Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που καλείται να επιλύσει η κυβέρνηση αλλά και η ελληνική κοινωνία δεν είναι άλλο από το προσφυγικό μεταναστευτικό, που σφίγγει διαρκώς τον κλοιό γύρω από την χώρα μας.
Πρόκειται σίγουρα για ένα θέμα με εθνικές προεκτάσεις πολύ μεγαλύτερες από την όποια δημοσιονομική προσαρμογή καθώς επηρεάζει την καθημερινή διαβίωση των πολιτών και αποτελεί ένα πρωτίστως ανθρωπιστικό πρόβλημα με διεθνή προσανατολισμό.
Στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι πάνω από 60.000 παράτυποι μετανάστες.
Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι πάνω από 60.000 παράτυποι μετανάστες όπως αναφέρονται στην ορολογία χωρίς να πρέπει να εντάσσονται αυτόματα όλοι στο καθεστώς του πρόσφυγα, παρά τις εσφαλμένες κινήσεις της κυβέρνησης στο θέμα αυτό που δεν έπραξε έγκαιρα σε συνεργασία με την ΕΕ τον συγκεκριμένο διαχωρισμό.
Τα βόρεια σύνορα της χώρας είναι και παραμένουν κλειστά, ενώ είναι σε ισχύ συμφωνία μετεγκατάστασης προσφύγων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μάλιστα έχουν ήδη ενταχθεί πάνω από 15.000 άτομα σε αυτό το πρόγραμμα ήδη.
Από αυτό τον αριθμό βέβαια μόλις οι 5.000 περίπου έχουν μετεγκατασταθεί ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται σε καθεστώς αναμονής, σύμφωνα με στοιχεία από την Υπηρεσία Ασύλου.
Παρ’όλα αυτά τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη δεν προχωρούν σε επιτάχυνση της διαδικασίας φοβούμενα τις εσωτερικές αντιδράσεις πολύ περισσότερο όταν βρισκόμαστε ήδη σ΄ένα περίεργο εκλογικό κύκλο λόγω των επικείμενων βουλευτικών εκλογών σε αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ.
Ο χαμηλός αριθμός αποδοχής αιτημάτων για μετεγκατάσταση προσφύγων όπως και ασυνόδευτων ανηλίκων, σίγουρα δεν βοηθά την επίλυση του προσφυγικού και δημιουργεί όλο και μεγαλύτερη πίεση στην χώρα μας.
Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας κινδυνεύει με κατάρρευση.
Από την άλλη η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για την διακράτηση των παράτυπων μεταναστών σε τουρκικό έδαφος, κινδυνεύει με κατάρρευση λόγω της έντασης των σχέσεων και της μη απελευθέρωσης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες από την ΕΕ.
Εκτός όμως από αυτό, η Κομισιόν ετοιμάζεται να ξεπαγώσει την συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ σύμφωνα με την οποία μπορούν τα ευρωπαϊκά κράτη να στέλνουν πίσω πρόσφυγες στην πρώτη χώρα υποδοχής που δεν είναι άλλη από την Ελλάδα.
Όλοι οι παραπάνω εξωτερικοί παράγοντες σε συνδυασμό με την εσωτερική κατάσταση στην χώρα, την οικονομική κρίση αλλά και την αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει μια ενιαία στρατηγική όσον αφορά τα hot spots, την καταγραφή των ανθρώπων και τις προδιαγραφές βάσει των οποίων φιλοξενούνται, δημιουργούν ένα μείγμα κοινωνικής έκρηξης.
Οι συνέπειες των κοινωνικού αυτού προβλήματος δεν είναι μόνο ανθρωπιστικές, αλλά έχουν ένα σοβαρότατο πολιτικό αντίκτυπο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με την άνοδο των ακροδεξιών στοιχείων και την ανάδειξή τους ως ρυθμιστές των εξελίξεων σε βασικά εθνικά θέματα.
Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή συστηματικά πλέον με τα καθημερινά επεισόδια στα νησιά του Αιγαίου, εκμεταλλεύεται την κατάσταση και πλασάρεται ως η εθνική καθαρή λύση στο πρόβλημα.
Αν η ακροδεξιά επικρατήσει και παγιωθεί, θα διαλυθεί το ευρωπαϊκό όραμα.
Αντίστοιχα, τόσο στην Αυστρία όσο και στην Ολλανδία, την Γαλλία και την Γερμανία, τα εθνικιστικά κινήματα κερδίζουν διαρκώς έδαφος και απειλούν αναλόγως των εκλογικών συστημάτων ν’αποκτήσουν σημαντικό μερίδιο εκπροσώπησης στη Βουλή. Μάλιστα είναι πιθανό με αφορμή το προσφυγικό, στη Γαλλία η ακροδεξιά Μαρί Λεπέν να περάσει στον 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών, δημιουργώντας ανεπανόρθωτο πρόβλημα στην συνοχή της ΕΕ.
Δυστυχώς προσφυγικό και ακροδεξιά κινούνται σε παράλληλους δρόμους έντασης και στο τέλος ενδέχεται να συναντηθούν με απρόβλεπτα αποτελέσματα ιδίως για την ελληνική κοινωνία στην οποία οι αντιστάσεις αμβλύνονται υπέρ ριζοσπαστικών λύσεων, πέρα από τις αξίες της Ευρώπης.
Από την άλλη, η ΕΕ οφείλει να επιταχύνει το πρόγραμμα μετεγκατάστασης και να ενισχύσει την Υπηρεσία Ασύλου ώστε ν’αποσυμφορηθεί τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία που έχουν το εντονότερο πρόβλημα.
Με τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στο προσφυγικό είναι πιθανό να δούμε σύντομα κάποια ακροδεξιά κυβέρνηση να κάνει την εμφάνισή της στην Ευρώπη με συνέπειες που θα οδηγήσουν σε άτυπο εμφύλιο αρκετές κοινωνίες όπως και την Ελλάδα.
Η απειλή για την ΕΕ δεν είναι οι πρόσφυγες καθώς αποτελούν κάτω από το 1% του συνολικού πληθυσμού της Ένωσης στο χειρότερο σενάριο. Αντιθέτως, το μεγάλο διακύβευμα είναι η διατήρηση της συνοχής και των αξιών της με πνεύμα αλληλεγγύης και δίκαιης κατανομής τόσο των ευθυνών όσο και των ανθρώπων με βάση τ’αντίστοιχα κονδύλια και τις δυνατότητες του κάθε κράτους μέλους.
Αν η ακροδεξιά επικρατήσει και παγιωθεί, τότε όποια μεταγενέστερη λύση και να δοθεί στο προσφυγικό θα είναι κενή περιεχομένου, καθώς θα έχει ήδη ξεκινήσει η διάλυση του ευρωπαϊκού οράματος.
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Ismail Shammout (1930-2006), To the unknown