Ο Νίκος Γκιώνης γράφει για την Ελληνική Ορθοδοξία ως κοσμική ιδιαιτερότητα: « Η Εκκλησία για ζητήματα Πολιτείας εκφράζει και γνωματεύει μη δεσμευτικά. Ως εκεί. Παρόλα ταύτα ο χωρισμός είναι δύσκολος. Σε κάποιο momentum μπορεί να ξεκινήσει αφού είναι από τα πριν διασφαλισμένος πιθανοτικά και με μακρόπνοο σχεδιασμό υλοποίησης, που ίσως θα υπερβαίνει χρονολογικά μια γενιά. Δεν θα εξαφανιστούν τα θρησκευτικά δόγματα – είναι άλλωστε τεμάχια του Δυτικού Πολιτισμού – μα θα συνυπάρχουν θεσμικά, ειρηνικά και με γνώση των συσχετισμών με…
Ο Νικήτας Καστής γράφει για την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος: «Είναι απαραίτητο, ως στοιχείο επιβίωσης, με την αλλαγή πορείας της ελληνικής κοινωνίας, να υιοθετηθεί πολιτική που θα προχωρεί σε σταδιακές ρυθμίσεις για όλες τις βαθμίδες και μορφές εκπαίδευσης, με τον κατάλληλο χρονισμό. Τί άλλο μας μένει, παρά να ελπίζουμε και να εργαζόμαστε, όσον εντέλει μας επιτρέπουν, για το καλύτερο! Πολύ απλά, δηλαδή, για να συνεχίσουμε να έχουμε ένα συνεκτικό πρόγραμμα πολιτικής, του τύπου του “Μνημονίου”, καθώς και επαρκείς πολιτικούς για…
Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τα κόκκινα δάνεια: «Μία από τις πιο δύσκολες και σημαντικές παραμέτρους του 3ου Μνημονίου που σχετίζεται με το τραπεζικό σύστημα, είναι η αντιμετώπιση των λεγόμενων μη εξυπηρετούμενων ή κόκκινων δανείων. Πρόκειται ίσως για την μεγαλύτερη πρόκληση της ελληνικής οικονομίας καθώς αν δεν μειωθούν αισθητά τα δάνεια σε καθυστέρηση, εντός των επόμενων ετών, τότε ενδέχεται παρά την δημοσιονομική προσαρμογή η οικονομία να περάσει σε παγίδα ρευστότητας, όπου ένα μεγάλο μέρος της τρέχουσας ρευστότητας θα κατευθύνεται για…
Κυριακή, 26 Νοε 2017

Το φαινόμενο Συριζα

αρθρο του:
Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Συριζα βασιζόμενος σε συγκεκριμένες ιδεολογικές καταβολές, δεν βλέπει τον πολίτη ως άτομο, τον βλέπει ως μάζα η οποία οφείλει να υπακούει σε μια «Σοφή» πολιτική ιεραρχία η οποία γνωρίζει ποιο είναι το «Σωστό», μια ιεραρχία η οποία δεν αποδέχεται ότι υπάρχει διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων πέραν της δική της και αν υπάρχει , αυτή η αντίληψη θεωρείται εχθρική και οφείλει να εξολοθρευτεί. Θεωρεί λοιπόν την αστική Δημοκρατία ως ένα αντίπαλο καθεστώς,…
Ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΣτΕ, Κ. Μενουδάκος, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Σε οποιαδήποτε φάση του οικονομικού κύκλου, ακόμη δηλαδή και στην περίοδο κατά την οποία η ανάγκη επενδύσεων καθίσταται απολύτως επιτακτική για την αντιμετώπιση του ζωτικού για την οικονομία αναπτυξιακού προβλήματος, όπως είναι η περίοδος που διανύει εδώ και κάποια χρόνια η χώρα μας, δεν πρέπει να αδυνατίσει η θεσμική θωράκιση του περιβάλλοντος. (..)…
Ο Πρόεδρος του ΕΕΑ, Γ. Χατζηθεοδοσίου, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Στην Ελλάδα οι Μικρο-Μεσαίες Επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας καθώς αριθμούν περί τις 704.000 επιχειρήσεις ή το 99,9% του συνόλου των επιχειρήσεων, αριθμός δραματικά μειωμένος τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα της κρίσης. Η μικρή και μεσαία επιχείρηση είναι αυτή που υποστηρίζει την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή: το 87% του συνολικού ανθρώπινου δυναμικού…
Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Πρέπει πρωτίστως η πολιτεία και το ίδιο το δικαστικό σύστημα να θέλουν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που βλάπτουν εξόχως το κύρος του θεσμού.Εάν ο στόχος είναι η ανάπτυξη, τότε οι επενδύσεις αποτελούν το μέσο. Κι επειδή το κράτος πτώχευσε, οι μόνες επενδύσεις που μπορούν να φέρουν άμεσα αποτελέσματα είναι οι ιδιωτικές. Οι μεταρρυθμίσεις…
Ο Πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Γιάννης Ρέτσος, στην ομιλία του, στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις», σε συνέχεια του συνεδρίου για την «Ελλάδα Μετά», τόνισε: «Για να μπορέσουμε να σκεφτούμε για την “Ελλάδα Μετά”, οφείλουμε να μιλήσουμε για την Ελλάδα του σήμερα. Να κατανοήσουμε τη μεγάλη εικόνα, να αντιληφθούμε πως φτάσαμε εδώ, στη δεκαετία της κρίσης, να συνειδητοποιήσουμε τι έφτιαξε, τι κάναμε λάθος, τι κάναμε σωστά. Χρησιμοποιώ πληθυντικό, γιατί πιστεύω ότι στις σύγχρονες κοινωνίες, δεν υπάρχουν οι υπεύθυνοι και…
Ο Κώστας Κούρκουλος γράφει για το «πλεόνασμα της ατιμίας»: «Η «φιλανθρωπία της εξουσίας» υποθάλπει την κατασκευή ή την καθήλωση του αδύναμου, στη θέση που βρίσκεται. Και αυτό θέλει πλεόνασμα ατιμίας για να μεθοδευτεί. Διότι, προϋποθέτει μεγάλο πλεόνασμα ατιμίας, για να καταστρέψεις τον παραγωγικό πολίτη σου, με τη δήμευση του 80% του εισοδήματός του – όπως στην περίπτωση του παραδείγματος – ώστε να τον μετατρέψεις σε δικαιούχο επιδόματος φτώχειας. Ή για να σταματήσεις κάθε δημόσια επένδυση που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας,…
Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τη συν-καινοτομία και κοινωνική ευαισθησία: « Όλοι μιλούν για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο το οποίο μπορεί να μεταβάλλει την στρατηγική θέση της χώρας, να την καταστήσει κόμβο όσον αφορά την καινοτομία σε θέματα τόσο τεχνολογικά όσο και ενεργειακά με απώτερο στόχο να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο τις επόμενες δεκαετίες στην ΝΑ Μεσόγειο στην λεγόμενη μεταμνημονιακή εποχή. Για να αλλάξει όμως η χώρα μας αφενός χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με…
Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για τη φούσκα του ψεύδους και την ανάγκη αλλαγή πορείας: «Αφετηρία της αντιστροφής της πορείας είναι η πτώση της κυβέρνησης Συριζανελ και η εκλογή μιας νέας σοβαρής κυβέρνησης με συναίσθηση του ιστορικού της ρόλου. Εννοείται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα Καμένου δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο οτιδήποτε, πόσο μάλλον στις απαιτήσεις της εποχής. Αυτή η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες του ελληνισμού ταχύτατα και με σχέδιο, ώστε να μπορέσει να μεταμορφώσει την χώρα…
Η Αλεξάνδρα Δαλιάνη, στην ομιλία της στο Διεθνές Συνέδριο του Δικτύου Greek Forward III: Προοδευτικές Πολιτικές για τις Πόλεις του Σήμερα και του Αύριο, τονίζει: «Η σύγχρονη τάση στην πολεοδομία είναι να συλλαμβάνουμε την πόλη ως δίκτυο όπου πολίτες και λειτουργίες αλληλεπιδρούν. Το αστικό περιβάλλον γίνεται σύνθετο. Η ανομοιογένεια πληθυσμού δημιουργεί συχνά συγκρούσεις, ανισότητες, αποκλεισμό. Τίθεται το ζήτημα της ατομικής ευημερίας σε αυτό το νέο περιβάλλον, διότι χωρίς ευημερία η πόλη χάνει ένα βασικό λόγο της ύπαρξής της. Για να…
Σελίδα 14 από 46