Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Κράτος, Θεσμοί & Πολιτικό Σύστημα

Το προσχέδιο της Κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό αποτελεί την τελευταία «δήθεν» φάση μιας «επιτυχούς» διαπραγμάτευσης με την τρόικα, η οποία ξεκίνησε πριν ένα μόλις χρόνο με τα γνωστά αποτελέσματα του κλεισίματος των τραπεζών και τα capital controls. Συμπίπτει με την επέτειο του ενός χρόνου από την ενθουσιώδη υπερψήφιση του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», των εύκολων υποσχέσεων για αποκατάσταση των περικοπών και επαναφορά της 13ης σύνταξης, των επαναστατικών κραυγών κατά του «μειλ Χαρδούβελη», την ελάφρυνση των μικροοφειλετών με την ρύθμιση για τις 100 δόσεις και τις πομπώδεις εξαγγελίες περί αξιοπρέπειας… Και στο Ασφαλιστικό, όμως, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ συνεχίζει τα ψέματα.

Ο Γιώργος Βογιατζής εξηγεί γιατί το ασφαλιστικό είναι καταδικασμένο να χρεοκοπεί, εκκινώντας από τη διαπίστωση ότι χρεοκοπήσαμε από τις δαπάνες για τις συντάξεις της περιόδου του Κ. Καραμανλή. O συγγραφέας εκτιμά πως ο λόγος για τον οποίο το ασφαλιστικό είναι καταδικασμένο να χρεοκοπεί είναι ότι «το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών που κατέβαλαν κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου οι εργαζόμενοι υπολείπεται από το σύνολο των συντάξεων που θα λάβουν την υπόλοιπη ζωή τους». Τονίζει πως «ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα δεν επιτρέπεται να επηρεάζεται αρνητικά από το δημογραφικό και την απασχόληση» και παραθέτει τις αρχές για ένα βιώσιμο σύστημα συντάξεων.

Ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης ανατρέχοντας στον εμφύλιο μεταξύ Ουγενότων και Καθολικών τον 16^ο αιώνα, εξηγεί την κατάσταση στη ΝΔ μετά την εκλογή του Προέδρου της, παρομοιάζοντάς τον με «Ουγενότο που είναι αναγκασμένος να ασπαστεί τον Καθολικισμό, προκειμένου να κατακτήσει τη ΝΔ». «Δεν αρκεί να φυτέψεις νέα κεφαλή σε ένα κοινωνικό σώμα, για να αρχίσει αυτό να φέρεται διαφορετικά» τονίζει, σημειώνοντας ότι «η ΝΔ δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα». Παρουσιάζοντας δε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, εκτιμά πως «θα υπάρξει πίεση για συγκυβέρνηση Συριζα – ΝΔ». Υποστηρίζει πως υπάρχει ανάγκη για νέο πολιτικό πόλο στο κέντρο που θα ενώσει τον μεταρρυθμιστικό χώρο.

Ο Χρήστος Μπαξεβάνης εξετάζει την ανάγκη διατύπωσης μιας ολοκληρωμένης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης που θα βασίζεται σε μια στρατηγική προοδευτικού πραγματισμού. «Φιλοδοξία του προοδευτικού πραγματισμού είναι να συνδυάσει, τους στόχους του σοσιαλισμού για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη με τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας» σημειώνει ο συγγραφέας, επισημαίνοντας ότι η σύνθεση αυτή «θα ξεπερνά το παραδοσιακό δίπολο Δεξιάς-Αριστεράς και θα υπερβαίνει τόσο την παλαιού τύπου σοσιαλδημοκρατία, όσο και τον νεοφιλελευθερισμό». Έτσι, «με σημείο αναφοράς το Σύγχρονο Κέντρο συγκροτείται ένα μεγάλο ευρωπαϊκό μέτωπο που κινείται σε μεταρρυθμιστική τροχιά και εκσυγχρονιστική κατεύθυνση από τις παρυφές της κεντροδεξιάς μέχρι τη δημοκρατική αριστερά».

Πόσες εκπομπές, πόσα άρθρα, πόσα σχόλια αναφέρθηκαν στον περιβόητο πια γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και τους διορισμούς συγγενών του; Πλέον έχει χαθεί το μέτρημα... Και οι απαντήσεις από κυβερνητικά στελέχη; Είναι και αυτές δύσκολο να καταμετρηθούν για αυτό ας κρατήσουμε την πιο κωμικοτραγική, αυτή που έδωσε ο αναπληρωτής Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Χριστόφορος Βερναρδάκης που αρκέστηκε να πει: «Δηλαδή ο Λευκός Οίκος δεν έχει συμβούλους της επιλογής του Προέδρου των ΗΠΑ;» Μάλιστα από τις ΗΠΑ πέρασε και στην Γαλλία συμπληρώνοντας: «Δηλαδή αμφισβητείται το δικαίωμα ένα πολιτικό πρόσωπο να έχει ένα γραφείο ως Chef de Cabinet;»

Ο Χρήστος Παπαγεωργίου κάνει τη διάκριση ανάμεσα σε τρεις τάσεις της Ελληνική Σοσιαλιστική Αριστερά: της «Κλασσικής Σοσιαλιστικής τάσης», της «Δημοκρατικής Σοσιαλιστικής τάσης», και της « Φιλελεύθερης Σοσιαλιστικής τάσης». Εκτιμώντας ότι «όλα τα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα του Ευρωπαϊκού Βορά όταν κυβερνούν δεν διστάζουν να συγκρουστούν με ιδεοληψίες και λαϊκισμούς των αντιπάλων, προκειμένου να εξυπηρετήσουν την πατρίδα τους», καλεί τους Έλληνες σοσιαλδημοκράτες να αφήσουν τις λεκτικές υπερβολές περί νεοφιλελευθερισμού της ΝΔ και να ακολουθήσουν χωρίς φόβο αλλά με πάθος το δρόμο της «Φιλελεύθερης Σοσιαλιστικής τάσης» πριν το δίπολο μιας Φιλελεύθερης ΝΔ και ενός Ιδεοληπτικού ΣΥΡΙΖΑ τους εκτοπίσει από το προσκήνιο της πολιτικής ζωής.

Η σκηνή συνηθισμένη.. Δημοτική Αστυνομία καταφθάνει (μετά από 1,5 χρόνο που το παρατηρώ) σε χώρο που παράνομα χρησιμοποιείται για πάρκινγκ από κατοίκους και περαστικούς. Αρχίζει να γράφει πρόστιμα σε όλους τους παρκαρισμένους, τα βάζει στα παρμπρίζ και φεύγει. Τίποτε το ασυνήθιστο θα πει κάποιος. Και συμφωνώ. Παρ’ όλα αυτά ας σκεφτούμε λίγο τα προβλήματα αυτής της σκηνής: Ο νόμος (απαγόρευση) και η κύρωση (πρόστιμο) δεν επιτελεί κανέναν ρόλο αφού δεν πρόκειται να σταματήσει το παράνομο παρκάρισμα στην συγκεκριμένη περιοχή και για λόγους πρακτικούς. Στην γειτονιά υπάρχει κλινική (χωρίς πρόβλεψη πάρκινγκ για επισκέπτες) και δικαστήριο (με πάρκινγκ που αφορά μόνο υπαλλήλους).

. 

O Νίκος Γκιώνης στο άρθρο του θέτει το θέμα του ιστορικού συμβιβασμού που «αποτελεί υποχρεωτική αναγκαιότητα μετεκλογικών συνεργασιών» εξηγώντας πως όταν «οι εκλογές το επιβάλλουν, βρίσκονται τα ελάχιστα κοινά πολλαπλάσια προγραμματικών συγκλίσεων, και άρα επιτρεπτών αμοιβαίων συμβιβασμών». Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι «ο ενδιάμεσος χώρος, καίτοι κερματισμένος οφείλει μερικώς και συνολικώς να δώσει απαντήσεις χωρίς προσημειώσεις, αναφορικά με τις συγκλίσεις και συναινέσεις αφενός μεταξύ των επιμέρους σχημάτων και αφετέρου στο σύνολό του να προλειαίνει το έδαφος συμβιβασμών, για τις περιπτώσεις που τα εκλογικά αποτελέσματα το επιβάλλουν.» Άλλα ψέμματα δεν χωρούν, σημειώνει.

Στο άρθρο – παρέμβαση ο Χρήστος Δερβένης και Γιώργος Βογιατζής αποτιμούν το ΕΣΥ και προτείνουν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις ώστε να αντιστραφεί η «φθίνουσα πορεία του ΕΣΥ και η απαξίωση του ανθρώπινου δυναμικού και της δημόσιας εικόνας του». «Το νέο ΕΣΥ θα είναι καινοτόμο, προσαρμόσιμο στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις. Θα είναι κοινωνικά υπεύθυνο και προσβάσιμο σε όσους το έχουν ανάγκη. Θα αναπτύσσει τους εργαζόμενους, θα τους αξιολογεί και θα τους αμείβει δίκαια. Το νέο μοντέλο θα μεριμνά ώστε οι εργαζόμενοι να ανανεώνουν συνεχώς τη γνώση τους και η νέα γνώση να εφαρμόζεται γρήγορα και αποτελεσματικά προς όφελος των ασθενών» σημειώνουν.

Μετά και τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, το πολιτικό σκηνικό πλέον στη χώρα μας έχει διαταχθεί σε μια σχετικά σταθερή κατάσταση. Γνωρίζουμε πλέον τι να περιμένουμε από τους βασικούς πολιτικούς παίκτες. Τους άξονες που θα κινηθούν και το εύρος των πιθανών δυνατοτήτων τους. Σίγουρα η προηγούμενη Δευτέρα (11 Ιανουαρίου) δεν είναι μια απλή Δευτέρα του έτους 2016, όπως αυτό φαίνεται πλέον, μετά και τη δυναμική κατάκτηση της ηγεσίας του συντηρητικού πόλου της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η νίκη του στις εσωκομματικές εκλογές χαιρετίστηκε από μέρος του πολιτικού σκηνικού.