Μπορεί η ανακάλυψη του Βιάγκρα να τον ξανασηκώσει;
Ο χρόνος περνάει γρήγορα. Η δύσκολη συγκυρία και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει τόσο η Ε.Ε. όσο και η χώρα μας είναι πολλές και ποικίλες και χρήζουν άμεσων λύσεων γιατί οξύνονται όσο η χώρα παραμένει καθηλωμένη ένεκα των οικονομικών της προβλημάτων αλλά και των παρελκόμενων με αυτά: φυγή των νέων, δημογραφική γήρανση, κλείσιμο επιχειρήσεων, φοβία των συνταξιούχων και των ασθενών, κ.ά.
Χωρίς ανάπτυξη η φθοροποιός κατάστασης δεν μπορεί να αντιστραφεί.
Χωρίς ανάπτυξη και μάλιστα γρήγορη που οδηγεί σε οικονομική ευημερία, τίποτα από την παραπάνω φθοροποιό κατάσταση δεν μπορεί να αντιστραφεί. Παραγωγοί Τομείς όπως η Γεωργία, ο Τουρισμός, η Μεταποιητική Βιοτεχνία-Βιομηχανία, οι Μεταφορές και η Ενέργεια αναφέρονται ως κύριοι Πυλώνες στήριξης μιας γρήγορης αναπτυξιακής διεργασίας στον τόπο μας. Η οριζόντια υποστήριξή τους από τις σύγχρονες εξελίξεις στη γνώση και καινοτομία, έρευνα, τεχνολογία, εκπαίδευση και την επιμόρφωση μπορεί να οδηγήσουν άμεσα σε γρήγορη ανάπτυξή τους.
Μάλιστα, επανειλημμένα τόνισα, καταβάλλοντας και τις αντίστοιχες προσπάθειες εφαρμογής, ότι οι Συνέργειες και Δράσεις Αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των παραπάνω διαφορετικών Τομέων μπορούν να κάνουν ακόμη πιο εύρωστη και σταθερή την ανάπτυξη. Στους παραπάνω τομείς θα πρέπει να προσθέσουμε τη μακροχρόνια παράδοση και τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Η αλληλεπίδραση της αγροδιατροφικής μας παράδοσης, του πολιτισμού π.χ. με τη γεωργία, τον τουρισμό, τη βιομηχανία, την προστασία της υγείας, και ιδιαίτερα την πρόληψη ασθενειών, θα κάνει πιο εύρωστους τους παραπάνω τομείς.
Μέσα σ’ αυτούς τους εν υπνώσει αναπτυξιακούς γίγαντες πρέπει να εντάξουμε και τις εκατοντάδες ιαματικές μας πηγές με τα λουτρά, σπήλαια, λάσπες κ.ά. που λειτουργούσαν και μάλιστα ήταν διάσημα στην αρχαιότητα. Κάτι που αργότερα στην διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέκτησαν γιγάντια σπουδαιότητα για να εγκαταληφθούν έκτοτε στην φθορά του χρόνου. Ας ελπίσουμε ότι η σύγχρονη γνώση και επιστημονικά άλματα που γίνονται στις μέρες μας με την μελέτη των μικρομοριακών αυτών ορμονών και του Βιάγκρα βέβαια, ο κόσμος θα ξαναεκτιμήσει την μεγάλη σπουδαιότητα αυτού του πλούτου, υποδομών για την προστασία της υγείας, την ευεξία, την πρόληψη προβλημάτων υγείας και ασθενειών ειδικά στους ενήλικες. Και εξηγώ.
Οι εν υπνώσει αναπτυξιακούς γίγαντες είναι οι εκατοντάδες ιαματικές πηγές με τα λουτρά, σπήλαια, λάσπες.
Το αμινοξύ Κυστεΐνη (που μαζί με την Μεθειονίνη – που και αυτή είναι Κυστεΐνη με ένα επιπρόσθετο Μεθύλιο– είναι τα μόνα 2 εκ των 20 αμινοξέων που περιέχουν στο μόριό τους το Θείο-θειάφι. Καταλαμβάνοντας η κυστεϊνη διάφορες θέσεις στις πρωτεϊνικές αλυσίδες φτιαγμένες από διάφορα αμινοξέα-κρίκους, μπορεί να προσεγγίσει η μία Κυστεΐνη μια άλλη Κυστεΐνη χάρη στους λεγόμενους διθειϊκούς δεσμούς (S-S). Χάρη στους δισουλφιδικούς δεσμούς (που αναφέρονται και ως δισουλφιδικοί δεσμοί – από το λατινικό όρο σουλφούρ για το θείο) η πρωτεΐνη αντί να είναι ένα τεντωμένο νήμα αναδιπλώνεται, γίνεται σαν ένα μικρό μπερδεμένο τρισδιάστατο κουβάρι, με σπηλιές, εξογκώματα, τούνελ, κ.ά. Αυτά που την καθιστούν λειτουργική. Π.Χ. σε μια σπηλιά ταιριάζει να χωρέσει ένα μόριο ζάχαρης και εκεί σφηνωμένο έχει την δυνατότητα με τα κατάλληλα αμινοξέα στην κατάλληλη θέση η πρωτεΐνη να σπάσει το μόριο της ζάχαρης στα εξ ων συνετέθη δηλ. την γλυκόζη και φρουκτόζη. Μια άλλη πρωτεΐνη ταιριάζει συμπληρωματικά σαν καλούπι με μια άλλη και ερχόμενες τόσο κοντά, μπορεί να τροποποιήσει η μια την άλλη μεταδίδοντας την ένα σήμα, ένα μόριο φωσφόρου στις σηματοδοτικές φωσφομεταφράσεις κ.ά. Όταν για κάποιο λόγο σπάσουν οι σουλφιδικοί δεσμοί των κυστεϊνών, τότε σιγά-σιγά η πρωτεΐνη χαλαρώνει, υπολειτουργεί και αν σπάσουν όλοι χάνει πλήρως την δράση τους. Δηλαδή παύει η μεταφορά σημάτων –δομικός, και μεταβολικός τους όπως στην κατάλυση του σακχάρου που προανέφερα, κ.ά. Αυτό λοιπόν, βρέθηκε ότι κάνουν οι αέριες μικρομοριακές ορμόνες όπως το μονοξείδιο του αζώτου (NO), το οποίο κολλώντας στο θειάφι μιας κυστεΐνης (νιτροσιλίωση) αλλά και άλλων αμινοξέων, δεν της επιτρέπει πλέον να ενωθεί με παραδιπλανές της. Το ίδιο και το υδρόθειο (H2S), το οποίο κάνοντας σουλφιδικό δεσμό με μια πρωτεϊνική κυστεΐνη (θείωση) δεν της επιτρέπει να συνδεθεί με το θείο άλλης κυστείνης κλπ. Έτσι, στις μικρές δόσεις αυτών των αερίων οι πρωτεΐνες χαλαρώνουν, χαλαρώνουν οι δομές τους, αποδιατάσσονται τα πακτωμένα συμπλέγματα τέτοιων πρωτεϊνών που συσσωρεύονται σε στοίβες περιμένοντας να πάνε στα εργοστάσια ανακύκλωσης του κυττάρου, κ.ά. Κατ’ επέκταση, χαλαρώνουν τα τοιχώματα των αγγείων στο κυκλοφορικό σύστημα, το αίμα φτάνει παντού με την πίεση της καρδιάς, μέχρι τις άκρες των ποδιών και των χεριών (ή την άκρη του πέους και χάρη σε αυτό έχουμε στύση του πέους).
Καλή κυκλοφορία εφοδιάζει με εφόδια όλα τα κύτταρα και μαζεύει τα τοξικά υπολείμματα επιστρέφοντας, γι’ αυτό νοιώθουμε αναζωογονημένοι και έχουμε ευεξία και καλή λειτουργία των αρθρώσεων. Η υπολειτουργία του νευρικού συστήματος και μείωση σημάτων ξεκουράζει το νευρικό σύστημα, αναπαύει τον εγκέφαλο μειώνοντας τον αριθμό σημάτων, τόσο αυτά που στέλνει όσο και αυτά που παίρνει, είναι σαν να μισοκοιμόμαστε, σαν σε λήθαργο. Κι όλα αυτά βέβαια για τις μικρές δόσεις. Γιατί οι υπερβολικές ποσότητες οδηγούν σε πλήρη αποδιάταξη όλες τις πρωτεΐνες και επιφέρουν τον θάνατο. Το NO και H2S θεωρούνται δηλητηριώδη αέρια σε μεγάλη ποσότητα και η παραμονή στα ιαματικά λουτρά δεν επιτρέπεται για πάνω από 10’-20’. Όπως δεν επιτρέπεται η ταυτόχρονη χρήση πέραν του ενός χαπιού Βιάγκρα. Θυμηθείτε τον Παράκελσο: «η δόση κάνει το δηλητήριο». Αυτές λοιπόν, είναι οι δράσεις των μικρομορίων ΝΟ, Η2S κ.ά. σε άνθρωπο, ζώα και φυτά. Έτσι δρα και το Βιάγκρα. Ένα φάρμακο που παράγει για λίγο ίχνη NO. Γι’ αυτό το παίρνουμε και κακώς περιορίζεται η φήμη του αποκλειστικά στην στύση. Για να δείτε και τον δογματισμό των επιστημόνων (κάτι ανεπίτρεπτο στην επιστήμη, στην πολιτική, φιλοσοφία, τέχνη, αθλητισμό, πίστη). Όταν νεαροί επιστήμονες ανακάλυψαν το Βιάγκρα κανείς φυσικά επιστήμονας δεν πίστευε στην δράση του γιατί δεν ήξεραν την δράση των μικρομορίων ΝΟ, H2S.
Χρειάσθηκε να ξεβρακωθούν στο μεγάλο συνέδριο των Ουρολόγων Γιατρών στην Καλιφόρνια για να πιστοποιήσει το ακροατήριο τη δράση του Βιάγκρα στο πέος τους για 15 λεπτά, όσο διήρκησε η ομιλία τους. Αμέσως μετά, βέβαια, τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας αφού πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι τόσο μικρά μόρια μπορεί να έχουν ορμονικές επιπτώσεις και το Βιάγκρα είναι σήμερα το υπ’ αριθμόν ένα φάρμακο σε πωλήσεις στον κόσμο. Αυτό γίνεται με θυμιάματα τα καντήλια, τα κεριά σε σπίτια και εκκλησίες. Με το κόκκινο αυγό του Πάσχα στο εικονοστάσι για παροχή όλο το χρόνο μικροποσοτήτων H2S στο σπίτι. Αυτό γίνεται σε λουτρά, σπηλιές, ναούς, στις λάσπες, αρχαίους χώρους μυστηρίων και αλλού. Πάντα με τις ίδιες βιολογικές επιπτώσεις. Σίγουρα δεν ήξεραν για κυστείνες και πρωτεΐνες, ένιωθαν όμως την ευεξία και χαλάρωση και τους αρκούσε. Δεν ήξεραν για το θείο, πίστευαν όμως ότι σ’ αυτά τα βαθειά, και σκοτεινά ιερά επικοινωνούσαν με κάτι θεϊκόν. Απλά εμείς οι σύγχρονοι αφαιρέσαμε τα διαλυτικά και το κάναμε θείον. Ως σύγχρονοι και πιο έξυπνοι τα εγκαταλείψαμε όλα στον φθοροποιό χρόνο.
Αφήσαμε σε ύπνωση έναν αναπτυξιακό γίγαντα που η ηφαιστειογενής πατρίδα έχει γεμίσει παντού με κομμάτια του. Υπάρχει μέρος σε αυτή τη χώρα ή τα νησιά χωρίς Λουτρά, Λουτράκι, Θέρμα, Θερμιά, Θέρμη; Θυμίζω, ότι ένεκα των Ιαματικών πηγών στο Μπάντεν-Μπάντεν, οι Βαυαροί Βασιλείς το έτος 1821, ξέροντας καλά τη σημασία των λουτρών στην ευεξία και πρόληψη προβλημάτων υγείας, έβαλε η νεαρή βασίλισσα Αμαλία, τους Βαυαρούς τεχνοκράτες της και με αρχιτέκτονα τον Τσίλερ παρακαλώ, έκτισε στη Κύθνο των Κυκλάδων, στο παραθαλάσσιο βορεινό χωριό Λουτρά ένα εξαιρετικό μαρμάρινο κτήριο με πορσελάνινες μπανιέρες. Επειδή μάλιστα το καράβι της δεν μπορούσε, ένεκα των γνωστών βοριάδων, να πιάσει στα Λουτρά, αντίθετα με την ευκολία που έπιανε πάντα στον όρμο του Αγίου Στεφάνου στα Νότια του νησιού, κατασκεύασε έναν ωραιότατο εγκάρσιο δρόμο, πλακόστρωτο, για την μετακίνησή τους με άλογα. Τμήματά του ακόμη υπάρχουν. Όλα, βέβαια υπολειτουργούν και καταστρέφονται. Στο κτήριο του Τσίλερ πάνω ψηλά στον μαρμάρινο τοίχο μεγαλώνει μια μεγάλη συκιά! Δίπλα, ο ΕΟΤ έκανε ένα μεγάλο, ωραιότατο Ξενοδοχείο που είναι κλειστό! Στους ξεραμένους κήπους του έχει μια ωραία Εκκλησία που θα έπρεπε να βάζουμε μέσον για να τελεσθούν εκεί γάμοι ή βαπτίσεις τους καλοκαιρινούς μήνες. Είμαι σίγουρος πως η Αμαλία θα δοκίμαζε τα χταπόδια ή τα σφουγγάτα Κύθνου στο Μέριχα, τη φάβα του Παναγή στη Χώρα, τα ρεβύθια φούρνου των κοριτσιών στην πλατεία της και σίγουρα φεύγοντας από τον Άγιο Στέφανο πάλι, το κοκκινιστό κατσίκι στο Καντρί! (η γιαγιά του που είπε τον φώναζε από μικρό Κάδρο-Κάδρο μου – στην πραγματικότητα Κάντρο-Κάντρο μου, έχοντας το όνομα και την ομορφιά του παππού έτσι ονόμασαν οι χωρικοί τη ταβέρνα, ‘το Καντρί᾽).
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Vincent van Gogh (1853 – 1890), Wheatfield under thunderclouds