Ένα από τα κυρίαρχα ζητήματα στη χώρα μας που γίνεται αντικείμενο πολλών και διαφόρων συζητήσεων και διαλέξεων είναι αυτό της ιδεολογίας και των ιδεολογιών γενικότερα και το πώς έχουν επηρεάσει τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και την ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια.
Το θέμα είναι σίγουρα σύνθετο και καταλήγει στη χώρα μας τις περισσότερες φορές αντί να γίνεται ψύχραιμος διάλογος για τα γεγονότα της ιστορίας, να καταλήγει σε συμπεράσματα οπαδικού τύπου περί αριστεράς και δεξιάς για το τί έχει πράξει το κάθε κόμμα εξουσίας στην χώρα μας πριν ή μετά τον εμφύλιο αναζητώντας μάλιστα και αντίστοιχα παραδείγματα του εξωτερικού.
Η όλη κουβέντα περί ιδεολογιών έχει ανοίξει έντονα επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καθώς είναι δεδομένο ότι τα περισσότερα στελέχη του και νυν υπουργοί του, έχουν κομμουνιστικές ιδεολογικές καταβολές, παρ΄όλο που ψηφίζουν και εκτελούν μία Μνημονιακή Πολιτική για την χώρα μας που ουδεμία σχέση έχει με αυτή την ρητορική.
Το να είναι σήμερα η Ελλάδα η μοναδική χώρα στην ΕΕ που υπερασπίζεται την ΕΣΣΔ του Στάλιν αγνοώντας τις επιταγές της ΕΕ, δεν τιμά τη χώρα μας.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που έφερε άμεσα στη μνήμη πολλών τα εγκλήματα που έχουν γίνει στο όνομα των ιδεολογιών, είναι η απόφαση της προεδρίας της Εσθονίας, στο πλαίσιο του Συμβουλίου της ΕΕ να ανακοινώσει ένα διεθνές συνέδριο με τίτλο «Η κληρονομία στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα.»
Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης συγκεκριμένα, έλαβε την σχετική πρόσκληση όπως ήταν αναμενόμενο και αντί ως όφειλε ως κράτος μέλος της ΕΕ, να αποστείλει αντιπροσωπεία και ομιλητές και να καταθέσει δια ζώσης τις απόψεις της ή και τις επιφυλάξεις της, αποφάσισε να κατηγορήσει δημόσια και ανοιχτά την Εσθονία για την διεξαγωγή του συνεδρίου επειδή θίγει τον κομμουνισμό και την πρώην ΕΣΣΔ.
Φαίνεται ότι είναι πολύ πρώιμο ακόμα για τους Έλληνες πολιτικούς στο να ωριμάσουν και να κρίνουν από τα γεγονότα της ιστορίας και όχι από το πώς θα ήθελαν να έχει εξελιχθεί η ιστορία.
Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι ο ναζισμός και ο κομμουνισμός μπαίνουν στην ίδια εξίσωση είναι εξ’ορισμού προβληματική και γραφική για τον σύγχρονο Έλληνα αλλά και τον Ευρωπαίο πολίτη.
Κανείς δεν αμφισβήτησε τα εγκλήματα των Ναζί και της απάνθρωπης ιδεολογίας την οποία υπηρετούσαν. Αυτό γιατί θα πρέπει όμως να αθωώνει μόνιμα όλα τα εγκλήματα τα οποία έχουν διαπραχθεί εναντίον της ανθρωπότητας στο όνομα διαφορετικών ιδεολογιών που όμως κατέληγαν στο ίδιο αποτέλεσμα;
Είναι κυριολεκτικά απορίας άξιον η επιμονή της κυβέρνησης σε ιδεοληψίες περί εγκλημάτων όσον αφορά την ιστορία με τρόπο επιλεκτικό και κατευθυνόμενο σε συγκεκριμένα ακροατήρια.
Είναι άκρως επικίνδυνο να παραχαράσσεται η Ιστορία ή να δίνεται η εντύπωση ότι τα γεγονότα έχουν και άλλη οπτική, διαγράφωντας από την μνήμη και την συνείδηση χιλιάδων ανθρώπων τις εκτελέσεις, τα βασανιστήρια και τις εξορίες.
Εκτός αυτού, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιδεολογία από μόνη της δεν εγκληματεί, παρά μόνο αν χρησιμοποιείται ως πρόσχημα από κοινωνικές ομάδες για την επιβολή δια της βίας συγκεκριμένων απόψεων στο όνομα της ιδεολογίας.
Έτσι λοιπόν, θα πρέπει η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση να κατανοήσει ότι όταν συμμετέχει επίσημα και συνταγματικά στην ΕΕ έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις και προφανώς μία από τις υποχρεώσεις της είναι ο σεβασμός της ιστορίας και των γεγονότων που απορρέουν από αυτή.
Το να είναι σήμερα η Ελλάδα η μοναδική χώρα στην ΕΕ που υπερασπίζεται την ΕΣΣΔ του Στάλιν αγνοώντας τις επιταγές της ΕΕ, σίγουρα δεν τιμά τη χώρα μας, που έχει περισσότερο από πότε ανάγκη από συμμάχους στην τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Είναι καιρός η ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα συνολικά, να υπερβούν τις διαχωριστικές γραμμές των ιδεολογιών και αφού διαβάσουν ψύχραιμα τόσο την ελληνική όσο και την ευρωπαϊκή ιστορία να καθορίσουν τα επόμενα βήματά της για το μέλλον, στην κατεύθυνση της συνεργασίας και της αλληλεγγύης των κρατών μελών χωρίς οξύτητες και εμμονές.
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Figure on the Rocks by Salvador Dali