Ο Κωνσταντίνος Σοφούλης σε συνέχεια των άρθρων του – παρεμβάσεις για τα πανεπιστήμια αναπτύσσει στο άρθρο αυτό τους κανόνες για την «την διακυβέρνηση των πανεπιστημίων μας» σημειώνοντας ότι «η κατά τον νόμο αυτό οργάνωση του πανεπιστημίου με την μορφή αναγκαστικού κοινοτικού μορφώματος αποτελεί αυθαίρετη κοινοτιστική/κομμουνιστική εκτροπή στα πλαίσια του ισχύοντος συνταγματικού καθεστώτος μας». Ο συγγραφέας από την αρχή της παρέμβασή τους ξεκαθαρίζει πως «Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να νοθευτεί το Πολίτευμα της χώρας για να χωρέσει sui generis νομική προσωπικότητα που, μάλιστα, εκ του αποτελέσματος έχει αποδειχτεί ότι έχει οδηγήσει σε χάος»

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά την «προστασία της θεμελιώδους αρχής της ελεύθερης διακίνησης προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων» στην εποχή του Brexit, της ισλαμικής τρομοκρατίας, του ψυχροπολεμικού κλίματος που διαμορφώνεται μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας καθώς και της έντασης του προσφυγικού προβλήματος. Ο συγγραφέας εκτιμά πως «η ΕΕ δεν διάγει τον πλέον φιλελεύθερο βίο της στην κατεύθυνση της ελεύθερης διακίνησης προσώπων» και τονίζει πως «η ΕΕ βρίσκεται ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή της από την ίδρυσή της με βάση τις προκλήσεις που υφίστανται και καλείται ν’αντιμετωπίσει, προς όφελος πάνω απ’όλα των πολιτών της»

Ο Νίκος Γκιώνης αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις, γράφει: «Η δόλια συνταγματική εκτροπή, που παρατηρείται και κινείται στις παρυφές της Συνταγματικής ορθότητας, θα μπορούσε να είναι ολιγαρχική απολυταρχία αν ο Καραμανλής ο πρεσβύτης δεν έβαζε πιεστικά την χώρα στην ΕΟΚ, αν ο Σημίτης δεν μας έχωνε πιο βαθειά σ΄ αυτή μέσω του Ευρώ κι αν ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος και πιο μετά ο νεορεαλιστής Σαμαράς δεν μας κράταγαν εκεί μέσα» και συμπληρώνει πως «τα ρωσικά εκτυπωτήρια δεν έχουν καμμιά σχέση με τις σοσιαλδημοκρατικές αλλά και αστικές μεταρρυθμίσεις, που μέχρι προχτές πρέσβευαν ο Μουζέλης, ο Τσουκαλάς ή ο Βέλτσος.»

Τρίτη, 18 Οκτ 2016

Η Ρωσία και εμείς

αρθρο του:

Ο Άγγελος Τερζούδης εξετάζει τις ιστορικές σχέσεις των Ελλήνων με τη Ρωσία, οι οποίες είναι σε ένα επίπεδο «διαψευσθείσας δοξασίας». Ο συγγραφέας εξηγεί πως «ο Μόσκοβος, που για αιώνες στοιχειώνει τη φαντασία πολλών και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, έμεινε, όπως ήταν φυσικό, μόνο στο πεδίο της φαντασίωσης» και σημειώνει η φαντασίωση αυτή υπάρχει γιατί «δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να κάνουμε εμείς μόνοι μας τη δουλειά, άρα κάποιος άλλος θα πρέπει να βρεθεί να την κάνει, εν προκειμένω η Ρωσία». «Οι ψευδαισθήσεις όμως και οι αυταπάτες είναι καιρός να δώσουν τη θέση τους στην κοινή λογική» τονίζει.

Ο Παναγιώτης Κωστούλας στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Καστοριά, «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι αντοχές και οι δυνατότητες της πραγματικής οικονομίας» στις 15 Οκτωβρίου, με ομιλητές τους κκ Αθανάσιο Τσαυτάρη, Νίκο Παναγιώτου και Ευ. Βενιζέλο, με συντονιστή τον Κοσμά Βαρσάμη, τονίζει πως «όσο ανακυκλώνονται οι αυταπάτες και οι εύκολες λύσεις, όσο τα αυτιά παραμένουν κλειστά και απρόθυμα στο άκουσμα της αλήθειας, τόσο δεν θα διαφαίνεται η προοπτική εξόδου από το τούνελ, τόσο η κοινωνία θα γλιστρά σε ακραίες επιλογές και τόσο θα αναλώνουμε κεφάλαιο σε αλληλοκατηγορίες, στρεψοδικίες και αναζήτηση βολικών ενόχων»

Ο Λευτέρης Κουσούλης μιλάει για την σημασία των λέξεων, καθώς «οι ιδέες κινούν τον κόσμο και οι λέξεις τον αλλάζουν», και την ανάγκη να υπάρξει όσο ποτέ άλλοτε «ένας αγώνας στο μέτωπο των λέξεων». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «κάθε ολοκληρωτικού τύπου κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποδέχεται ποτέ την τρέχουσα έννοια των λέξεων» και τονίζει πως «τίποτα δε μπορεί να προχωρήσει και καμιά μάχη στο πολιτικό μέτωπο δεν μπορεί να κερδηθεί, χωρίς μια νέα συνειδητοποίηση. Το όπλο μας ήταν και παραμένουν οι λέξεις. Με τις λέξεις θα ανοίξουμε δρόμους και με τις λέξεις θα θεμελιώσουμε τη νέα αφετηρία».