Δευτέρα, 16 Οκτ 2017

Underground - η φούσκα του ψεύδους

αρθρο του:

Η κατάσταση στην χώρα, θυμίζει έντονα την αλληγορική κινηματογραφική ταινία του Εμίρ Κοστουρίτσα Underground. Μια ταινία για την ιστορία της Γιουγκοσλαβίας κατά την οποία ο πρωταγωνιστής, ως καταφερτζής και βολεμένο στέλεχος του καθεστώτος, είχε κλείσει σε ένα υπόγειο μια ομάδα αγνών αγωνιστών που πολέμησαν τον ναζισμό, λέγοντάς τους ψέματα επί 40 χρόνια, ότι ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος δεν είχε τελειώσει και ότι θα έπρεπε να παραμένουν στο υπόγειο περιμένοντας την εντολή του Στάλιν για να τους ενεργοποιήσει την κατάλληλη στιγμή. Εκείνοι έμπλεοι από πίστη και αφοσίωση στο μεγάλο ηγέτη, είχαν διαμορφώσει τη ζωή τους, ζώντας στην σφαίρα του ψέματος που τους σέρβιρε ο καθεστωτικός πρωταγωνιστής..

Έχω την αίσθηση ότι κάπως έτσι έχουμε κλειστεί όλοι, η χώρα, η κοινωνία, οι πολίτες, σε μια φούσκα ψέματος, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, παρόλη την υπερπληροφόρηση, τρεφόμενοι αποκλειστικά από ψέμματα… ψέματα συνειδητά, στοχευμένα, ψέματα μεθοδικά από μια κυβέρνηση η οποία χτίζει πολύ προσεκτικά και με εκπληκτική μεθοδικότητα μία κατάσταση συνείδησης στους πολίτες που θα υπηρετεί τους στόχους και τους σκοπούς της, που δεν είναι άλλοι από την διατήρηση της εξουσίας της είτε ως κυβέρνηση σήμερα, είτε ως πολιτική επιρροή στην κοινωνία αύριο.

Αφετηρία της αντιστροφής της πορείας είναι η πτώση της κυβέρνησης Συριζανελ και η εκλογή μιας νέας σοβαρής κυβέρνησης.

Κορμός αυτών των ψεμάτων είναι τα διάφορα ιδεολογήματα και δόγματα, η αλλοιώσεις και διαστρεβλώσεις των νοημάτων των λέξεων (η τρόικα έγινε θεσμοί, η μείωση των συντάξεων έγινε επανυπολογισμός των συντάξεων) κατασκευή εχθρών (Πέμπτη φάλαγγα , εσωτερική τρόικα , προδότες …) ο διχασμός της κοινωνίας (ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν) ο κυνισμός (οι ψηφοφόροι μας δεν έχουν καταθέσεις) το θράσος (στα τσακίδια και να μην στεριώσετε πουθενά..) η χυδαιότητα (στα τέσσερα εσείς..) η προπαγάνδα ( κάντε άφοβα μπάνιο στον Σαρωνικό) οι επιθέσεις και η απαξίωση των θεσμών, η ανοχή και ενθάρρυνση της παραβατικότητας με την δημιουργία άβατων σε συνοικίες της Αθήνας και τραμπουκισμών στα πανεπιστήμια, η λεκτική βία υπουργών, έχουμε δηλαδή όλα τα χαρακτηριστικά της δημιουργίας ενός καθεστώτος ελέγχου και ολοκληρωτισμού κάτω από την επίφαση του προοδευτισμού και με υπογραφή το χαμόγελο και τα χωρατά του νεαρού ηγέτη που παλεύει με τους δράκους και τα τέρατα του διεθνούς συστήματος, ένα χαμόγελο που για όσους διατηρούν ακόμη μια δημοκρατική συνείδηση , φοβίζει και παγώνει με αυτό που αντιπροσωπεύει..

Δυστυχώς για τη χώρα, όπως και στην ταινία, ο πόλεμος δεν τέλειωσε… συνεχίζεται μέσα στις ψυχές και στις συνειδήσεις των ανθρώπων και δυστυχώς η χώρα οδεύει προς την εξαφάνισή της χωρίς να γίνεται άμεσα αντιληπτή, γιατί αυτή η εξαφάνιση συντελείται με αργό ρυθμό και υπό την αναισθητική επίδραση των ψεμάτων…

Το μείγμα υπογεννητικότητας, ανεργίας και ανέχειας, η μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό, η πολιτιστική φτώχεια, η έλλειψη ουσιαστικής Παιδείας, η γενική παρακμή κράτους και κοινωνίας, η έλλειψη αξιών και κινήτρων το επικίνδυνο και ασταθές διεθνές περιβάλλον, το μεγάλο μεταναστευτικό ζήτημα και η απομάκρυνση από την προηγμένη τεχνολογία, οδηγούν νομοτελειακά στην εξαφάνιση μας η οποία με τα μέτρα της βιολογικής μας ζωής γίνεται αργά και ανεπαίσθητα, με τα μέτρα όμως της Ιστορίας συντελείται ταχύτατα.

Η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει και να δώσει την εντολή επανεκκίνησης της χώρας.

Η Ελλάδα έχει μπροστά της δύο με τρεις γενιές για να αντιστρέψει την φορά των πραγμάτων, αν δεν το κάνει βάζοντας τις βάσεις από τώρα , ο τροχός της Ιστορίας θα την καταπιεί, οι κατακλυσμιαίες αλλαγές που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο θα την σαρώσουν.

Αφετηρία της αντιστροφής της πορείας είναι η πτώση της κυβέρνησης Συριζανελ και η εκλογή μιας νέας σοβαρής κυβέρνησης με συναίσθηση του ιστορικού της ρόλου. Εννοείται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα Καμένου   δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο οτιδήποτε, πόσο μάλλον στις απαιτήσεις της εποχής. Αυτή η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες του ελληνισμού ταχύτατα και με σχέδιο, ώστε να μπορέσει να μεταμορφώσει την χώρα και να δείξει έναν άλλο τρόπο ύπαρξης..

Μπορούμε να υπάρξουμε και αλλιώς… στην πραγματικότητα δεν είναι θέμα επιλογής, πρέπει να υπάρξουμε αλλιώς.. διαφορετικά θα εξαφανιστούμε.

Κλειδιά για την ανόρθωση της χώρας είναι

  1. ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της και η συμμετοχή της στον σκληρό πυρήνα αποφάσεων της Ευρώπης για να διασφαλιστεί η ασφάλεια της εδαφικής ακεραιότητας αλλά και η ασφάλεια του πολιτεύματος.
  2. Η αναδιοργάνωση του κράτους της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος.
  3. Η ριζοσπαστική επέμβαση και εκσυγχρονισμός της Παιδείας και η μετατροπή της χώρας σε ένα διεθνές εκπαιδευτικό και πολιτιστικό κέντρο.
  4. Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και η θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος καθώς και εθνική σύνταξη για όλους.
  5. Η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, του τουρισμού, της ναυτιλίας και της βιομηχανίας της χώρας καθώς και η εκπόνηση ενός προγράμματος προσέλκυσης ξένων και εγχώριων επενδύσεων.

Οι δυνατότητες και το διανοητικό κεφάλαιο για να πραγματοποιηθεί η αλλαγή της χώρας υπάρχουν, αυτό που απομένει είναι αυτό το κεφάλαιο να εκλεγεί από την κοινωνία για να καθοδηγήσει την χώρα στο μέλλον.

Η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει και να δώσει την εντολή επανεκκίνησης της χώρας…

Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι και από αυτήν την απόφαση εξαρτάται η συνέχεια ή μη της εθνικής μας ύπαρξης.

Δεν είναι μια υπερβολή, είναι μια πραγματικότητα που σύντομα θα γίνει αντιληπτή.


* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Edvard Munch, Golgotha

 

Λαλιώτης, Νίκος

Νίκος Λαλιώτης. Πιανίστας. Έχει σπουδάσει πιάνο στο "Birmingham Conservatoire" και στο "Athenaeum", έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους Έλληνες μαέστρους , έχει διδάξει πιάνο επί σειρά ετών, συνιδρυτής της παιδικής πολυπολιτισμικής χορωδίας "Polyphonica", συμμετείχε και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 ως υποψήφιος βουλευτής του Πασοκ στην Α Αθηνών, καθώς επίσης και στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές στο Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη, είναι επίσης μέλος της γραμματείας Πολιτισμού του Πασοκ.