Κυριακή, 26 Νοε 2017

Το φαινόμενο Συριζα

αρθρο του:

Εύλογα κανείς μπορεί να αναρωτηθεί πώς τόσα ψέματα εκστομίσθηκαν τόσο εύκολα και τόσο συνειδητά και πώς τόσα ψέματα έγιναν αποδεκτά από την πλειοψηφία της κοινωνίας χωρίς επεξεργασία, επί το λαϊκότερον …αμάσητα.

Πράγματι, είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο που έχει δομήσει τον εαυτό του με τις αξίες της Δημοκρατίας και του ορθού λόγου, να κατανοήσει το πώς μπορεί κάποια πολιτική οντότητα εντός του κοινοβουλευτικού Δημοκρατικού πλαισίου, να χρησιμοποιήσει το ψέμα τόσο ανερυθρίαστα, τόσο κυνικά για την χειραγώγηση των πολιτών και για την πραγματοποίηση των πολιτικών του στόχων. Αδιαφορώντας για το συμφέρον της χώρας.

Ο Συριζα δεν βλέπει τον πολίτη ως άτομο, τον βλέπει ως μάζα.

Σ’ αυτόν τον καλόπιστο άνθρωπο που αναρωτιέται, προφανώς του διαφεύγει ένα κρίσιμο στοιχείο. Στην περίπτωση του Συριζα, υπάρχει ένα άλλο σύστημα σκέψης και αξιών που περιφρονεί και αντιμάχεται την κατάκτηση των δυτικών κοινωνιών, οι οποίες μετά από πολλές οδύνες και αίμα στην διάρκεια των αιώνων, δημιούργησαν και εφάρμοσαν ένα σύστημα συλλογικής συνύπαρξης, την κοινοβουλευτική Δημοκρατία, η οποία είναι βασισμένη πάνω στον σεβασμό της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του ατόμου, δικαιώματα και ελευθερίες που προστατεύονται από ένα δίκτυο θεσμών και αρχών και που στέκονται απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας.

Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν γίνεται αποδεκτή από την λογική του Συριζα, παρόλες τις ρητορικές του διαβεβαιώσεις προς την κατεύθυνση της ισότητας και της δικαιοσύνης.

Ο Συριζα βασιζόμενος σε συγκεκριμένες ιδεολογικές καταβολές, δεν βλέπει τον πολίτη ως άτομο, τον βλέπει ως μάζα η οποία οφείλει να υπακούει σε μια «Σοφή» πολιτική ιεραρχία η οποία γνωρίζει ποιο είναι το «Σωστό», μια ιεραρχία η οποία δεν αποδέχεται ότι υπάρχει  διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων πέραν της δική της και αν υπάρχει, αυτή η αντίληψη θεωρείται εχθρική και οφείλει να εξολοθρευτεί.

Θεωρεί λοιπόν την αστική Δημοκρατία ένα αντίπαλο καθεστώς, ως κάτι το εχθρικό το οποίο οφείλει να πολεμήσει. Το παραδέχονται εξάλλου και οι ίδιοι..δεν το κρύβουν..

Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένα ηθικό πρόβλημα να πει ψέματα, να στοχοποιήσει, να συκοφαντήσει, να δαιμονοποιήσει και να εξολοθρεύσει ηθικά, οποιονδήποτε δεν συμφωνεί με την «Απόλυτη» αλήθεια που αυτό το σύστημα θεωρεί ότι κατέχει.

Αυτός που διαφωνεί, είναι «εχθρός του λαού» και χάνει την οποιαδήποτε ηθική και ανθρώπινη υπόσταση.

Αυτή είναι η βάση της σκέψης της ιδεολογίας που διέπει τον Σύριζα, γι’ αυτό και λέει ό,τι θέλει , γι’ αυτό ανατρέπει κάθε κανόνα λογικής αφού αντιμάχεται έναν εχθρό, άρα δεν τον δεσμεύει και κάποιος ηθικός φραγμός, ένας «αστικός» ηθικός φραγμός, που θα τον περιορίσει.

Ο Συριζα θεωρεί την αστική Δημοκρατία ένα αντίπαλο καθεστώς.

Προφανώς ο πρωθυπουργός και οι σύντροφοί του θα γελάνε όταν τους κατηγορούν ως ψεύτες..

Στη λογική τους είναι ένα απόλυτα θεμιτό μέσο στον πόλεμο κατά του συστήματος, μην σας πω και απόλυτα τιμητικό, όπως θα ήταν τιμητικό σε κάθε δημοκράτη να πει ψέματα σε ένα καθεστώς κατοχής ή σε ένα καθεστώς δικτατορίας.

Γι’ αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η ρητορική μίσους και διχασμού που εκφέρεται και η οποία θα συνεχίσει να εκφέρεται όσο θα προχωράμε στις εκλογές. Είναι ο τρόπος που σκέπτονται.

Πολεμούν ένα σύστημα που έχουν δαιμονοποιήσει , αλλά που το χρησιμοποιούν κατά τα άλλα , για να ανέλθουν στην εξουσία και να ωφεληθούν από τα προνόμια της.

Η κατάσταση δεν είναι απλή ούτε εύκολη και περιπλέκεται ακόμη περισσότερο γιατί βρισκόμαστε χρόνια τώρα σε μια πολυπαραγοντική κρίση που θολώνει την κρίση των πολιτών και οδηγεί σε μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Μέχρι και ο κ. Σώρας έγινε πιστευτός από μερίδα πολιτών. Πόσο μάλλον ένας αρχηγός κόμματος που χτύπησε σε πραγματικές ανάγκες και οδύνες που γέννησε η κρίση και που τις εκμεταλλεύτηκε για την κατάληψη της εξουσίας.

Η λύση θα δοθεί από την ίδια την πραγματικότητα και από τις πολιτικές δυνάμεις που θα δώσουν διέξοδο και προοπτική στους πολίτες με πυξίδα την αλήθεια και την ρεαλιστική προσέγγιση των προβλημάτων.

Μετά από όλα αυτά που ζήσαμε και που ζούμε, ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε σαν κοινωνία το που είμαστε και που θέλουμε να πάμε.

Αν αυτό εκφραστεί από μια πολιτική ηγεσία που θα πείσει τον ελληνικό λαό, η χώρα θα πάει καλά, αν όχι τότε η περιπέτεια θα συνεχιστεί με απρόβλεπτες συνέπειες.

Εύχομαι οι διεργασίες στον χώρο της Δημοκρατικής Προοδευτικής παράταξης να δώσουν αυτή την διέξοδο που έχει ανάγκη η χώρα και να ανατραπεί αυτό το καθεστώς του ζόφου που έχει επιβληθεί .

Η χώρα μας και η κοινωνία μας αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που ζούμε.

Αρκετά τιμωρηθήκαμε για τα λάθη μας, είναι η ώρα για οριστική αλλαγή σελίδας και σύμπλευσης με την σύγχρονη εποχή και με τα προηγμένα κράτη, μακριά από ιδεοληψίες και δογματισμούς που απειλούν να μας καταστρέψουν.


* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Salvador Dalí, The Red Orchestra

 

Λαλιώτης, Νίκος

Νίκος Λαλιώτης. Πιανίστας. Έχει σπουδάσει πιάνο στο "Birmingham Conservatoire" και στο "Athenaeum", έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους Έλληνες μαέστρους , έχει διδάξει πιάνο επί σειρά ετών, συνιδρυτής της παιδικής πολυπολιτισμικής χορωδίας "Polyphonica", συμμετείχε και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 ως υποψήφιος βουλευτής του Πασοκ στην Α Αθηνών, καθώς επίσης και στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές στο Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη, είναι επίσης μέλος της γραμματείας Πολιτισμού του Πασοκ.