Σάββατο, 28 Μαϊ 2016

Αντιυφεσιακά

αρθρο του:

Ο Χρίστος Βερελής καταθέτει ολοκληρωμένη πρόταση για την αντιμετώπιση της ύφεσης, κεντρική ιδέα της οποία είναι «η μετατόπιση του κέντρου βάρους από την agenda χρέος – μνημόνιο στη συμπερίληψη αντιυφεσιακών μέτρων». Η πρόταση εκκινεί από την «εκμετάλλευση της συγκυρίας της Συνταγματικής αναθεώρησης» και αφορά όλους τους τομείς: Οικονομία, οριζόντιες παρεμβάσεις, Ανάπτυξη, Διευκόλυνση εξαγορών και συγχωνεύσεων, Φορολογία – εμπιστοσύνη, Γεωργία, Παιδεία, Δημόσια διοίκηση, Διοίκηση και θεσμοί, Ένοπλες δυνάμεις. «Η Ελληνική κοινωνία πρέπει να μπορεί να λάβει ένα καινούργιο, ορθολογικό και αισιόδοξο μήνυμα, το οποίο θα τη στηρίξει να πορευτεί με ελπίδα, ασφάλεια αλλά και επιτυχία τα επόμενα τρία σκληρά χρόνια» τονίζει.

Το βιβλίο του Γ. Γεωργακόπουλου, «Γιατί έτσι μας αρέσει. Κράτος και διακυβέρνηση: η εμπειρία ενός δημοσίου υπαλλήλου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός, παρουσιάζει ο Μάνος Επιτροπάκης τονίζοντας πως δεν πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό βιβλίο: «Ο συγγραφέας προσπαθεί να δείξει με απλό τρόπο ποια πραγματικά είναι η καθημερινότητα της διοίκησης, πως λειτουργεί, πως σκέφτεται, πως δρα, πως παίρνει τις αποφάσεις. Ποια είναι η σχέση της με τα κόμματα, αλλά και η σχέση των κομμάτων μαζί της. Ποια η σχέση της με την Ευρώπη» σημειώνοντας πως «προσπαθεί να αποδομήσει τους κυρίαρχους μύθους του δημόσιου λόγου περί διοίκησης στη χώρα μας»

O Δαμιανός Καλπακίδης θέτει το ζήτημα της δαιμονοποίησης του περιβάλλοντος όσον αφορά στην αναπτυξιακή πολιτική της χώρας. «Εσφαλμένα κατηγορείται το περιβάλλον και η εγγενής ανάγκη για την προστασία του, ενώ άλλες είναι οι αιτίες της υστέρησης της χώρας» τονίζει ο συγγραφέας και καταδεικνύει ως αίτια αυτής το σύστημα της περιβαλλοντική αδειοδότηση, τη γραφειοκρατία και την πολυνομία. Ο συγγραφέας σημειώνει πως «πρέπει να σταματήσει η δαιμονοποίηση του επιχειρείν» και εκτιμά πως «η προστασία του περιβάλλοντος και η οικονομική ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά». «Η πράσινη ανάπτυξη μπορεί να αποτελέσει τον μοχλό για την έξοδο της χώρας από την κρίση» τονίζει.

O Κίμων Βελιτζανίδης εξετάζοντας τα επιστημονικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του ISIS, αναλύει η έννοια της «σταυροφορίας» που εισήγαγε ο Jonathan Riley-Smith μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Μια έννοια που προκάλεσε εντάσεις στη διεθνή επιστημονική κοινότητα καθώς «κρίνει τις αναφορές αυτές ως βεβιασμένους συσχετισμούς οι οποίοι δεν διαφωτίζουν τη σημερινή κατάσταση». Στον διάλογο αυτό ο συγγραφέας εισάγει την έννοια της «υπερπραγματικότητα» του Jean Baudrilliard, σύμφωνα με την οποία «το πραγματικό έχει αντικατασταθεί από μια αναπαράσταση, από ένα αντίγραφο του οποίου το πρωτότυπο έχει χαθεί» και άρα, «στην περίπτωση των Σταυροφοριών, η συλλογική αντίληψη για τον όρο, αντικατέστησε το ίδιο το γεγονός»

Κυριακή, 22 Μαϊ 2016

3 στους 10

αρθρο του:

Ο Νίκος Ορφανός θέτει το θέμα της ανεργίας, του «ελέφαντα στο δωμάτιο για τον οποίο δε μιλάει κανείς» και αναζητά τα αίτια αυτής, ένα από τα οποία είναι το εκπαιδευτικό σύστημα που «βγάζει πτυχιούχους χωρίς κανένα σχεδιασμό για το που μπορούν να δουλέψουν», η εχθρότητα στον ιδιωτικό τομέα και η νοοτροπία της αριστεράς που θεωρεί ότι «η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά είναι έγκλημα». Ο συγγραφέας εκτιμά ότι λανθασμένα ο άνεργος σήμερα θεωρείται περιθωριακός και «αντιμετωπίζεται ως μια συνήθης περίπτωση». O τίτλος του άρθρου «3 στους 10» προέρχεται από το τραγούδι των UB 40 «One in Ten»

O Γιώργος Σπηλιωτόπουλος αναφερόμενος στο «μάθημα» που πήραμε από την οικονομική κρίση, παραθέτει τη ρήση του Hegel «εκείνο που διδάσκει η ιστορία είναι ότι δεν διδασκόμαστε από την ιστορία», σημειώνοντας πως «αποτελεί ελάχιστο χρέος όλων μας, να προβληματιστούμε εκ νέου και να διδαχτούμε όχι μόνον ως πάσχοντες αλλά και ως μέλη της παρούσας κατάστασης, αξιοποιώντας γόνιμα τα επίπονα μαθήματα που μας δίδαξε κατά το διάστημα αυτό». Ο συγγραφέας τονίζει πως «πολιτισμός και ανέχεια δε συμβιβάζονται» και επισημαίνει πως «η θέση που αρμόζει στη χώρα μας τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην παγκόσμια ιστορία διεκδικείται με τη δράση»