπει να στηρίζονται στο αξιοβίωτο των επιχειρήσεων ειδικά τώρα που λαμβάνει χώρα απότομος επαναπροσδιορισμός του ιδιοκτησιακού χάρτη». «Σε πείσμα αυτών των πρακτικών, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μιλήσει για οικονομικίστικα αιτήματα, συντεχνίες και την ανάγκη ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Οι όροι αυτοί όσο κι αν εισπράξανε την μήνιν της αριστεράς έχουν σημασία ακόμη και σήμερα» τονίζει.

O Παναγιώτης Κωστούλας στο άρθρο του αμφισβητεί το αφήγημα ότι η σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε στρατηγική κρίση και εξηγεί πως μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 «παρατηρείται το φαινόμενο: φιλελεύθερες/συντηρητικές/δεξιές κυβερνήσεις να καταφεύγουν σε σοσιαλδημοκρατικές/κρατικοπαρεμβατικές επιλογές προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση των εθνικών τους οικονομιών!». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «έχει έρθει η στιγμή να αναθαρρήσουμε» μολονότι όπως σημειώνει «η σοσιαλδημοκρατία θα επικρατήσει αν νικήσει ιδεολογικά κι εν τέλει εκλογικά στο επίπεδο των συνολικών ευρωπαϊκών συσχετισμών». «Πρέπει να σχεδιαστεί η νέα ανατέλλουσα και αντεπιτιθέμενη κεντροαριστερά» τονίζει.  

Ο Τάκης Αναστόπουλος, Επίτιμος Δ/ντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρουσιάζει και αναλύει το μείζον ζήτημα για την πορεία της ΕΕ που έχει θέσει ο Βρετανός Πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, σχετικά  με την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αφορμή την επικείμενη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες στις 17 και 18 Δεκεμβρίου. «Παντού αλλού, η συζήτηση έχει προχωρήσει: στο εσωτερικό των κυβερνήσεων, μεταξύ των εκπροσώπων των Πρωθυπουργών, εντός των Κοινοβουλίων, στον Τύπο και στην κοινή γνώμη. Μόνο στην Ελλάδα, ακολουθώντας τον ιδιότυπο απομονωτισμό μας έχουμε πλήρη άγνοια των επικείμενων αποφάσεων που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον της ΕΕ.» σημειώνει ο συγγραφέας.

O Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, επιχειρηματίας και ιδρυτικό μέλος της Δράσης, με το άρθρο του θέτει το θέμα της ανάγκης ύπαρξης ουσιαστικής αντιπολίτευσης, «αλλιώς θα χτίσουμε, με τα πιο απρόσμενα υλικά, μία νέα αυθαιρεσία» όπως τονίζει, και μιλάει για την ύπαρξη μιας «τριμερής» κυβερνητικής συνεργασίας «με το τρίτο μέρος να είναι ακόμη αφανές, παρότι επώνυμο». Σύμφωνα με τον συγγραφέα η αντιπολιτευτική αμηχανία συνιστά «εκδήλωση συνειδητής συμπόρευσης με τον Τσίπρα» τονίζοντας πως «τίποτε καλό δεν θα προκύψει από μία τέτοια στρατηγική: οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας δεν μπορούν να περιμένουν τίποτε από την «συναίνεση» που υφαίνει μεθοδικά το τριμερές σχήμα της σημερινής κυβέρνησης».