Η Ελισάβετ Παπαδοπούλου στην ομιλία της στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη, «Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ: ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ», παραθέτει τα συμπεράσματα του workshop BRAIN DRAIN: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ: «Το γεγονός της μετανάστευσης/ φυγής των νέων επιστημόνων δεν οδηγεί μόνο σε καταστροφή της οικονομίας όπως όλοι πιστεύουμε, αλλά εν γένει του πολιτισμού μας. Το brain drain είναι ένα σύνθετο και πολυδιάστατο ζήτημα, το οποίο πρέπει να κατανοήσουμε εις βάθος προκειμένου να μπορέσουμε να το λύσουμε, γι’ αυτό χθες εκτός από όσα ακούγονται κάθε φορά περί αναξιοκρατίας, χαμηλών μισθών, προβληματικής οικονομίας, δημογραφικού προβλήματος, που είναι εξίσου σημαντικά, προσπαθήσαμε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε άλλα που δεν ακούμε τόσο συχνά.»

Ο Αντώνης Μανιτάκης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη, «Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ: ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ. Προετοιμάζοντας την περίοδο 2019 -2022», τονίζει: «Γιατί είπα όλα τα προηγούμενα: Για να εκθέσω με συνταγματικά επιχειρήματα τους λόγους για τους οποίους δεν χρειάζεται σήμερα Συνταγματική Αναθεώρηση. Γιατί είναι περιττή, ανώφελη και μάταιη. Θεωρώ μάλιστα την πρόσφατη συνταγματική πρόταση του Κινήματος Αλλαγής, πολιτικά τραγελαφική και θεσμικά μια παρωδία. Δεν φταίει το Σύνταγμα για αυτό που πάθαμε ούτε μπορεί να μας προστατεύσει μια Αναθεώρηση από μελλοντικά δεινοπαθήματα ή από νέες χρεοκοπίες, αν δεν βάλουμε μυαλό και δεν αποκτήσουμε αυτογνωσία.»

Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη, «Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ: ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ. Προετοιμάζοντας την περίοδο 2019 -2022», τονίζει: «Και αυτή είναι η ουσία της κρίσης, που συνάμα συνιστά και την μείζονα δημοκρατική πρόκληση της περιόδου, της «Ελλάδας μετά». Η υπέρβαση αυτού του σε τελευταία ανάλυση αντινεωτερικού πνεύματος ισοδυναμεί με το να ξαναβρούμε το νόημα της πολιτικής, με το «ξανακερδισμένο χρόνο» της, με την διεκδίκηση και κατοχύρωση της αυτονομίας της, από τον διχαστικό κορπορατισμό, με την επινόηση μιας ανοιχτής πολιτικής κοινότητας, σε φιλελεύθερα και δημοκρατικά πλαίσια. Είναι η μοναδική πρόοδος που μας επιβάλλεται.»    

 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην εισαγωγή ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη, τονίζει: «Ποια κοινωνία τα αντιμετωπίζει όλα αυτά και ποια κοινωνία μπορεί να πάρει τις αποφάσεις, τις πολιτικές αποφάσεις τελικά οι οποίες απαιτούνται για να κάνουμε την υπέρβαση; Και βέβαια όλα αυτά ενώ κουβαλάμε τα βάρη της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας. Υπάρχουν αβεβαιότητες, ασυμμετρίες και ενώ η Ευρώπη τρέχει στο ρυθμό του δικού της προβληματισμού, εμείς έχουμε ξαναγίνει κάπως περιθωριακοί, περιφερειακοί, για να μην πω παρίες. Θεωρούμε ότι δεν έχει νόημα να μετέχουμε στην γενική ευρωπαϊκή συζήτηση, αλλά να συζητάμε με την Ευρώπη το δικό μας πρόβλημα μόνο, τον ελληνικό εξαιρετισμό.»

Ο Γιάννης Καραχισαρίδης γράφει για τα 100 χρόνια στη Μέση Ανατολή: «Πριν λίγα χρόνια ένας Ισραηλινός συγγραφέας ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη για πόσα χρόνια ακόμα θα παραμένει άλυτο το παλαιστινιακό. Πότε θα τελειώσουν οι φονικές συγκρούσεις και πότε μια μόνιμη κι απ’ όλους αποδεκτή ειρήνη θα έρθει στην πολύπαθη Μέση Ανατολή. Κι ο συγγραφέας απάντησε ότι 60 χρόνια είναι πολύ λίγα για να λυθεί το θέμα, αν αναλογιστούμε ότι η Ευρώπη χρειάστηκε αρκετούς αιώνες αιματοχυσίας για να φτάσει στη σημερινή σταθερή ειρήνη. Οπότε το Μεσανατολικό έχει μέλλον. Άλλοτε θα καταλαγιάζει κι άλλοτε θα οξύνεται. Και κανείς σήμερα δε μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η κατάληξη»

Ο Κωνσταντίνος Σοφούλης γράφει για τα ελληνικά πανεπιστήμια και αναρωτιέται αν «κοροϊδευόμαστε»: «Πολλές οι αφορμές, και η πιο πρόσφατη η Πανούσιος παρέμβαση στο πανεπιστημιακό μας χάος. Χειριζόμαστε το πανεπιστημιακό ζήτημα χωρίς την στοιχειώδη λογική. Δηλαδή, κοροϊδευόμαστε για να καλύπτουμε κάποιες άλλες κρυφές, ίσως και ντροπιαστικές, προθέσεις μας. Το νέο επεισόδιο με το Πανούσιο Πανεπιστήμιο με παρέπεμψε στο προσωπικό αρχείο μου και ειδικά στο πρώτο memo με το οποίο προσήλθα στην πρώτη μου συνάντηση στο Λονδίνο, με τον αείμνηστο Sir Keneth Alexander που είχα επιλέξει ως βασικό μου σύμβουλο, όταν μου ανατέθηκε η ίδρυση και οργάνωση του Πανεπιστημίου Αιγαίου.»