Ο Νίκος Γκιώνης γράφει για την Ελληνική Ορθοδοξία ως κοσμική ιδιαιτερότητα: « Η Εκκλησία για ζητήματα Πολιτείας εκφράζει και γνωματεύει μη δεσμευτικά. Ως εκεί. Παρόλα ταύτα ο χωρισμός είναι δύσκολος. Σε κάποιο momentum μπορεί να ξεκινήσει αφού είναι από τα πριν διασφαλισμένος πιθανοτικά και με μακρόπνοο σχεδιασμό υλοποίησης, που ίσως θα υπερβαίνει χρονολογικά μια γενιά. Δεν θα εξαφανιστούν τα θρησκευτικά δόγματα – είναι άλλωστε τεμάχια του Δυτικού Πολιτισμού – μα θα συνυπάρχουν θεσμικά, ειρηνικά και με γνώση των συσχετισμών με την Πολιτεία σε μια μακροχρόνια πορεία επωφελούς κοσμικού διαζυγίου. Αρκεί να προχωράει η Παιδεία και να ολοκληρωθεί, όπως ο πρέπει, ένα παλιό προαπαιτούμενο: ο Διαφωτισμός»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τα κόκκινα δάνεια: «Μία από τις πιο δύσκολες και σημαντικές παραμέτρους του 3ου Μνημονίου που σχετίζεται με το τραπεζικό σύστημα, είναι η αντιμετώπιση των λεγόμενων μη εξυπηρετούμενων ή κόκκινων δανείων. Πρόκειται ίσως για την μεγαλύτερη πρόκληση της ελληνικής οικονομίας καθώς αν δεν μειωθούν αισθητά τα δάνεια σε καθυστέρηση, εντός των επόμενων ετών, τότε ενδέχεται παρά την δημοσιονομική προσαρμογή η οικονομία να περάσει σε παγίδα ρευστότητας, όπου ένα μεγάλο μέρος της τρέχουσας ρευστότητας θα κατευθύνεται για απομείωση παρελθοντικών χρεών, εγκλωβίζοντας την παραγωγική δυναμικότητα της οικονομίας και υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές.»

Ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΣτΕ, Κ. Μενουδάκος, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Σε οποιαδήποτε φάση του οικονομικού κύκλου, ακόμη δηλαδή και στην περίοδο κατά την οποία η ανάγκη επενδύσεων καθίσταται απολύτως επιτακτική για την αντιμετώπιση του ζωτικού για την οικονομία αναπτυξιακού προβλήματος, όπως είναι η περίοδος που διανύει εδώ και κάποια χρόνια η χώρα μας, δεν πρέπει να αδυνατίσει η θεσμική θωράκιση του περιβάλλοντος. (..) Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διαμορφωθούν στο δίκαιο συνθήκες τέτοιες ώστε η οικονομική κρίση να οδηγήσει και σε κρίση οικολογική.»