Ο Πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Γιάννης Ρέτσος, στην ομιλία του, στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Για να μπορέσουμε να σκεφτούμε για την “Ελλάδα Μετά”, οφείλουμε να μιλήσουμε για την Ελλάδα του σήμερα. Να κατανοήσουμε τη μεγάλη εικόνα, να αντιληφθούμε πως φτάσαμε εδώ, στη δεκαετία της κρίσης, να συνειδητοποιήσουμε τι έφτιαξε, τι κάναμε λάθος, τι κάναμε σωστά. Χρησιμοποιώ πληθυντικό, γιατί πιστεύω ότι στις σύγχρονες κοινωνίες, δεν υπάρχουν οι υπεύθυνοι και οι ανεύθυνοι. Αυτή είναι μια απλουστευτική λογική, ένα σχήμα λαϊκισμού που εξυπηρετεί μόνο όσους θέλουν να χαϊδεύουν αυτιά. Η ιστορία δεν ανήκει στο παρελθόν, η ιστορία είναι το παρόν.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τη συν-καινοτομία και κοινωνική ευαισθησία: « Όλοι μιλούν για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο το οποίο μπορεί να μεταβάλλει την στρατηγική θέση της χώρας, να την καταστήσει κόμβο όσον αφορά την καινοτομία σε θέματα τόσο τεχνολογικά όσο και ενεργειακά με απώτερο στόχο να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο τις επόμενες δεκαετίες στην ΝΑ Μεσόγειο στην λεγόμενη μεταμνημονιακή εποχή. Για να αλλάξει όμως η χώρα μας αφενός χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με έμφαση στην εξωστρέφεια, και αφετέρου απαιτείται ναναπτύξει δύο πολύ βασικές έννοιες συνολικά στο επιχειρείν, στη δημόσια διοίκηση και στις σχέσεις κράτους-πολίτη-επιχείρησης.»

Η Αλεξάνδρα Δαλιάνη, στην ομιλία της στο Διεθνές Συνέδριο του Δικτύου Greek Forward III: Προοδευτικές Πολιτικές για τις Πόλεις του Σήμερα και του Αύριο, τονίζει: «Η σύγχρονη τάση στην πολεοδομία είναι να συλλαμβάνουμε την πόλη ως δίκτυο όπου πολίτες και λειτουργίες αλληλεπιδρούν. Το αστικό περιβάλλον γίνεται σύνθετο. Η ανομοιογένεια πληθυσμού δημιουργεί συχνά συγκρούσεις, ανισότητες, αποκλεισμό. Τίθεται το ζήτημα της ατομικής ευημερίας σε αυτό το νέο περιβάλλον, διότι χωρίς ευημερία η πόλη χάνει ένα βασικό λόγο της ύπαρξής της. Για να ευημερεί ο πολίτης ανεξαρτήτως εθνικότητας, ηλικίας, κοινωνικής τάξης, είναι απαραίτητη η ευημερία του συνόλου, που ενισχύει την αρμονική συμβίωση. Η ιστορία της πολεοδομίας είναι γεμάτη παραδείγματα εκτοπισμών κοινωνικών ομάδων.»