Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: πρωτοσελιδο

Ο Αλέκος Κρητικός στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, καταθέτει τρεις προτάσεις για την ανάπτυξη: 1. σύνταξη Εθνικού Σχεδίου εξόδου από την κρίση, ενός «Μνημονίου Ανάπτυξης», με δεσμευτικό όμως και λεπτομερές σχέδιο υλοποίησής του, κατά το διαχειριστικό πρότυπο που ακολουθήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, 2. διεκδίκηση ενός «ΕΣΠΑ κρίσης» για την Ελλάδα, 3. δεδομένης της διαχειριστικής χρεωκοπίας (σε όλη την Ευρώπη) του παρόντος συστήματος υλοποίησης των ΕΣΠΑ υποστήριξη διεξαγωγής της συζήτησης για την μετά το 2020 προγραμματική περίοδο από μηδενική βάση. «Έκτακτες καταστάσεις απαιτούν, εξ ορισμού, και έκτακτη αντιμετώπιση» σημειώνει ο Αλέκος Κρητικός.

Ο Νίκος Διακουλάκης στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, τονίζει την ανάγκη επανάστασης του αυτονόητου στην ανάπτυξη: «Δεν υπάρχει ακόμη κοινή αντίληψη στα αυτονόητα. Η διαβούλευση έχει μόνο τύποις γίνει αποδεκτή στη δημόσια ζωή και γίνεται αντιληπτή, ως ένα επιπλέον γραφειοκρατικό στάδιο. Η έννοια της αξιολόγησης έχει ενοχοποιηθεί. Η δυσπιστία αυτή μετατρέπεται εύκολα σε πλήρη απουσία λογοδοσίας σε όλα τα επίπεδα δραστηριοτήτων στα οποία εμπλέκεται ο δημόσιος τομέας. Επιπλέον υπονομεύει μία σωστή σχέση κράτους επιχειρήσεων και δεν ευνοεί την καινοτομία και τις επενδύσεις. Αναγκαία λοιπόν για όλα αυτά η επανάσταση του αυτονόητου».

Ο Γιώργος Βερνίκος στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, παραθέτει 10 προτάσεις για το «αυτονόητο». Ο Γ. Βερνίκος μεταξύ άλλων τονίζει: «Όλες οι μέχρι σήμερα μελέτες σχετικά με τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, συγκλίνουν στους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, στους οποίους η χώρα μας εμφανίζει συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως: α) τουρισμός, β) πρωτογενής τομέας και μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, δ) ήπιες μορφές ενέργειας ε) πληροφορική και επικοινωνίες, στ) φαρμακοβιομηχανία, ζ) ποντοπόρος ναυτιλία. Ο ρόλος του κράτους είναι ιδιαίτερα σημαντικός, υπό την έννοια ότι πρέπει να εξασφαλίζει με τις παρεμβάσεις του ένα φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον»

Ο Κώστας Καρτάλης στην ομιλία του στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, θέτει το θέμα της σημασίας του χωροταξικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη και τονίζει πως «το Γενικό Πλαίσιο Xωρικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης είναι μη αναθεωρημένο από το 2008» εξηγώντας πως «η χώρα προσπαθεί να βγει από την κρίση και βασίζεται σε ένα γενικό σχέδιο σε επίπεδο χώρας που ήδη μετρά περίπου μια δεκαετία». Ο Κ. Καρτάλης σημειώνει πως «πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η αναθεώρηση και ολοκλήρωση του χωρικού σχεδιασμού» και τονίζει: «Στο επίπεδο του χωρικού σχεδιασμού έχουμε πολλά προβλήματα να λύσουμε ακόμα. Οι λύσεις είναι γνωστές. Είναι θέμα οργάνωσης, κοινής λογικής και πολιτικής βούλησης»

Ο Νίκος Τέλλης στο κείμενο του που βασίζεται στην εισήγησή του στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, η Ελλάδα Μετά, εξετάζει τους τρόπους βελτίωσης της λειτουργία της Δικαιοσύνης ως απαραίτητη προϋπόθεση για ένα «άλλο» κράτος και, ιδίως, στο κατά πόσο αυτή μπορεί να συμβάλει στην προσέλκυση επενδύσεων και στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου. «Η χώρα μας κατέχει δυστυχώς την τέταρτη θέση ανάμεσα στα 47 κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφορικά με τις καταδίκες που της επιβλήθηκαν από το ΕΔΔΑ λόγω παραβιάσεων της αρχής της δίκαιης δίκης. Η Ελλάδα καταδικάστηκε σε περισσότερες από 360 υποθέσεις για υπερβολικές καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης» σημειώνει.

Η Λίνα Παπαδοπούλου στην ομιλία της στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, μιλάει για την ανάγκη να υπάρξει ένα ανοιχτό κράτος και σημειώνει: «Ανοικτό ως προς τα υπόλοιπα κράτη του κόσμου. Κατ' αρχάς ανοικτό ως προς τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, ιδίως δε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και απέναντι στην Ένωση καθεαυτήν. Σήμερα, δυστυχώς, κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε αυτονόητο και αναμφισβήτητο, η ένταξη δηλαδή της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αμφισβητείται από την επίσημη πολιτική εκπροσώπηση της χώρας». Η «ανοικτότητα», ως πολιτικό πρόταγμα, είναι ο άξονας που διαπερνάει την Ελλάδα «μετά», εξηγεί η Λίνα Παπαδοπούλου. 

Ο Σταύρος Τσακυράκης στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, μιλάει για την ανάγκη να υπάρξουν δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις: μια στον χώρο της παιδείας και μία στο χώρο της δικαιοσύνης. Ο Στ. Τσακυράκης τονίζει την ανάγκη ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων: «Μετά από 40 χρόνια έχει πια γίνει κοινός τόπος ότι πρέπει να καταργηθεί η συνταγματική διάταξη που, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, προβλέπει ότι η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστική από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Όσον αφορά τη δικαιοσύνη, τονίζει: «να επανεξετάσουμε την αποκλειστική «δημοσιοϋπαλληλική» σύνθεση του δικαστικού σώματος, να τη συμπληρώνουμε με διορισμούς κάποιων επιφανών νομικών που δεν έχουν κάνει δικαστική καριέρα»

Ο Νίκος Αλιβιζάτος στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, θέτει τις «τρεις προϋποθέσεις για τη μεταρρύθμιση του κράτους». Συγκεκριμένα τονίζει πως «αν θεωρήσουμε ότι, στη χώρα μας, το ζητούμενο είναι η έλλειψη θεσμών με βάθος, θα προέτασσα την απουσία ενός σοβαρού, φερέγγυου, και αξιόπιστου κράτους, ικανού να εξασφαλίσει την έξοδο της χώρας από την κρίση, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις της πολιτικής ζωής». Ο Νίκος Αλιβιζάτος αναφερόμενος στην απλή αναλογική, σημειώνει πως «σε μια χώρα χωρίς παράδοση ευρύτερων συναινέσεων, ισοδυναμεί με καθήλωση» και τονίζει πως «ο σωστός δρόμος είναι να δημιουργηθούν σοβαρά θεσμικά αντίβαρα, που να μπορούν ν’ αναχαιτίζουν την εκάστοτε πλειοψηφία»

Ο Γιάννης Πανούσης στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, εξετάζει το τρίπτυχο της Δημοκρατίας: «Ασφάλεια – Ελευθερίες – Δικαιοσύνη». Ο Γ. Πανούσης τονίζει: «Το αρχαϊκό ερώτημα παραμένει ανοικτό και κρίσιμο: Πόση ανασφάλεια και αβεβαιότητα μπορεί να υποφέρει υπαρξιακά ένας άνθρωπος ώστε να μη διαρραγεί οριστικά η σχέση του με τους άλλους; Κράτος Δικαίου δεν είναι το Κράτος οποιουδήποτε δικαίου, όπως και ο de facto οικουμενισμός ή και η global governance δεν συμπίπτουν υποχρεωτικά με τις αξίες της παγκόσμιας κοινωνίας. Η ανασφάλεια στήθηκε, λειτουργεί ως σκιάχτρο της παγκοσμιοποίησης ακριβώς για να διώχνει τα περιστέρια της ειρήνης και να φοβίζει τους φιλήσυχους ανθρώπους.»

Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος μιλάει για το «μαύρο κουτί της ελληνικής κοινωνίας» αναφερόμενος στους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. «Οι περισσότεροι από αυτούς καταγγέλλουν τον ΣΥΡΙΖΑ για τους λάθος λόγους. Όχι επειδή είπε ψέματα, αλλά επειδή δεν υλοποίησε τα ψέματα. Αρκεί να διαβάσει κανείς δηλώσεις μεταμεληθέντων καλλιτεχνών που υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τους πρόδωσε, για να καταλάβει ότι αυτοί οι ψηφοφόροι είναι ένας απρόβλεπτος παράγων, ένα μαύρο κουτί, που δυνητικά μπορεί να εξελιχθεί σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατίας» τονίζει ο συγγραφέας και σημειώνει πως «μετά την απογοήτευση από τα αριστερά, το μαύρο κουτί μπορεί να αναζητήσει την τύχη του στην ακροδεξιά»