Ο Γιάννης Λίτινας παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη συμπεραίνει πως «δεν υπάρχει καμία άνοδος, σε καμία χώρα, ιδεολογικών ρευμάτων και προτάσεων παρόμοιων με αυτά που εκφράζει, όποτε τον βολεύει βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «στη χώρα μας δεν είναι μακριά η ώρα που θα χρειαστεί η Σοσιαλδημοκρατία να επιλέξει μεταξύ της «αριστεροποίησης» ή της «κεντροποίησης» των προτάσεων που θα καταθέσει» και σημειώνει πως «οι βασικές αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας θα πρέπει άμεσα να επανακαθοριστούν στην νέα εποχή»

Ο Γιάννης Λίτινας παρουσιάζει το «όραμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: «Η σκέψη τους, η γενική τους κατεύθυνση, το όραμά τους για την Ελλάδα της επόμενης μέρας περιγράφεται από δύο λέξεις: Επίδομα – Φιλοδώρημα» και τονίζει πως «προοδευτικό είναι ότι βελτιώνει το επίπεδο όλης της κοινωνίας σε βάθος χρόνου και όχι μιας μερίδας για λίγο χρονικό διάστημα». Ο συγγραφέας σημειώνει: «Το πολιτικό σύστημα πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο στους πολίτες για τις αναγκαίες λύσεις. Λύσεις που θα σπρώξουν την τελματωμένη οικονομία της χώρας μπροστά. Γιατί αν κάτι χτίζεται σε μια κοινωνία επιδομάτων είναι οι χαμηλές προσδοκίες της λήψης του επιδόματος»

Ο Γιάννης Λίτινας αποτιμά την κατάσταση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας σημειώνοντας πως «απώλεσε το συγκριτικό της ιδεολογικό πλεονέκτημα καθώς δεν κατάφερε να παρουσιάσει την πρόταση για την πορεία μετά την μεγάλη οικονομική κρίση» και «πελαγοδρόμησε σε προτάσεις που ακουμπούσαν περισσότερο αριστερά». Ο συγγραφέας εκτιμά πως η Σοσιαλδημοκρατία «οφείλει άμεσα, να καταθέσει συνολικά και δομημένα μια άλλη πρόταση τον Νέο Προοδευτικό Δρόμο» και σημειώνει πως «αν αυτή η κατάθεση της πρότασης καθυστερήσει, τότε, είτε η Ευρώπη θα τεμαχιστεί στη βάση των Συντηρητικών λογικών είτε τα επικίνδυνα εθνολαϊκίστικά ρεύματα θα καταλάβουν όλο και περισσότερες πλευρές και η μπαρουταποθήκη του πλανήτη θα εκραγεί»

Γιάννης Λίτινας: «Οφείλουν όλοι πλέον, να συνεισφέρουν τις δυνάμεις τους σε μια επαναθεμελίωση του χώρου της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας. Χωρίς όρους και αναλογικότητες. Ας αποφασίσουν οι πολίτες του χώρου. Και με ανοικτές διαδικασίες, διαυγείς και απόλυτα συμμετοχικές, να χαραχτεί ο νέος δρόμος. Από το παρελθόν του δεν μπορεί να διαφύγει κανένας, έτσι και αλλιώς. Και ουδέποτε η αναπαλαίωση δεν αποτελούσε λύση πραγματικής ανανέωσης. Ένα ειλικρινές Ελληνικό Επινέ είναι η απάντηση. Μία εκ βάθρων νέα Ένωση Κέντρου είναι η λύση. Στα δύσκολα, πάντα, η λύση βρίσκεται στην ανάγνωση του παρελθόντος. Στις θαρραλέες, καθαρές και τολμηρές λύσεις.»

Ο Γιάννης Λίτινας εκκινώντας από τη συνέντευξη του Νίκου Παππά στις 3 Νοεμβρίου 2016, αναλύει το «όραμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που δεν είναι άλλο από τον εξισωτισμό: «ΙΣΟΤΗΤΑ αναφώνησε μέσα από τη φράση του ο κ. Παππάς. ΕΞΙΣΩΣΗ ήταν το όραμα που περιέγραψε. Και αν αυτό ακούγεται ωραίο και θετικό στην αρχή, δεν είναι τελικά. Γιατί πέρα από την ισότητα, υπάρχει η δικαιοσύνη. Και όταν μιλάμε για τον τρόπο λειτουργίας μιας κοινωνίας, τότε είναι απείρως σημαντικότερο η κοινωνία να είναι περισσότερο δίκαιη παρά ίση. Και αυτό το κατανοούν όλοι» τονίζει ο συγγραφέας.

Ο Γιάννης Λίτινας εξηγεί γιατί ήρθε η ώρα για τη δημιουργία «ενός μετώπου λογικής, ρεαλισμού και συγκεκριμένων στόχων, που θα απευθυνθεί στους πολίτες που αναμένουν να ακούσουν την αλήθεια και συγκεκριμένες λύσεις» και σημειώνει πως «πριν τη "Μεγάλη Αυταπάτη", το πολιτικό σύστημα είχε καταφέρει να βρει μια βασική, μεγάλη συμφωνία» αλλά « η πλειονότητα των πολιτών δεν ήταν διατεθειμένη να κατανοήσει τις πραγματικές ανάγκες». Ο συγγραφέας τονίζει πως είναι πια «κοντά ο καιρός που όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας θα ψάχνει τις αλήθειες». «Η χώρα είναι σε τέτοιο σημείο που δεν χωράνε ουτοπίες και αυταπάτες» σημειώνει.

Ο Γιάννης Λίτινας παρουσιάζει την κατάσταση σήμερα σε όλους τους τομείς ( παιδεία, δικαιοσύνη, υγεία, οικονομία, επιχειρηματικότητα, αθλητισμό, εξωτερική πολιτική) εκτιμώντας ότι «σε κάθε επίπεδο, σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας, σε κάθε επίπεδο ζωής, η χώρα υποχωρεί, υποβαθμίζεται» και σημειώνει πως «οι σημερινοί κυβερνώντες ωθούν στην αποδοχή της καθίζησης μέσα από τον τρόπο που επιλέγουν να κυβερνούν, να διαπραγματεύονται, να προτείνουν και να δρουν». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως είναι άμεσα απαιτητό ένα νέο σχέδιο για τη χώρα: «μια νέα πρόταση που θα δίνει τις προϋποθέσεις εκείνες στη χώρα να αρχίσει να ανεβάζει ξανά τον πήχη των προσδοκιών των πολιτών»