Ο Σπύρος Μαθιουδάκης εξετάζει την κατάσταση στην Ευρώπη όπου «αυτόκλητοι θεματοφύλακες των επιμέρους εθνικών ανεξαρτησιών εμφανίζονται με όλο και περισσότερη συχνότητα ανά την ήπειρο, με αποκορύφωμα μέχρι στιγμής την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για αποχώρηση από την Ένωση». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η Ευρώπη είναι φορέας ενός ισχυρού πολιτισμικού υποβάθρου, μια κοινότητα ηθών, φορέας κοινών αξιών» και σημειώνει πως «το διακύβευμα είναι η κατοχύρωση αυτών των ηθών και αξιών». «Οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις θα κληθούν τελικά να δουλέψουν ώστε να καταστεί η Ευρώπη παγκόσμιο πρότυπο κοινωνικής δικαιοσύνης, όπου θα κατοχυρώνεται το κοινωνικό κράτος, η ασφάλιση, η δημόσια υγεία» επισημαίνει ο συγγραφέας.

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει τον «λαβύρινθο των συμμαχιών και ανακατατάξεων στην Συρία και το Ιράκ», σε μια μάχη πού όμως την αποκαλεί είναι «η σφοδρή σύγκρουση που έχουμε ζήσει από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Ο συγγραφέας τονίζει πως «δεν υπάρχει σύμπτωση στρατηγικής μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας που σημαίνει ότι οι παράλληλες μάχες που δίνονται σε Ιράκ και Συρία για την εξολόθρευση του ISIS, γίνονται περισσότερο για την κατάληψη ισχυρών πόλεων με φόντο την επόμενη ημέρα πιθανού διαμελισμού της Συρίας και προάσπισης των σφαιρών επιρροής των δύο υπερδυνάμεων»

Ο Αθανάσιος Τσαυτάρης αναλύει γιατί τα ιαματικά λουτρά είναι ένας «ένας γίγαντας εν υπνώσει»: «Μέσα σ’ αυτούς τους εν υπνώσει αναπτυξιακούς γίγαντες πρέπει να εντάξουμε και τις εκατοντάδες ιαματικές μας πηγές με τα λουτρά, σπήλαια, λάσπες κ.ά. που λειτουργούσαν και μάλιστα ήταν διάσημα στην αρχαιότητα. Κάτι που αργότερα στην διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέκτησαν γιγάντια σπουδαιότητα για να εγκαταληφθούν έκτοτε στην φθορά του χρόνου. Ας ελπίσουμε ότι η σύγχρονη γνώση και επιστημονικά άλματα που γίνονται στις μέρες μας με την μελέτη των μικρομοριακών αυτών ορμονών και του Βιάγκρα βέβαια, ο κόσμος θα ξαναεκτιμήσει την μεγάλη σπουδαιότητα αυτού του πλούτου»