Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Πολιτικό Σύστημα - Κόμματα

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για την Ελλάδα του μέλλοντος και την ανάγκη του συγκεκριμένου: «Δεν είναι μονόδρομος η οπισθοδρόμηση και η περιθωριοποίηση μας, δεν είναι μονόδρομος η φτωχοποίηση οικονομική και πνευματική που συντελείται από την διακυβέρνηση και την αισθητική της κυβέρνησης Τσίπρα Καμμένου. Η Ελλάδα μπορεί και αλλιώς. Μπορεί να αποκτήσει ένα σύγχρονο κράτος που να διευκολύνει και να υπηρετεί τον πολίτη και όχι το αντίστροφο. (...) Αν θα διάλεγα ένα σύνθημα θα ήταν το «Συγκεκριμένο». Να μπούμε στην εποχή του συγκεκριμένου, στην εποχή της συγκεκριμένης πολιτικής θέσης και πράξης. Από αυτό έχουμε ανάγκη και όχι από θεωρίες.»

Κυριακή, 26 Νοε 2017

Το φαινόμενο Συριζα

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Συριζα βασιζόμενος σε συγκεκριμένες ιδεολογικές καταβολές, δεν βλέπει τον πολίτη ως άτομο, τον βλέπει ως μάζα η οποία οφείλει να υπακούει σε μια «Σοφή» πολιτική ιεραρχία η οποία γνωρίζει ποιο είναι το «Σωστό», μια ιεραρχία η οποία δεν αποδέχεται ότι υπάρχει   διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων πέραν της δική της και αν υπάρχει , αυτή η αντίληψη θεωρείται εχθρική και οφείλει να εξολοθρευτεί. Θεωρεί λοιπόν την αστική Δημοκρατία ως ένα αντίπαλο καθεστώς, ως κάτι το εχθρικό το οποίο οφείλει να πολεμήσει. Το παραδέχονται εξάλλου και οι ίδιοι.. δεν το κρύβουν..»

Ο Κώστας Κούρκουλος γράφει για το «πλεόνασμα της ατιμίας»: «Η «φιλανθρωπία της εξουσίας» υποθάλπει την κατασκευή ή την καθήλωση του αδύναμου, στη θέση που βρίσκεται. Και αυτό θέλει πλεόνασμα ατιμίας για να μεθοδευτεί. Διότι, προϋποθέτει μεγάλο πλεόνασμα ατιμίας, για να καταστρέψεις τον παραγωγικό πολίτη σου, με τη δήμευση του 80% του εισοδήματός του – όπως στην περίπτωση του παραδείγματος – ώστε να τον μετατρέψεις σε δικαιούχο επιδόματος φτώχειας. Ή για να σταματήσεις κάθε δημόσια επένδυση που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας, ώστε να μετατρέψεις αυτό που εξοικονομείς, σε φιλοδώρημα των ανέργων!»

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για τη φούσκα του ψεύδους και την ανάγκη αλλαγή πορείας: «Αφετηρία της αντιστροφής της πορείας είναι η πτώση της κυβέρνησης Συριζανελ και η εκλογή μιας νέας σοβαρής κυβέρνησης με συναίσθηση του ιστορικού της ρόλου. Εννοείται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα Καμένου δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο οτιδήποτε, πόσο μάλλον στις απαιτήσεις της εποχής. Αυτή η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες του ελληνισμού ταχύτατα και με σχέδιο, ώστε να μπορέσει να μεταμορφώσει την χώρα και να δείξει έναν άλλο τρόπο ύπαρξης. Μπορούμε να υπάρξουμε και αλλιώς… στην πραγματικότητα δεν είναι θέμα επιλογής, πρέπει να υπάρξουμε αλλιώς.. διαφορετικά θα εξαφανιστούμε.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά: «Αν η νέα ηγεσία του κόμματος επιχειρήσει να δώσει με την συναίνεση των συμμετεχόντων κομμάτων κάποιο ιδεολογικό στίγμα, αυτό δεν μπορεί να περιφέρεται γύρω από το δίλημμα αριστερά ή δεξιά. Η κοινωνία πλέον ενδιαφέρεται για πρόοδο, απασχόληση, καινοτομία, για ισχυρό κοινωνικό κράτος και για ένα κράτος δικαίου που θα σέβεται κάθε πολίτη ξεχωριστά μέσα από ένα καθεστώς ισονομίας και ισοπολιτείας. Αυτές πρέπει να είναι οι θεμελιώδεις αρχές του νέου κόμματος που οφείλει να σεβαστεί την ανάγκη του κόσμου για κάτι νέο και ελπιδοφόρο χωρίς τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και χωρίς πρόωρα εκβιαστικά διλήμματα μετεκλογικών συνεργασιών.»

Η Παναγιώτα Παπανάγου αποτιμά την έως σήμερα διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με αφορμή τα δύο χρόνια από τις τελευταίες εκλογές τονίζοντας πως «Mετά την μεταστροφή της κυβέρνησης από το να επιδίδεται σε μία για το θεαθήναι μάχη κατά των Ευρωπαίων εταίρων σε πλήρη υπαναχώρηση ο πρωθυπουργός συνεχίζει από την επομένη των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου 2015 έως και σήμερα το πολυεπίπεδο διαβρωτικό του έργο». Η Π. Παπανάγνου καταλήγει: «Σε όλα τα επίπεδα, και διεφθαρμένοι είναι και ψεύτες οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το δε ψέμα τους μεγεθύνεται σκανδαλωδώς καθώς αποπειρώνται την εντιμοποίησή του στο όνομα μιας δήθεν αδιάφθορης Αριστεράς που ο ΣΥΡΙΖΑ πρεσβεύει. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει.»

Δευτέρα, 18 Σεπ 2017

Στις αρχές του φθινοπώρου

Ο Νίκος Τσολακίδης γράφει για εξελίξεις στο πολιτικό τοπίο: «Η παράταξη που γέννησε την εθνική στρατηγική, αδυνατεί να καταθέσει σχέδιο εξόδου από τα αδιέξοδα και επικεντρώνεται στις εσωτερικές εξελίξεις του πολιτικού της χώρου και στα γεννητούρια που έχουν προσδιοριστεί για τις 5 Νοέμβρη. Βέβαια ο καιρός θα δείξει, αν και αυτό το κυοφορούμενο πολιτικό υποκείμενο, θα γεννηθεί και θα γεράσει πρόωρα, όπως τόσα άλλα, ή θα είναι η εξαίρεση» και σημειώνει: «Αυτές οι αρχές του φθινοπώρου, έχουν μια αναχρονιστική οσμή και θυμίζουν τις εποχές του σκληρού δικομματισμού. Έχουν μια μυρωδιά από πλαστικό σημαιάκι κομματικής συγκέντρωσης, σαν να πότισαν τα φύλλα που πέφτουν μαζούτ ένα πράγμα».

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για τις υπόγειες διεργασίες της ελληνικής κοινωνίας: «Θα προχωρήσουμε μπροστά σε συμφωνία με την εποχή μας και τον προηγμένο κόσμο ή θα οπισθοδρομήσουμε στο παρελθόν, στη φοβικότητα και τη συντήρηση; Θα αντιμετωπίσουμε την αλήθεια ή θα προτιμήσουμε τους μύθους και το ψέμα που μεθάει και κοιμίζει; Θέλω να πιστεύω ότι η μάχη θα κερδηθεί για τη χώρα, αρκεί να υπάρξει μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που σαν ατμομηχανή θα τραβήξει τη χώρα μπροστά προς το μέλλον της. Για να υπάρξει όμως αυτή η κρίσιμη μάζα που θα πράξει τη στροφή, χρειάζεται και η πολιτική εκπροσώπηση αυτών των αντιλήψεων.»

Ο Γιάννης Κουράκης αναζητά τις προοδευτικές απαντήσεις στο λαϊκισμό και σημειώνει πως «για την αντιμετώπιση του λαϊκισμού και την ενδυνάμωση της Δημοκρατίας πρωταρχικό ρόλο έχει η καταξίωση της πολιτικής λειτουργίας και η αξιοπιστία των θεσμών. Τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν θεσμικούς ρόλους επιβάλλεται όχι μόνο να σέβονται τις υποχρεώσεις και τα όρια των δικαιωμάτων τους, αλλά να εμπλουτίζουν με τη δράση τους το συμβολικό περιεχόμενο του ρόλου τους». Ο Γ. Κουράκης στο ερώτημα αν είναι «ανυπέρβλητες οι δυσχέρειες για μια ουσιαστική ανάκαμψη του Σοσιαλδημοκρατικού χώρου» απαντά αρνητικά και τονίζει πως αυτό «προϋποθέτει όμως τη δημιουργία μιας άλλης, νέας σχέσης ανάμεσα στον πολίτη και τον πολιτικό.»

Πέμπτη, 06 Ιουλ 2017

Ανοιχτή Ελλάδα #ElladaMeta

Η Λίνα Παπαδοπούλου στην ομιλία της στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, μιλάει για την ανάγκη να υπάρξει ένα ανοιχτό κράτος και σημειώνει: «Ανοικτό ως προς τα υπόλοιπα κράτη του κόσμου. Κατ' αρχάς ανοικτό ως προς τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, ιδίως δε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και απέναντι στην Ένωση καθεαυτήν. Σήμερα, δυστυχώς, κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε αυτονόητο και αναμφισβήτητο, η ένταξη δηλαδή της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αμφισβητείται από την επίσημη πολιτική εκπροσώπηση της χώρας». Η «ανοικτότητα», ως πολιτικό πρόταγμα, είναι ο άξονας που διαπερνάει την Ελλάδα «μετά», εξηγεί η Λίνα Παπαδοπούλου. 

Σελίδα 3 από 15