Ο Μελέτης Ρεντούμης με αφορμή την 24η Ιουλίου και την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας, σημειώνει πως «43 χρονιά μετά, το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα έχει ανέβει σημαντικά, παρά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων που ακολούθησαν» εξηγώντας πως «είχαμε εναλλαγές εκλεγμένων κυβερνήσεων, η χώρα έγινε μέλος της ΕΕ αλλά και της Ευρωζώνης και ενίσχυσε σε μεγάλο βαθμό τις δημόσιες υποδομές της όσο και τις επενδύσεις από το εξωτερικό με την συνδρομή των κονδυλίων της ΕΕ», τονίζει όμως «η πλήρης ανεξαρτησία και η διάκριση των εξουσιών, νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής, έχει ακόμα δρόμο να διανύσει μέχρι να επιτευχθεί»

Ο Κώστας Σοφούλης γράφει με θέμα το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Παιδεία. Εκτιμά ότι η κεντρική στόχευση του ανάγεται σε σκοπιμότητες που παραπέμπουν στις δεκαετίες του περασμένου αιώνα, και αναφερόμενος στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του 2007 και του 2011, τονίζει πως συμπύκνωναν τη διάθεση της περιόδου για εκσυγχρονισμό του Πανεπιστημίου. Ο Κ. Σοφούλης τονίζει: «Το νομοσχέδιο Γαβρόγλου πηγαίνει κόντρα στο σύνολο των παραγόντων που οδηγούν στην αποτελεσματικότητα. Μοιάζει σαν να προσδιορίζει εκ νέου το τι περιμένουμε από το πανεπιστήμιο όταν αυτό πλέον δεν θα είναι η ακαδημαϊκή αριστεία, αλλά κάποιος σκοτεινός στόχος που έχει σχέση μια ιδεοληψία δημοκρατισμού»

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης σκιαγραφεί το Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα Μετά, συνοψίζοντας τους βασικούς άξονες στο τρίπτυχο: «Εξορθολογισμός - Διεπιστημονικότητα – Εξωστρέφεια». Ο Γ. Θεοδωρίδης τονίζει: «Η Ελλάδα Μετά ευελπιστούμε όλοι να είναι μια χώρα που διακόσια χρόνια μετά την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας θα είναι μια χώρα εκτός κρίσης, εκτός ασφυκτικής επιτροπείας και εντός κάθε προηγμένου ευρωπαϊκού αναπτυξιακού πλαισίου. Η παιδεία προφανώς θα είναι πάντα η αιχμή του δόρατος μιας τέτοιας αναπτυξιακής φιλοδοξίας. Φτάνει όσοι σχετικοί και αρμόδιοι κληθούν να δώσουν τότε τις κρίσιμες απαντήσεις, να έχουν καταλάβει ήδη προ πολλού τις μεγάλες ερωτήσεις.»

Ο Γιάννης Κουράκης αναζητά τις προοδευτικές απαντήσεις στο λαϊκισμό και σημειώνει πως «για την αντιμετώπιση του λαϊκισμού και την ενδυνάμωση της Δημοκρατίας πρωταρχικό ρόλο έχει η καταξίωση της πολιτικής λειτουργίας και η αξιοπιστία των θεσμών. Τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν θεσμικούς ρόλους επιβάλλεται όχι μόνο να σέβονται τις υποχρεώσεις και τα όρια των δικαιωμάτων τους, αλλά να εμπλουτίζουν με τη δράση τους το συμβολικό περιεχόμενο του ρόλου τους». Ο Γ. Κουράκης στο ερώτημα αν είναι «ανυπέρβλητες οι δυσχέρειες για μια ουσιαστική ανάκαμψη του Σοσιαλδημοκρατικού χώρου» απαντά αρνητικά και τονίζει πως αυτό «προϋποθέτει όμως τη δημιουργία μιας άλλης, νέας σχέσης ανάμεσα στον πολίτη και τον πολιτικό.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης σχολιάζει το ζήτημα της ανακύκλωσης καθώς «μόνο το 16% στη χώρα μας ανακυκλώνεται και ανακτάται, όταν στις περισσότερες χώρες της ΕΕ το ποσοστό αυτό φθάνει ακόμα το 70% δημιουργώντας συνθήκες ανάπτυξης και απασχόλησης». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «πρέπει να ξεπεραστεί στην Ελλάδα είναι ο απέραντος λαϊκισμός που καλλιεργεί το πολιτικό σύστημα και συντηρούν οι πολίτες με τον τρόπο τους», και εξηγεί πως στην Ελλάδα οι πολίτες αντιδρούν σε κάθε σύστημα διαχείρισης αποβλήτων «γιατί πιστεύουν ότι οι περιουσίες τους θα υποβαθμιστούν και ότι δεν πρόκειται να τηρηθούν αυστηροί κανόνες ασφαλείας, κάτι που δεν ισχύει καθώς το ευρωπαϊκό πλαίσιο».

Ο Βαλεντίνος Τζέκας στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, η Ελλάδα Μετά, εξετάζει τη δυναμική των λεγόμενων fake news, και παρουσιάζει το εργαλείο που έχει εφεύρει καταπολέμησης αυτών: «Το fighthoax.com μπορεί να αναλύσει ένα ειδησιογραφικό άρθρο. Μπορεί να σου πει αν αυτό που διαβάζεις είναι κάτι που μπορείς να εμπιστευθείς ή αν είναι απλά fake news, και αυτό το κάνει με ένα ποσοστό ακρίβειας 89%. Το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό θα έλεγα ότι είναι το ότι το fighthoax.com μπορεί να σου προτείνει άρθρα ειδήσεων πάνω στο ίδιο θέμα αλλά αντίθετης άποψης ώστε να έχεις μία πιο σφαιρική και μία πιο ολοκληρωμένη άποψη».