Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ανθρώπινα δικαιώματα και Κράτος Δικαίου

Απομαγνητοφώνηση της συζήτησης στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Γάμος ομοφύλων, τεκνοθεσία, παρένθετη μητρότητα. Συνταγματικό πλαίσιο και νομοθετική ρύθμιση» (King George 23.1.2024)

Συζητούν: Αικατερίνη Φουντεδάκη, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΑΠΘ, Αντώνης Καραμπατζός, Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λίνα Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΑΠΘ. Συντονίζει: Ευάγγελος Βενιζέλος

Αφιέρωμα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (31.10 - 1.11.2020) στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών, "Οι επιπτώσεις της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή - τα πολιτικά δικαιώματα των καταδικασθέντων" που πραγματοποιήθηκε στις 19.10.2020

Κείμενα των: Ευάγγελου Βενιζέλου, Βασίλη Μαρκή,  Ελισάβετ Συμεωνίδου-Καστανίδου, Σπύρου Βλαχόπουλου, Νίκου Αλιβιζάτου, Χριστόφορου Αργυρόπουλου, Αντύπα Καρίπογλου, Χαράλαμπου Ανθόπουλου 

Απομαγνητοφώνηση της συζήτησης  «Πανδημία, θεμελιώδη δικαιώματα και δημοκρατία - Η πρόκληση του εμβολιασμού» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς επιστημονικού συμποσίου με θέμα  «Επιδημίες: Μια διαχρονική απειλή, μία πρόκληση για το μέλλον», που διοργάνωσε Η «Πρωτοβουλία 1821 - 2021» με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Παστέρ, του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το King’s College London και τον Κύκλο Ιδεών. 

Transcription & video της εκδήλωσης του Κύκλου Ιδεών «Οι επιπτώσεις της απόφασης για τη «Χρυσή Αυγή» - τα πολιτικά δικαιώματα των καταδικασθέντων», που πραγματοποιήθηκε στις 19.10.2020.

Συζητούν: Νίκος Αλιβιζάτος, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ΕΚΠΑ, Χαράλαμπος Ανθόπουλος, Καθηγητής Δικαίου και Διοίκησης, ΕΑΠ, Χριστόφορος Αργυρόπουλος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Ποινικού Κώδικα, Σπύρος Βλαχόπουλος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ΕΚΠΑ, Αντύπας Καρίπογλου, Δικηγόρος, Ελισάβετ Συμεωνίδου-Καστανίδου, Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής, ΑΠΘ, Βασίλης Μαρκής, Επίτιμος Αντεισαγγελέας ΑΠ, Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ΑΠΘ

"Ο γερμανός κοινωνιολόγος Simon Teune, ο οποίος ειδικεύεται στη μελέτη των κινημάτων διαμαρτυρίας, έχει μιλήσει αυτόν τον καιρό σε αρκετά γερμανικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Επικοινώνησα, λοιπόν, κι εγώ μαζί του και μου είπε ότι αυτές τις μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια έρευνα για να διαπιστωθεί το προφίλ των διαδηλωτών. Ωστόσο, ο Teune έχει στο μεταξύ διαμορφώσει, εμπειρικά, μια γνώμη. Θεωρεί ότι οι διαδηλωτές δεν είναι άνθρωποι που έμειναν άνεργοι ξαφνικά λόγω των περιοριστικών μέτρων. Η γνώμη του είναι πως προέρχονται από τη μεσαία τάξη και ότι έχουν μάλλον υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Και είναι πολύ πιθανό ότι αγωνιούν για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η πανδημία. Εκτιμά, μάλιστα, ότι πρόκειται για πολίτες που δεν έχουν εμπειρία από διαδηλώσεις. Κατά τον Teune, τέλος, θα ήταν μεγάλο λάθος να τους βάλουμε την ταμπέλα του ψεκασμένου και να τους ξεχάσουμε."

"Όποια κι αν είναι η τυχηρά ιστορική συγκυρία και όσες νομολογιακές κατασκευές και εάν περικυκλώσουν μία εξαιρετική και επείγουσα κατάσταση, ώστε να ονοματιστούν νομικά αναγκαίοι οι περιορισμοί των φυσικών ελευθεριών, στο βάθρο τους στέκει η πολιτειακή ηθική μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτή επιβάλλει ότι η ακολοθούμενη νομοθετική οδός που εκ των συνθηκών θα επιλεγεί, μπορεί μεν να είναι η ταχίστη δυνατή, αλλά θα ενσωματώνει δικλείδες ελέγχου και θα έχει στέρεες τις φερέγγυες ρήτρες προστασίας των ζωτικών συμφερόντων του ατόμου. "

"Η σκέψη ότι οι εξωγενείς «υποχρεώσεις» στις οποίες ο άνθρωπος έχει αυθυποβληθεί και διατηρεί σαν πέπλο πάνω από τον καθρέφτη της σχέσης με τον εαυτό του, καταρρέουν έστω και προσωρινά, τον σπρώχνουν ολοένα πιο κοντά στην αποκάλυψή του. Στη φανέρωση του -ανεπαίσθητα δημιουργημένου- τιμήματος της κατάκτησης μιας φορμαλιστικής αυτονομίας, που έχει εγγραφεί στο «συλλογικό υποσυνείδητό» του. Καταλήγει υποχρεωμένος να αντιληφθεί την αδυναμία τού να κοιτάξει στα μάτια τον «ενδόκοσμό» του, να έρθει αντιμέτωπος με τη νοηματοδότηση της ύπαρξής του."

"Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι «προσαρμοστικό όν» και μπορεί να προσαρμόζεται σε αντίξοες συνθήκες που συμβαίνουν γύρω του. Η πανδημία του covid-19 προέκυψε σε μια περίοδο όπου ολόκληρη η ανθρωπότητα ήταν απροετοίμαστη να δεχτεί τις επιπτώσεις της. Όμως ο άνθρωπος μπορεί να προασπίσει την υγεία του και να αντιληφτεί άμεσα την επικινδυνότητα της κατάστασης. Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των κρουσμάτων του Κορωνοϊού, ιδιαίτερα σε χώρες με τους περισσότερους θανάτους όπως π.χ Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ, συνετέλεσε στη λήψη μέτρων προστασίας και περιορισμού των κινήσεων που, τις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό στάθηκε αφορμή για ένα είδος “defrage” μια ανασυγκρότηση στη στάση ζωής."

"Στην Ελλάδα η πανδημία του κορωνοϊού κράτησε τους Έλληνες πολίτες μακριά από τις κοινωνικές συναναστροφές. Το αίσθημα του φόβου, πρωτίστως, και έπειτα η συνείδηση της κοινωνικής ευθύνης οδήγησε στην εσωτερίκευση της αποτελεσματικότητάς των εμπροσθοβαρών μέτρων που λήφθηκαν. Τα ατομικά δικαιώματα περιορίστηκαν χάρη στην προστασίας της ζωής. Τόσο στη διεθνή όσο και στην εγχώρια αρθρογραφία, αναπτύχθηκε ένας έντονος διάλογος περί της συνταγματικότητας των μέτρων και της συμβατότητάς τους με διεθνείς συνθήκες. Οι συνταγματολόγοι και οι διεθνολόγοι καταφάσκουν το θεμιτό των μέτρων αιτιολογώντας τα στο απόλυτο δικαίωμα της ζωής"

Ο Κώστας Κούρκουλος μιλάει για τη τρομοκρατία, εκκινώντας από την παλιά γενιά, όπως ήταν η 17Ν όπου τα μέλη της «μόλις βγήκαν στο φως, αποδείχτηκαν συντηρητικοί μικροαστοί» και σημειώνει ότι «η διαπίστωση όμως του μικροαστισμού των μελών της 17Ν ανέτρεπε, εκτός από την μυθολογία του «προοδευτισμού» τους και κάτι άλλο: τη μυθολογία ότι η τρομοκρατία έχει δήθεν κοινωνικές αιτίες». Αναφερόμενος στις νέες μορφές τρομοκρατίας εξηγεί ότι «το μίσος ανάγεται σε σκοπό της ύπαρξής τους: μισούν, άρα υπάρχουν». Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης των ακτιβιστών του μίσους, όταν το μίσος για τον Άλλο, είναι όρος της ύπαρξής τους»