Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Εκπαίδευση & Πολιτισμός

Ο Ξενοφών Μπρουντζάκης περιγράφει τα δραματικά γεγονότα της περιόδου 1909- 1921: από τη Μεγάλη Ιδέα στο αντιβεζινελικό καθεστώς κατά το οποίο ο Μεταξάς είχε πει στον Γούναρη: «Εις το κάτω-κάτω, εάν μόνον δια του Βενιζέλου θα ήτο δυνατόν να σωθή η Ελλάς, ας έλθει ο Βενιζέλος. Πρέπει να υπάγη ο τόπος μας εις τον διάβολον δια να μην έλθει ο Βενιζέλος;». Ο συγγραφέας σημειώνει: «Μερικές φορές, οι συμπτώσεις της Ιστορίας μοιάζουν να νεύουν ειρωνικά, καθώς τα ίδια λάθη επανέρχονται στο προσκήνιο - σαν να πέρασαν απαρατήρητες οι εθνικές καταστροφές, σαν οι λαοί να έλκονται από τη γοητεία της αυτοκαταστροφής»

Ο Γιάννης Ρες εξετάζει την έννοια της «αριστείας» στο εκπαιδευτικό σύστημα που ενώ «η ύπαρξη και υποστήριξη κέντρων αριστείας σε όλες τις βαθμίδες, σε όλη την Ευρώπη και το δυτικό κόσμο είναι αυτονόητη» στη χώρα μας «η αριστεία εξοβελίζεται από το εκπαιδευτικό σύστημα: Συστηματικές προσπάθειες εκπαιδευτικής αριστείας, καινοτομίας και δημιουργικότητας, ακυρώνονται στην πράξη». Η αριστεία προϋποθέτει ισότητα και αξιοκρατία, και αντιστρατεύεται την κομματοκρατία, τη μετριότητα, την ημετεροκρατία, τονίζει ο συγγραφέας, συμπληρώνοντας πως η αριστεία «ενδυναμώνει τα δυνατά σημεία των κατά τεκμήριο καλύτερων και ανατροφοδοτεί τους πιο αδύναμους (εκπαιδευτικούς, μαθητές) στην κάλυψη των τρωτών στοιχείων τους». Ό,τι δεν εξελίσσεται πεθαίνει…, σχολιάζει.  

Ο Ξενοφών Μπρουντζάκης, εξιστορεί τα δραματικά γεγονότα της 12ης Δεκεμβρίου του 1916, όταν με επικεφαλής την Ιερά Σύνοδο διοργανώθηκε πορεία «αγανακτισμένων» εναντίον του «προδότη» και «στασιαστή» Ελευθέριου Βενιζέλου. «Φέτος συμπληρώνεται ένας ολόκληρος αιώνας από την αηδιαστική πρωτοβουλία των τότε «αγανακτισμένων» πολιτών οι οποίοι υπό την καθοδήγηση των πιο αντιδραστικών κύκλων, αρχής γενομένης από τον θλιβερό μητροπολίτη Αθηνών Θεόκλητο και από μνησίκακες πολιτικές μηδαμηνότητες όπως ο ελαχιστότατος βασιλέας Κωνσταντίνος Α΄, ο  Δημήτρης Ράλλης κ.α. προέβησαν σε μιαν ασεβέστατη - και για την Εκκλησία ατιμωτική - πράξη αναθέματος στον πολιτικό εκείνο που μόλις είχε διπλασιάσει τα σύνορα της χώρας!» γράφει ο συγγραφέας.

Ο Ευάγγελος Λιβιεράτος εξηγεί τις «περιπέτειες» του εκπαιδευτικού συστήματος: από τη μεταρρύθμιση του 1982, το ν. Γιαννάκου (2007) και το ν. Διαμαντοπούλου (2011) έως τη σύσταση επιτροπών για τη μεταρρύθμιση του 2016. Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «ενώ η μεταρρύθμιση του 1982 έγινε υπό τη διεύθυνση 30άρηδων, η μεταρρύθμιση του 2016 θα γίνει υπό τη διεύθυνση 70άρηδων» τονίζοντας ότι «ο πραγματικός κόσμος στην εκπαίδευση είναι αυτός που διαμορφώνεται ως διεθνές πρότυπο της εποχής». Εύχεται οι επικεφαλής των επιτροπών «να επαναφέρουν από την «Κατηραμένη Νήσο των Αζορών» στην πραγματικότητα της ευρωπαϊκής ενδοχώρας τα παιδιά του νέου και της κόρης του Μπόστ».

Ο συγγραφέας Ξενοφών Μπρουντζάκης με το άρθρο του παρουσιάζει το βιβλίο των Στάθη Καλύβα και Νίκου Μαραντζίδη «Εμφύλια Πάθη -23 ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. «Τα Δεκεμβριανά συντηρούν πεισματικά τον πιο επώδυνο εθνικό διχασμό, μια συγκρουσιακή λογική η οποία διατηρείται ως τις μέρες μας σε κάθε  δημόσια σχετική τοποθέτηση και σε κάθε κοινοβουλευτική αντιπαράθεση» σχολιάζει ο συγγραφέας και αναφερόμενος στο βιβλίο τονίζει πως «πρόκειται για ένα έργο ολοκληρωμένο, απαλλαγμένο από τα πάθη που εγκαλεί, γραμμένο από δυο ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια των γεγονότων. Ένα βιβλίο γραμμένο δίχως πάθος από παθιασμένους πολιτικούς επιστήμονες!»