Κατά την επιστημονική - πειραματική διαδικασία «η επανάληψη ίδιων δεδομένων παράγει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα». Αυτό πρέπει να το έχουμε όλοι υπόψη μας κατά την εκτίμηση και επιλογή δράσεων, καταστάσεων, φορέων και προσώπων. Οι βεβαιότητες των προηγούμενων περιόδων δεν υπάρχουν πια, οι σταθερές διαλύθηκαν και κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.
Παρ΄ όλα αυτά ένα είναι βέβαιο, ότι ο κάθε λογής δογματισμός έχασε. Όποιος είχε την ψευδαίσθηση ότι είναι ο μόνος που κατέχει την αλήθεια, απλά διαψεύστηκε από την παρουσία ενός μικρού και αόρατου εχθρού. Παντοδύναμα συστήματα αγοράς- νεοφιλελευθερισμού ή κεντροαριστερής γραφειοκρατίας απεδείχθησαν τόσο αδύναμα και τόσο λίγα να αντιμετωπίσουν έναν ιό.
Την επόμενη μέρα (που έρχεται) όλα αυτά τα συστήματα εξουσίας και διαχείρισης, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες από τα μέτρα για την αντιμετώπισή του Ιού. Με δεδομένο ότι σύμφωνα με όλες οι εκτιμήσεις και προβλέψεις βαδίζουμε προς μία μακρά και δύσκολη πολιτικοοικονομικοκοινωνική κρίση, το διακύβευμα είναι αν θα χτίσουμε το μέλλον μας με συνταγές και πρόσωπα του ( αποτυχημένου ) παρελθόντος ή θα προτάξουμε στον τρόπο σκέψης και δράσης ξεχασμένες αρχές και αξίες.
Με αφορμή την επιδημιολογική κρίση να ξαναδούμε τις επιλογές μας και να προτάξουμε τη γνώση.
Στην Ελλάδα όλες οι κυβερνήσεις από την απαρχή της οικονομικής κρίσης του 2009 κρίθηκαν και κατακρίθηκαν από την επιτυχία ή την αποτυχία διαχείρισης, κυρίως των οικονομικών επιπτώσεων που επέφερε. Έτσι και η σημερινή κυβέρνηση η οποία πήρε αυστηρά μέτρα για την αντιμετώπιση της επιδημιολογικής κρίσης, στο τέλος της ημέρας θα κριθεί θετικά ή θα κατακριθεί από την επιτυχή ή μη έξοδο από αυτή.
Σε αυτό το πεδίο θα κριθεί βέβαια και η αντιπολίτευση ( μείζονα και ελάσσονα ). Από τη στάση που κράτησε ή θα κρατήσει το επόμενο διάστημα, αλλά κυρίως από τις προτάσεις που θα καταθέσει για να αναστραφούν οι δυσμενείς όροι που διαμορφώνονται ήδη στην ατομική επιβίωση αλλά και την εξισορρόπηση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία θα παίξει και η αξιοπιστία των προσώπων που θα επιλεγούν από κάθε πλευρά να διαχειριστούν καταστάσεις ή να επεξεργαστούν προτάσεις που θα καθορίσουν το κρίσιμο μέλλον.
Η γενιά μας έχει βιώσει διαψεύσεις και απογοητεύσεις από πολιτικές πρακτικές και συμπεριφορές προσώπων και δεν δικαιολογείται πια να συναινεί ή να ανέχεται λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος. Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μηδενίζονται προθέσεις και επιμέρους ικανοποιητικά αποτελέσματα, αλλά δεν μπορεί κανείς να λησμονεί νοοτροπίες και ( αποτυχημένες έως καταστρεπτικές) πρακτικές που έχουν παγιωθεί εδώ και δεκαετίες στο πολιτικό μας σύστημα.
Η εποχή μας επιβάλει να μη δεχόμαστε ως κοινωνία οι «παλιοί να παίζουν νέους ρόλους και οι νέοι να παίζουν παλιούς ρόλους» ( Γιάννης Πανούσης). Όσοι δοκιμάστηκαν και έφεραν τα «γνωστά ( αποτυχημένα ) αποτελέσματα» δεν μπορούν σε καμία περίπτωση, σε έναν νέο ρόλο ή θέση εξουσίας να φέρουν άλλα ( πετυχημένα; ) αποτελέσματα. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι «δεν είμαστε ότι δηλώσουμε» και πρέπει να προσδιορίσουμε ξανά τη σημασία των όρων που χρησιμοποιούμε. Ο αυτοπροσδιορισμός για παράδειγμα «προοδευτικός» αρκεί από μόνος του να κατατάξει κάποιον στο προοδευτικό μέτωπο και τι είναι αυτό άραγε που μπορεί να οριστεί ως προοδευτικό σήμερα; Η επίκληση της αριστεροφροσύνης, παρ΄όλη την εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική πρακτική και προσωπική διαβίωση και στάση ζωής, αρκεί από μόνη της να σε κρατά στο απυρόβλητο της ( αριστερής ) κριτικής; Μήπως όλοι πρέπει να κρινόμαστε από τις πράξεις μας, από την στάση και πορεία ζωής μας κι όχι μόνο από αυτά που λέμε; Οι επιλογές μας πλέον δεν μπορούν να είναι «το μη χείρον βέλτιστον», αλλά να καθορίζονται από το γεγονός του αν πιστεύουμε κάτι ( πολιτικές διακηρύξεις ή φορείς ) και κάποιους ( πολιτικούς ) ή δεν πιστεύουμε.
Με αφορμή την επιδημιολογική κρίση έχω τη γνώμη ότι πρέπει να ξαναδούμε τις επιλογές μας ( σε πολιτικές και πρόσωπα ) και να προτάξουμε τη γνώση ( του αντικειμένου), την ικανότητα ( διοίκησης –διαχείρισης δύσκολων και πολύπλοκων καταστάσεων) και την καθαρότητα (λόγου- στάσης ζωής). Η αλλαγή των δεδομένων ( σύμφωνα και με τις παραπάνω επιλογές) θα φέρει μετά βεβαιότητας και διαφορετικά ( τα επιθυμητά) αποτελέσματα.
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Giacomo Balla, Street Light