Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος γράφει για τη συνωμοσιολογία και τον αριστερό λαϊκισμό, με αφορμή πρόσφατη έρευνα στην Γαλλία: «Το γενικότερο συμπέρασμα της εν λόγω έρευνας, η οποία βέβαια χρήζει περαιτέρω ανάλυσης, είναι ότι οι λεγόμενες «θεωρίες συνωμοσίας» συνιστούν μείζον κοινωνικό φαινόμενο, στην πιο πυκνή τους μορφή αφορούν έναν στους τέσσερις Γάλλους, μόνον ένας στους πέντε εμφανίζεται να τις απορρίπτει απολύτως. Οι νέοι φαίνονται πιο επιρρεπείς στην συνωμοσιολογία από ό,τι οι μεγαλύτερες ηλικίες, εκτός από εκείνη τη μορφή της που αφορά την κλιματική αλλαγή και την μετανάστευση. Τέλος, η συνωμοσιολογία συσχετίζεται θετικά με την λεγόμενη (ακροαριστερή ή ακροδεξιά) λαϊκιστική ψήφο.»

Ο Νίκος Γκιώνης γράφει για τον εθνικισμό στην Ελλάδα: «Η θεσμισμένη ελληνική Πολιτεία με την συντεταγμένη λειτουργία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας οφείλει να δείξει ταυτόχρονα ρεαλισμό , πατριωτισμό και απαρέσκεια προς δηλωμένους ή αδήλωτους νεο-εθνικισμούς, που μόνον διπλωματικές ήττες φέρνουν. Και είναι η ίδια ακριβώς Πολιτεία, που πρέπει να υπενθυμίζει ή να θέτει τα όρια σε οποιονδήποτε συλλογικότητα. Και φυσικά μόνον αυτό είναι το πλαίσιο επιλύσεως του σύνθετου ονόματος της ΠΓΔΜ σήμερα, κάθε άλλου αύριο. Ο εθνικισμός τελείωσε διανοητικά με τον Πόλεμο, ο νέος στρεβλωμένος δεν είναι παρά αντιπατριωτικός αλλά και πηγή δυστυχίας.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τις θετικές ενδείξεις από την αγορά ομολόγων και την αποτίμηση των ελληνικών χρεογράφων στις διεθνείς αγορές, και τονίζει: «Σε κάθε περίπτωση, μπορεί τα δεδομένα και η παρούσα συγκυρία να είναι θετική, αυτό όμως δεν αναιρεί την σκληρή καθημερινή πραγματικότητα στο μικρό επίπεδο της οικονομίας, που είναι η βιωσιμότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που αποτελούν τον κορμό της οικονομίας με στόχο την ανάπτυξη. Αν δεν βελτιωθούν ταυτόχρονα οι παραγωγικές συνθήκες και δεν δημιουργηθούν άμεσα νέες θέσεις εργασίας τότε η καλή προοπτική των ελληνικών ομολόγων σύντομα θα ανατραπεί με άγνωστες συνέπειες.»

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για την Ελλάδα του μέλλοντος και την ανάγκη του συγκεκριμένου: «Δεν είναι μονόδρομος η οπισθοδρόμηση και η περιθωριοποίηση μας, δεν είναι μονόδρομος η φτωχοποίηση οικονομική και πνευματική που συντελείται από την διακυβέρνηση και την αισθητική της κυβέρνησης Τσίπρα Καμμένου. Η Ελλάδα μπορεί και αλλιώς. Μπορεί να αποκτήσει ένα σύγχρονο κράτος που να διευκολύνει και να υπηρετεί τον πολίτη και όχι το αντίστροφο. (...) Αν θα διάλεγα ένα σύνθημα θα ήταν το «Συγκεκριμένο». Να μπούμε στην εποχή του συγκεκριμένου, στην εποχή της συγκεκριμένης πολιτικής θέσης και πράξης. Από αυτό έχουμε ανάγκη και όχι από θεωρίες.»

Ο Γιώργος Στρατόπουλος γράφει: «Κοσμογονικές αλλαγές συνέβησαν στον τομέα της ενέργειας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα και επισήμως πλέον βρίσκεται μέσα σε ένα τεράστιο ενεργειακό κοίτασμα: τον ήλιο και τον άνεμο. Και ο πολιτικός κόσμος έχει μπροστά του ένα στοίχημα κι ένα ερώτημα. Το στοίχημα είναι η αξιοποίηση του κοιτάσματος προς όφελος των πολιτών και της εθνικής οικονομίας. Το ερώτημα είναι αν διδαχτήκαμε από τα λάθη μας. Διότι σ’ έναν κόσμο που μεταβάλλεται ταχύτατα και σε έναν κλάδο, που ο μετασχηματισμός του απαιτεί χρόνο και επενδύσεις, η αδράνεια έχει μεγάλο κόστος. Ο ήλιος και ο άνεμος να μην έχουν την τύχη του Ελληνικού. Ο ρόλος της Πολιτείας είναι κομβικός: να θέσει τώρα τα θεμέλια της μετάβασης στην Ελλάδα Μετά τα Μνημόνια με Ενέργεια Μετά τον Άνθρακα.»

Ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση σας εύχεται Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά!