Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: πρωτοσελιδο

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει τις εξελίξεις στο Κυπριακό εκτιμώντας πως «ήταν αναμενόμενο η Τουρκία να μην αφήσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα να οδηγήσει μέχρι τέλους όλες τις πτυχές των ανοιχτών θεμάτων, πολύ περισσότερο στα δύο κομβικά ζητήματα που είναι το εδαφικό και των εγγυήσεων, χωρίς την δική της έγκριση». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «αν η Τουρκία εξέλθει ηττημένη από την όποια λύση στην επόμενη μέρα στην Συρία, με αναβάθμιση των Κούρδων, τότε θα επιταχύνει την επιθετικότητά της τόσο απέναντι στο Κυπριακό όσο και στο Αιγαίο, προσπαθώντας να παίξει με τους δικούς της όρους, διεκδικώντας μεγαλύτερο ρόλο στην περιοχή»

Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος εξετάζει την εκλογή Φιγιόν εκτιμώντας ότι «τόσο το πρόγραμμά του, όσο και ο πολιτικός του λόγος δεν έχουν σχέση με τον «λαϊκισμό», στην όποια τυπική παραλλαγή του, λεπενικό ή και πουζαντικό». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «ο Φιγιόν απευθύνεται στην «βαθιά Γαλλία» (που «εκδικείται» το πολιτικό σύστημα για το έλλειμμα πολιτικής αντιπροσώπευσης, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Πασκάλ Περρινώ ), αν και είναι ένας πεπεισμένος ρεπουμπλικανός, οπαδός της κοσμικότητας» και τονίζει πως «η συντηρητική επανάσταση Φιγιόν, δίνοντας την εικόνα ενός σόφτ λαϊκισμού, συμβατού με την δημοκρατία, φαίνεται ότι εκκινεί με καλές, και μάλιστα κινηματικού τύπου, προϋποθέσεις»

Ο Αλέκος Κρητικός στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στο Αγρίνιο με θέμα «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Ο ρόλος του πρωτογενή τομέα» τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης και εξηγεί πως αυτή θα επιτευχθεί. Ο συγγραφέας τονίζει την σημασία «όχι μόνο να εκπονηθεί και συμφωνηθεί (και σε επίπεδο Κοινοβουλίου) ένα πολυετές «Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση», ένα σχέδιο «εθνικής συνιδιοκτησίας», αλλά να αναληφθεί δέσμευση της πλήρους εφαρμογής του μέσω  της  σύνταξης και έγκρισης  (και σε επίπεδο Κοινοβουλίου) μιας «Λευκής Βίβλου», κατά το πρότυπο της πρακτικής που εφαρμόζεται στα ευρωπαϊκά -και όχι μόνον- όργανα»

Ο Ξενοφώντας Μπρουντζάκης στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στο Αγρίνιο με θέμα «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Ο ρόλος του πρωτογενή τομέα» τονίζοντας ότι «τα τελευταία χρόνια ζούμε εκτός λογικής, ζούμε σε έναν οίστρο αυτοκαταστροφικού παραλογισμού» προβαίνει σε μια ιστορική ανασκόπηση της σημασίας της γεωργικής παραγωγής. «Η ελληνική γεωργία παρουσιάζεται ανέτοιμη απέναντι στις παγκόσμιες αλλαγές που συντελούνται, πράγμα που πρέπει να μας προβληματίσει έντονα και άμεσα. Οι ταχύτητες των εξελίξεων δεν επιτρέπουν ελληνικούς χρόνους λήψεως αποφάσεων. Όσο καθυστερούμε, τρώμε τις σάρκες της χώρας» τονίζει ο συγγραφέας εξετάζοντας τη σημερινή κατάσταση.

Ο Αθανάσιος Τσαυτάρης εκκινώντας από το ότι «οι Έλληνες στην πρόσφατη ιστορία μας πάτησαν στον τομέα της γεωργίας και τους συναφείς τους για να ξεπεράσουν τα γιγάντια προβλήματα τους σε περιόδους κρίσης (Μικρασιατική καταστροφή-πρόσφυγες, αργότερα Β παγκόσμιος πόλεμος, Γερμανική κατοχή, εμφύλιος)» εξηγεί τους τρόπους με τους οποίους η αγροτική παραγωγή, η γεωργία μπορεί να υποστηρίξει τη χώρα  ώστε να βγει από την κρίση. «Καθώς θα επιχειρούμε την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη μέσω των μεγάλων επενδύσεων πρέπει ταυτόχρονα να στοχεύσουμε σε μια γρήγορη ανάπτυξη στον τομέα της γεωργίας.»

Η Λίνα Μενδώνη στην ομιλία της στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Καβάλα αναφέρθηκε στον πολιτισμό ως μοχλός ανάπτυξης. «Η ανάδειξη του μνημειακού πλούτου καθιστά την χώρα μας τόπο ελκυστικό για ποικίλες επενδυτικές πρωτοβουλίες, αρκεί βεβαίως να δημιουργεί στην χώρα μας ένα περιβάλλον ελκυστικό για κάθε είδους επενδύσεις. Οι επενδυτές επωφελούνται από την ύπαρξη σημαντικών εξωτερικών οικονομιών, που οφείλονται ακριβώς στην ύπαρξη και αξιοποίηση των «πολιτισμικών κοιτασμάτων». Εμείς, ως υπεύθυνοι διαχειριστές του πολιτιστικού αποθέματος, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι επενδύοντας στον πολιτισμό «διατηρούμε έναν στρατηγικό πόρο εξίσου σημαντικό με ένα πυρηνικό οπλοστάσιο ή ένα πετρελαϊκό κοίτασμα» τονίζει η συγγραφέας.

Ο Άγγελος Τερζούδης εξετάζοντας το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ εκτιμά πως «ο Τράμπ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι συμπολίτες του Αμερικανοί ήταν απελπισμένοι και παραμελημένοι επί χρόνια και από τα δύο κόμματα και ότι ο θυμός και η ανάγκη να πάρουν εκδίκηση από το σύστημα μεγάλωνε διαρκώς» αλλά  τονίζει πως «αυτό βέβαια δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι ο νεοφασισμός αποτελεί την απάντηση στα προβλήματα της ανασφάλειας και της ανισότητας που εντείνονται ανησυχητικά». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «ένα ριζοσπαστικό κίνημα δημοκρατικού σοσιαλισμού αποτελεί τη γνήσια απάντηση στο μίσος και το φόβο που αντιπροσωπεύει ο Τραμπ στο σημερινό ταραγμένο κόσμο»

Ο Μελέτης Ρεντούμης στον απόηχο της επίσκεψης του Προέδρου Ομπάμα εξετάζει την κινητικότητα της κυβέρνησης για το θέμα του δημοσίου χρέους της χώρας και τονίζει πως δεν υπάρχουν αυτοματισμοί, «η ανάπτυξη δεν πυροδοτείται αυτόματα μέσω μιας ελάφρυνσης», και τονίζει πως «απαιτείται υπομονή, επιμονή, σύνεση και πολλή δουλειά από την κυβέρνηση και από όλους τους θεσμούς, ώστε να επιταχυνθούν οι παρεμβάσεις και να δημιουργηθούν τελικά οι κατάλληλες προσδοκίες που θα φέρουν σταθερές επενδύσεις, πάγια κεφάλαια και μόνιμες θέσεις εργασίας, μέσα από ένα απλό και κατανοητό φορολογικό πλαίσιο που θα σέβονται όλοι»

Ο Λευτέρης Κουσούλης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Σπάρτη με θέμα «Μπορεί να αποφευχθεί το τέταρτο μνημόνιο;» περιγράφει την ελληνική κοινωνία ως μια κλειστή κοινωνία, «και ως κλειστή κοινωνία αγαπάει πάρα πολύ τον εαυτό της, θεωρεί ότι δεν υπάρχει κόσμος έξω από τον περίκλειστο και περιτοιχισμένο μικρό της κόσμο, άρα στην πραγματικότητα έχει εντός της μια συρρικνωτική λογική». Ο συγγραφέας τονίζει πως η ελληνική κοινωνία «για ν’ αντιμετωπίσει το μέλλον της πρέπει να φύγει από τον κλειστό κόσμο, τη συνείδηση δηλαδή του οικισμού, του περίκλειστου, περιτοιχισμένου χώρου και ν’ ανοιχτεί στον κόσμο»

Ο Γιάννης Κουτσομύτης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Σπάρτη με θέμα «Μπορεί να αποφευχθεί το τέταρτο μνημόνιο;» παρουσιάζει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σήμερα επισημαίνοντας και το διεθνές περιβάλλον. «Θα γίνουμε ένα κράτος παρίας, κάτι σαν το Κόσσοβο και τη Μολδαβία σήμερα, πρέπει πάση θυσία να υπάρξει εθνική προσπάθεια ν’ αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο» τονίζει ο συγγραφέας και σημειώνει πως «η κυβέρνηση και η προηγούμενη βέβαια με τον κ. Βαρουφάκη, τον αλήστου μνήμης, κατέστρεψε παντελώς την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα του Ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές».