Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Οικονομία

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει την σημασία της ένταξης στο QE, εκτιμώντας ότι «ο άμεσος αντίκτυπος της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα θα είναι οι χαμηλότερες αποδόσεις τους, πιθανότατα πάνω από 200 μονάδες βάσης, που σημαίνει ότι από το μέσο επιτόκιο των 10ετών ομολόγων στο 7% θα πέσουν σταδιακά τουλάχιστον στο 5%, προσεγγίζοντας τα επίπεδα των ομολόγων Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιρλανδίας.». Ο συγγραφέας τονίζει «το επόμενο βήμα θα είναι η αναβάθμιση των ομολόγων από τους διεθνείς οίκους που σημαίνει ότι στο πρώτο εξάμηνο από την ένταξη στο QE θα μπορεί η χώρα να σχεδιάσει κάποια επιλεκτική έξοδο στις αγορές».

Ο Ευάγγελος Στραβέλας εξετάζει την κυκλικότητα της δημοσιονομικής πολιτικής: «Η κυκλική συμπεριφορά της δημοσιονομικής πολιτικής διαφέρει από χώρα σε χώρα σύμφωνα με τη ταξινόμηση του εισοδήματος της. Στο παρελθόν, ενώ οι βιομηχανικές χώρες είχαν την τάση να ακολουθούν μια αντικυκλική δημοσιονομική πολιτική, οι αναπτυσσόμενες χώρες είχαν την τάση να ακολουθούν προκυκλική δημοσιονομική πολιτική: αυξήσεις στις δαπάνες (ή μείωση των φόρων) κατά τις περιόδους επέκτασης και μείωση των δαπανών (ή αύξηση φόρων) κατά τη διάρκεια των περιόδων ύφεσης. Είναι αποδεκτό πως η δημοσιονομική πολιτική έχει την τάση να είναι πιο προκυκλική στις αναπτυσσόμενες χώρες απ’ ότι στις βιομηχανικές ώρες.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης στον απόηχο της επίσκεψης του Προέδρου Ομπάμα εξετάζει την κινητικότητα της κυβέρνησης για το θέμα του δημοσίου χρέους της χώρας και τονίζει πως δεν υπάρχουν αυτοματισμοί, «η ανάπτυξη δεν πυροδοτείται αυτόματα μέσω μιας ελάφρυνσης», και τονίζει πως «απαιτείται υπομονή, επιμονή, σύνεση και πολλή δουλειά από την κυβέρνηση και από όλους τους θεσμούς, ώστε να επιταχυνθούν οι παρεμβάσεις και να δημιουργηθούν τελικά οι κατάλληλες προσδοκίες που θα φέρουν σταθερές επενδύσεις, πάγια κεφάλαια και μόνιμες θέσεις εργασίας, μέσα από ένα απλό και κατανοητό φορολογικό πλαίσιο που θα σέβονται όλοι»

Ο Γιάννης Κουτσομύτης στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Σπάρτη με θέμα «Μπορεί να αποφευχθεί το τέταρτο μνημόνιο;» παρουσιάζει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας σήμερα επισημαίνοντας και το διεθνές περιβάλλον. «Θα γίνουμε ένα κράτος παρίας, κάτι σαν το Κόσσοβο και τη Μολδαβία σήμερα, πρέπει πάση θυσία να υπάρξει εθνική προσπάθεια ν’ αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο» τονίζει ο συγγραφέας και σημειώνει πως «η κυβέρνηση και η προηγούμενη βέβαια με τον κ. Βαρουφάκη, τον αλήστου μνήμης, κατέστρεψε παντελώς την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα του Ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές».

Ο Ρεντούμης Μελέτης εξετάζει την νέα απειλή οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη επισημαίνοντας τους δύο αστάθμητους παράγοντες: το Brexit, όπου «κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την τελική προσέγγιση της ισοτιμίας, καθώς η νέα σχέση ΕΕ-Βρετανίας και η πιθανή πρόσβασή της στην ενιαία αγορά, παραμένουν ένας σύνθετος γρίφος προς επίλυση» και το προσφυγικό που «που παρά την σχετική ικανοποιητική διαχείριση με τα hot spots κυρίως στην Ελλάδα και την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η απειλή του τουρκικού πραξικοπήματος, έχει αυξήσει δραματικά τις ροές προς την Ευρώπη, ενώ η συμφωνία απειλείται με κατάρρευση, όταν τα βαλκανικά σύνορα παραμένουν κλειστά»

Ο Ρεντούμης Μελέτης παρουσιάζει την περίφημη καμπύλη Laffer σύμφωνα με την οποία «κάθε φόρος αντιστοιχεί σ’ έναν άριστο φορολογικό συντελεστή, όπου αν αυξήθει περαιτέρω οδηγεί σε άμεση μείωση φορολογικών εσόδων» και «αντιθέτως όσο ο συντελεστής είναι μικρότερος του άριστου, η κυβέρνηση έχει κάθε κίνητρο να τον αυξήσει, καθώς θα προσεγγίσει το άριστο επίπεδο του συντελεστή». Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «βασικό μέλημα κάθε κυβέρνησης, έπρεπε να είναι η μεγιστοποίηση των φορολογικών εσόδων μέσα από μια ρεαλιστική βάση, μέσα από τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας και όχι πέρα από αυτές όπως ακριβώς μας δείχνει και η θεωρία με την καμπύλη Laffer»

Ο Μελέτης Ρεντούμης αναλύει τα οφέλη από τη χρήση του πλαστικού χρήματος εκτιμώντας πως είναι «ένας από τους βασικούς τρόπους να ενισχυθεί η οικονομία αλλά και να παταχθεί η φοροδιαφυγή». Επισημαίνει όμως πως «από μόνο του όμως αυτό δεν αρκεί αν δεν συνοδεύεται αφενός από κίνητρα προς τους καταναλωτές, αφετέρου και από το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που θα δημιουργήσει υγιή ανταγωνισμό τόσο ανάμεσα στις επιχειρήσεις όσο και μεταξύ των τραπεζών, έτσι ώστε ο τελικός ωφελημένος να είναι τόσο ο καταναλωτής όσο και τα ταμεία του δημοσίου, μέσω των εσόδων που θα εισπραχθούν»

Ο Μελέτης Ρεντούμης αναφέρεται στο θέμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μέσα από το τραπεζικό σύστημα, τονίζοντας πως «ένας από τους κυριότερους πυλώνες οικονομικής ολοκλήρωσης και αλληλεγγύης ταυτόχρονα είναι ο τραπεζικός τομέας και η προοπτική ενίσχυσης των διαδικασιών, τόσο για την προστασία των καταθετών, όσο και για την διάθεση χρηματοδοτικών εργαλείων, με στόχο την μεγαλύτερη ανάπτυξη και την αύξηση του ΑΕΠ της Ένωσης». Ο συγγραφέας αναλύει τα τρία μεγάλα κομβικά ζητήματα που συζητούνται αυτή τη στιγμή στην ΕΕ, «τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων, το μηχανισμό εξυγίανσης τραπεζών και τη περιβόητη τραπεζική ένωση στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ολοκλήρωσης και συνεργασίας»

Ο Χρίστος Βερελής καταθέτει ολοκληρωμένη πρόταση για την αντιμετώπιση της ύφεσης, κεντρική ιδέα της οποία είναι «η μετατόπιση του κέντρου βάρους από την agenda χρέος – μνημόνιο στη συμπερίληψη αντιυφεσιακών μέτρων». Η πρόταση εκκινεί από την «εκμετάλλευση της συγκυρίας της Συνταγματικής αναθεώρησης» και αφορά όλους τους τομείς: Οικονομία, οριζόντιες παρεμβάσεις, Ανάπτυξη, Διευκόλυνση εξαγορών και συγχωνεύσεων, Φορολογία – εμπιστοσύνη, Γεωργία, Παιδεία, Δημόσια διοίκηση, Διοίκηση και θεσμοί, Ένοπλες δυνάμεις. «Η Ελληνική κοινωνία πρέπει να μπορεί να λάβει ένα καινούργιο, ορθολογικό και αισιόδοξο μήνυμα, το οποίο θα τη στηρίξει να πορευτεί με ελπίδα, ασφάλεια αλλά και επιτυχία τα επόμενα τρία σκληρά χρόνια» τονίζει.

Ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης εξετάζει την πολιτική των «αλλεπάλληλων φοροεπιδρομών» εκτιμώντας ότι τα αποτελέσματα αυτής είναι «κατά γενική ομολογία τραγικά» και τονίζοντας πως «η χώρα έχει πέσει μέσα σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και από-επένδυσης». Ο συγγραφέας τονίζει «έχουμε πέσει σε μία μαύρη τρύπα, από την οποία αποκλείεται να βγούμε με μαγικό τρόπο, απλά επαναλαμβάνοντας τα ίδια σφάλματα» και σημειώνει πως η χώρα χρειάζεται ένα «επενδυτικό σοκ» προειδοποιώντας πως «φτάνουμε κοντά στην κρίσιμη ώρα, του μη περαιτέρω». «Εκτός από τους ανθρώπους, υπάρχουν και οι αριθμοί. Και αυτοί, οι αριθμοί, δεν βγαίνουν πια. Με καμία εξωτερική ή εσωτερική βοήθεια» τονίζει.