O Νίκος Ορφανός θέτει το ζήτημα του ρήγματος ανάμεσα «στην πραγματική ζωή των ανθρώπων και τους κομματικούς σχεδιασμούς των λογής αρχηγών και επικεφαλής» εξηγώντας πως «οι πολίτες, δεν είναι και δε θέλουν όλο και περισσότερο να είναι, απλοί χειροκροτητές του μεγάλου ηγέτη-πολιτικού πρωταγωνιστή» και συμπληρώνοντας πως οι πολίτες «θέλουν να ακούγονται, χωρίς όμως να τρώνε ατελείωτα τις ώρες τους σε ατελείωτες συζητήσεις, αδιέξοδα συνέδρια και αιώνιες διεκδικήσεις». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «στην εποχή του διαδικτύου, τα σταριλίκια μας τελειώσανε» και τονίζει πως «αν δε βγούμε στην κοινωνία, στο τέλος την αίθουσα θα τη σκουπίσουν οι αρχηγοί με τα παρεάκια τους»

O Χρήστος Μπαξεβάνης εξετάζει την συμφωνία της 18^ης Μαρτίου για το προσφυγικό, τονίζοντας πως «εγκλωβίζονται στην Ελλάδα περί τους 50.000 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες που βρίσκονται ήδη εντός της ελληνικής επικράτειας». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «στη συμφωνία δεν προβλέπεται μηχανισμός υλοποίησης των συμφωνηθέντων προκειμένου να ελέγχεται η Τουρκία» επισημαίνοντας πως η συμφωνία αυτή «έχει προσωρινό και έκτακτο χαρακτήρα». «Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον (μετά τα capital controls) με κλειστά τα βόρεια σύνορά της, επιτηρούμενα τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα και με καταυλισμούς χιλιάδων ανθρώπων» τονίζει και σημειώνει πως «προκαλεί έκπληξη η θριαμβολογία για τη Συμφωνία και οι δηλώσεις περί μεγάλης διπλωματικής επιτυχίας»

Ο Κώστας Μποτόπουλος αναλύοντας τις στρεβλώσεις που προκαλεί το ισχύον εκλογικό σύστημα, εκτιμά πως «οι καιροί είναι ώριμοι για μια αλλαγή του ισχύοντος εκλογικού συστήματος της (πολύ) ενισχυμένης αναλογικής» συμπληρώνοντας ότι «οι πολιτικές συνθήκες και οι ανάγκες της εποχής, στην Ελλάδα και όχι μόνο έχουν ουσιαστικά σημάνει τη λήξη του μοντέλου των μονοκομματικών κυβερνήσεων». Ο συγγραφέας παρουσιάζει τα βασικά σημεία του προβληματισμού για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος: Περισσότερη αναλογικότητα, αντιπροσωπευτική κατανομή εδρών, σταυρός ή λίστα, εκπροσώπηση αποδήμων, χρήσιμες και λιγότερο χρήσιμες παράλληλες μεταρρυθμίσεις, και τονίζει πως « η συζήτηση περί του εκλογικού συστήματος είναι κρίσιμη για τη Δημοκρατία».