Ο εμπορικός πόλεμος στο διεθνές εμπόριο, μπορεί να συνεχίζεται καθώς οι ΗΠΑ εμμένουν στην απόφασή τους για αυξημένους δασμούς απέναντι σε μία σειρά από κινεζικά προϊόντα κυρίως από χάλυβα, ώστε να προστατεύσουν την εγχώρια βιομηχανία, όμως φαίνεται ότι η λογική αυτή δεν μπορεί να επεκταθεί επ’άπειρον.
Ήδη γίνονται κινήσεις στο παρασκήνιο για μία επικείμενη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας στο διεθνές εμπόριο, ώστε να οριστικοποιηθεί το ύψος των δασμών για τα προϊόντα που ενδιαφέρουν και τις δύο χώρες και να έρθει το εμπορικό ισοζύγιο σε μία ισορροπία.
Μπορεί η εξάρτηση της αμερικανικής οικονομίας από τις κινεζικές εισαγωγές να μειώνεται σταδιακά, αυτό όμως δεν σημαίνει κατ’ανάγκη μία περαιτέρω άνθηση της οικονομίας ή αύξηση της απασχόλησης λόγω του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Η ανεργία στις ΗΠΑ βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα εδώ και δεκαετίες, κοντά στο 3.5% και αυτό ορίζεται κυρίως από τις τεχνολογίες αιχμής της Αμερικής, την ψηφιακή επανάσταση, την ρομποτική στην βιομηχανία, τις διευρυμένες πατέντες ευρεσιτεχνίας, την αυξημένη αγροτική παραγωγή μέσα από τεχνικές βιοτεχνολογίας, καθώς και τις αυξημένες ενεργειακές πηγές των ΗΠΑ, που τους επιτρέπουν να νιώθουν σε κάποιο βαθμό απεξάρτηση από τα πετρελαϊκά αποθέματα.
Μόνο ένας συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο χώρες μπορεί να τις ευνοήσει.
Είναι γεγονός πως το εμπορικό ισοζύγιο ΗΠΑ και Κίνας, παραμένει ελλειμματικό για την Αμερική, καθώς μόνο μέσα στο 2018 έχει φθάσει τα 40 δις δολάρια, όταν το συνολικό εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ είναι 54 δις δολάρια. Αυτό και μόνο καταδεικνύει τη σημασία που έχει η Κίνα για την οικονομία της Αμερικής.
Είναι λάθος να πιστεύει κανείς, ότι η μείωση των κινεζικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ αναβαθμίζει και προστατεύει την εγχώρια οικονομία, καθώς χάριν αυτών των εξαγωγών, οι ΗΠΑ εισάγουν φθηνά πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα, τα οποία μεταποιούν ή επαναχρησιμοποιούν στα δικά τους εργοστάσια, με αποτέλεσμα να διευρύνουν την παραγωγή τους, μέσα από αυξημένα επίπεδα απασχόλησης.
Αντιθέτως, αν συνεχιστεί η τάση του προστατευτισμού, δεν είναι βέβαιο πόσο θα επωφεληθεί μακροπρόθεσμα η Αμερική κυρίως μέσα από το αδύναμο γουάν σε σχέση με το δολάριο, που του δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε διάφορες αναδυόμενες οικονομίες.
Επίσης και για την Κίνα, η παράταση των υπερβολικών δασμών, ενδέχεται να την οδηγήσει σε ένα μοντέλο εσωστρέφειας και εισαγωγών, το οποίο θα αποτελέσει τεράστιο βάρος για τις κινεζικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να απορροφήσουν σημαντικά κόστη από τα δυνητικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που θα είχαν, αν δημιουργούσαν προστιθέμενη αξία και επιπλέον έσοδα μέσω του διεθνούς εμπορίου.
Με βάση τα παραπάνω γίνεται κατανοητό, ότι μόνο ένας συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο χώρες μπορεί να τις ευνοήσει αλλά και να φέρει σε μία ευσταθή ισορροπία την παγκόσμια οικονομία, αποφεύγοντας απρόβλεπτες συνέπειες από εναλλακτικές ροές εμπορίου και χρηματαγορών, που δεν είναι βέβαιο πώς θα συμβάλλουν στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Ήδη γίνονται αρκετές κινήσεις σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο, ώστε ο Πρόεδρος Τραμπ να συναντήσει τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζιπίνγκ στην συνάντηση των G20 στην Αργεντινή και αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ήδη, σε μία προκαταρκτική συμφωνία η οποία σε μεταγενέστερο στάδιο θα οριστικοποιηθεί.
Πλέον η παγκόσμια οικονομία, έχει μετατραπεί σε ένα παίγνιο δύο κυρίαρχων παικτών όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, με διαφορετικούς ακόλουθους, από την μία πλευρά την ΕΕ, την Ιαπωνία και τον Καναδά και από την άλλη την Ρωσία και συγκεκριμένες μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες όπως η Ινδία και η Βραζιλία, που επηρεάζουν με την παραγωγή τους την συνολική προσφορά αγαθών και υπηρεσιών.
Το βέβαιο είναι ότι οι δύο χώρες θα μπουν σε μία διαδικασία διαπραγμάτευσης, που δεν θα αφορά μόνο το ύψος των δασμών, αλλά τις ευρύτερες συμμαχίες ανά τον κόσμο, σε μεγάλα έργα υποδομής, τις επενδύσεις στην Ευρώπη αλλά και σε άλλα κομβικά σημεία του πλανήτη.
Πέραν της μείωσης του εμπορικού ελλείμματος που ενδιαφέρουν τις ΗΠΑ, θα απαιτήσουν από την Κίνα, να λάβουν μία σειρά από μέτρα για τα φαινόμενα κλοπής ή βιομηχανικής κατασκοπείας, όσον αφορά τις αμερικανικές τεχνολογίες και πατέντες, κυρίως στο πεδίο της πληροφορικής, όπως στους ημιαγωγούς και στα μέσα αποθήκευσης μνήμης.
Εν κατακλείδι, θα λέγαμε πώς αν τελικά επέλθει μία συνολική εμπορική συμφωνία μεταξύ Τραμπ και Σι Τζιπίνγκ, αυτό από μόνο του θα πυροδοτήσει μία άνοδο στις χρηματαγορές προκαλώντας νέες επενδυτικές ευκαιρίες, θα συγκρατήσει την αύξηση των επιτοκίων και θα προκαλέσει μία πιθανή τελική ισορροπία μέσω των κυρίαρχων στρατηγικών και κινήσεων των μεγάλων παικτών στην διεθνή σκακιέρα.
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Jackson Pollock, Convergence