Ο Κίμωνας Βελιτζανίδης γράφει με αφορμή τις δηλώσεις βουλευτή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, περί «παράκαμψης της Δικαιοσύνης» και «ανταλλαγής» των οχτώ Τούρκων με τους δύο Έλληνες στρατιωτικού: «Όταν η ιδέα της ανταλλαγής προπαγανδίζεται από κυβερνητικά στελέχη ως επωφελής και «πατριωτική», όταν διαρρέονται για καιρό παρασκηνιακές υποσχέσεις κορυφής προς τη γείτονα, οι αποφάσεις αυτές των δικαστών αποκτούν πρόσθετη αξία. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα κυβερνητικά νταούλια θα συνεχίσουν να χτυπούν τον σκοπό του εθνικισμού για καιρό, τουλάχιστον μέχρι να στηθούν οι επόμενες κάλπες. Φοβάμαι, όμως, πως -αντίθετα με όσα έγραφε ο Samuel Johnson- ο πατριωτισμός για τους καθ’ ημάς «απατεώνες» δεν αποτελεί «τελευταίο καταφύγιο», αλλά συνειδητή, πρωταρχική φενάκη.»

O Κίμων Βελιτζανίδης εξετάζοντας τα επιστημονικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του ISIS, αναλύει η έννοια της «σταυροφορίας» που εισήγαγε ο Jonathan Riley-Smith μετά την 11^η Σεπτεμβρίου. Μια έννοια που προκάλεσε εντάσεις στη διεθνή επιστημονική κοινότητα καθώς «κρίνει τις αναφορές αυτές ως βεβιασμένους συσχετισμούς οι οποίοι δεν διαφωτίζουν τη σημερινή κατάσταση». Στον διάλογο αυτό ο συγγραφέας εισάγει την έννοια της «υπερπραγματικότητα» του Jean Baudrilliard, σύμφωνα με την οποία «το πραγματικό έχει αντικατασταθεί από μια αναπαράσταση, από ένα αντίγραφο του οποίου το πρωτότυπο έχει χαθεί» και άρα, «στην περίπτωση των Σταυροφοριών, η συλλογική αντίληψη για τον όρο, αντικατέστησε το ίδιο το γεγονός»