Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Δημόσια διοίκηση

Ο αναστοχασμός των δεινών του παρελθόντος, ας μας κάνει να σταματήσουμε να υπονομεύουμε τη Δημοκρατία, να εκφυλίζουμε και να ευτελίζουμε τους θεσμούς, να αποθεώνουμε την αντιμεταρρύθμιση και το λαϊκισμό και  να δημιουργήσουμε (επιτέλους) με αφορμή αυτή την κρίση, μια σύγχρονη Πολιτεία, τόσο στις Διοικητικές (με την εφαρμογή των «καλών πρακτικών διοίκησης» σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, στην Υγεία, Παιδεία , Δημόσια Διοίκηση- Αυτοδιοίκηση κ. α.), όσο και στις Πολιτι(-εια)κές δομές.

Ο Παντελής Καψής με αφορμή τον διορισμό διορισμός του κ. Κιμούλη στο Πολιτιστικό Κέντρο Σταύρος Νιάρχος, σημειώνει: «Πολλοί θα περίμεναν ίσως ότι κατεξοχήν η αριστερά θα υιοθετούσε μια τέτοια προσέγγιση. Εκείνο που δεν περιμέναμε είναι ότι η σταλινική παράδοση θα αποδεικνυόταν πολύ ισχυρότερη από την ανανεωτική. Έτσι μάθαμε ότι υπάρχει αριστερός και δεξιός τρόπος αποκομιδής των σκουπιδιών κι ακόμα ότι η αριστερά έχει την κυβέρνηση, όχι την εξουσία! Έτσι επανέκαμψε ο παλαιοκομματισμός και μάλιστα ισχυρότερος, χωρίς να τηρεί τα προσχήματα, επικαλούμενος μια άθλια ιδεολογία από τις χειρότερες παραδόσεις της αριστεράς.»

Το βιβλίο του Γ. Γεωργακόπουλου, «Γιατί έτσι μας αρέσει. Κράτος και διακυβέρνηση: η εμπειρία ενός δημοσίου υπαλλήλου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός, παρουσιάζει ο Μάνος Επιτροπάκης τονίζοντας πως δεν πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό βιβλίο: «Ο συγγραφέας προσπαθεί να δείξει με απλό τρόπο ποια πραγματικά είναι η καθημερινότητα της διοίκησης, πως λειτουργεί, πως σκέφτεται, πως δρα, πως παίρνει τις αποφάσεις. Ποια είναι η σχέση της με τα κόμματα, αλλά και η σχέση των κομμάτων μαζί της. Ποια η σχέση της με την Ευρώπη» σημειώνοντας πως «προσπαθεί να αποδομήσει τους κυρίαρχους μύθους του δημόσιου λόγου περί διοίκησης στη χώρα μας»

O πρώην δήμαρχος Καβάλας και πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κ. Κωστής Σιμιτσής παρουσιάζει μια αποτίμηση του Καλλικράτη «πέρα από ιδεοληπτικές στρεβλώσεις» και παραθέτει προτάσεις για μερικά από τα θέματα της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, όσον αφορά στην κωδικοποίηση – βελτίωση της νομοθεσίας (κωδικοποίηση των νόμων για την Αυτοδιοίκηση), στην συνταγματική μεταρρύθμιση (μεταφορά αρμοδιοτήτων που υπάγονται στο κράτος), στην καταστατική θέση αιρετών (το ζήτημα του ασυμβιβάστου), σε θέματα που αφορούν «εκλογές – ψηφοδέλτια – διοίκηση – κοινότητες» (αλλαγή του παραταξιακού συστήματος των δημοτικών εκλογών), καθώς και οικονομικά ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης (θέσπιση κονδυλίου για την αγροτική ανάπτυξη).

Η σκηνή συνηθισμένη.. Δημοτική Αστυνομία καταφθάνει (μετά από 1,5 χρόνο που το παρατηρώ) σε χώρο που παράνομα χρησιμοποιείται για πάρκινγκ από κατοίκους και περαστικούς. Αρχίζει να γράφει πρόστιμα σε όλους τους παρκαρισμένους, τα βάζει στα παρμπρίζ και φεύγει. Τίποτε το ασυνήθιστο θα πει κάποιος. Και συμφωνώ. Παρ’ όλα αυτά ας σκεφτούμε λίγο τα προβλήματα αυτής της σκηνής: Ο νόμος (απαγόρευση) και η κύρωση (πρόστιμο) δεν επιτελεί κανέναν ρόλο αφού δεν πρόκειται να σταματήσει το παράνομο παρκάρισμα στην συγκεκριμένη περιοχή και για λόγους πρακτικούς. Στην γειτονιά υπάρχει κλινική (χωρίς πρόβλεψη πάρκινγκ για επισκέπτες) και δικαστήριο (με πάρκινγκ που αφορά μόνο υπαλλήλους).

.