Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Εξωτερική πολιτική

Ο Γιάννης Μαντζίκος αναλύει τη δραματική κατάσταση στη Συρία και την αμφίθυμη πολιτική Ομπάμα που έχει εγκλωβίσει την ΕΕ. «Το μέτωπο της Συρίας αποδεικνύεται το Βιετνάμ του Ομπάμα» εκτιμά ο συγγραφέας και σημειώνει πως «η αναποφασιστικότητα του Ομπάμα άφησαν χώρο στους τζιχαντιστές να μπουν επιθετικά στο παιχνίδι εξουσίας» ενώ μάλιστα «ορισμένες πολιτοφυλακές εξοπλισμένες από την Αμερικανική Κυβέρνηση όπως η Τζας αλ Νασρ μάχονται εναντίον των Αμερικανών». Αναφερόμενος στον Άσαντ τονίζει ότι «τα εγκλήματα του Ισλαμικού Κράτους έχουν κρύψει αυτά του Άσαντ» και από την άλλη, η Ρωσία «έχει σχεδόν επιτύχει ότι επιθυμούσε: ο Άσαντ παραμένει στην εξουσία».

Ο Γιάννης Μαντζίκος στο άρθρο του εξετάζει την απειλή του Ισλαμικού Κράτους, και παραθέτει τις τέσσερις φάσεις της ανόδου του εξτρεμιστικού Ισλάμ, από την Ιρανική Επανάσταση, το 1979, έως σήμερα, με την Αραβική Άνοιξη. «Η απειλή των τζιχαντιστών έχει μετακινήσει την ατζέντα της δημόσιας ζωής σε θέματα ανάσχεσης μεταναστευτικών ροών και περιστολής προσωπικών ελευθεριών» επισημαίνει, και εκτιμώντας ότι «η τέταρτη αυτή φάση της ανόδου του εξτρεμιστικού Ισλάμ θα κάνει τον ιστορικό της κύκλο και θα οδηγηθεί σε ύφεση», θέτει το θέμα του μετά όπου η Ευρώπη «θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα από τα δομικά της προβλήματα: το δημογραφικό της».

Ο Γιάννης Μαντζίκος παρουσιάζει τις «ωρολογιακές βόμβες της διεθνούς πολιτικής», τον Nτόναλντ Τραμπ και τον Τζέρεμι Κόρμπιν, οι οποίοι «μοιράζονται κάτι κοινό και με τη δική μας πολιτική σκηνή: το λαϊκισμό και τη συναφή πολιτική ρητορεία». Εστιάζοντας στις απόψεις τους για εξωτερική πολιτική, επισημαίνει ότι «το κοινό σημείο του Κόρμπιν, του Τραμπ (αλλά και του πρωθυπουργού μας, Αλέξη Τσίπρα) συνοψίζεται στο εξής: θα κάνουμε τον πλανήτη να κινείται σύμφωνα με τις απόψεις που θέλει να ακούσει ο αγριεμένος πολίτης». «Ο λαϊκισμός μπορεί να βοηθά σε εκλογικές νίκες και χειραγώγηση των μαζών, η σύγκρουση όμως με την πραγματικότητα είναι σφοδρή» τονίζει.

Σελίδα 5 από 5