Τετάρτη, 22 Ιουν 2016

Οι συνέπειες ενός Brexit

αρθρο του:

Ο Μελέτης Ρεντούμης αποτιμά τις επιπτώσεις ενός Brexit εκτιμώντας πως «θα υπάρξει σοβαρή οικονομική πίεση στην Βρετανία τόσο στο δημοσιονομικό επίπεδο όσο και στο χρηματοοικονομικό» και τονίζοντας πως «οι μεγάλοι χαμένοι στην οικονομική ζωή τόσο της Βρετανίας όσο και της ΕΕ θα είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «ένα Brexit, θα επανέφερε και τον εθνικό κίνδυνο του Grexit» και εύχεται «η ΕΕ οφείλει να βγει ενωμένη από την διαδικασία του Βρετανικού δημοψηφίσματος και να θέσει νέες βάσεις τόσο στην ισοτιμία των κρατών μελών όσο και στις πολιτικές που προάγουν πέρα από την οικονομική και την πολιτική ένωση».

Ο Παναγιώτης Γκλαβίνης στο κείμενό του, που αποτελεί την ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, τονίζει πως «η Ευρώπη δεν κινδυνεύει, γιατί είναι φτιαγμένη από καλά υλικά» ενώ στο ζήτημα του επερχόμενου δημοψηφίσματος εκτιμά πως «το Brexit θα χάσει, διότι η Μεγάλη Βρετανία πολεμά αυτήν τη στιγμή για το παρελθόν της, ενώ η Ευρώπη πολεμά για το μέλλον της ». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η Ευρώπη δεν είναι ηγέτες, ούτε δυνάμεις, ούτε κράτη, η Ευρώπη είναι κανόνες» και σημειώνει πως «κυρίαρχη επιλογή μας πρέπει να είναι σήμερα ότι μέσα στην Ευρώπη θα αντιμετωπίσουμε την κρίση»

Στο κείμενο του Ανδρέα Πανταζόπουλου, που αποτελεί τη βάση της ομιλίας του στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, κυριαρχεί το ζήτημα της επίκλησης του δημοψηφίσματος. Συγκεκριμένα τονίζει: «Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για δημοψηφίσματα (référendum), με την έννοια μιας πολιτικά «άδολης» προσφυγής στους ψηφοφόρους, αλλά για χειραγώγηση της λαϊκής γνώμης από ιδεολογικο-πολιτικούς επιχειρηματίες. Πρόκειται για plébiscite, για την «δημοψηφισματική» νομιμοποίηση των δικών τους πρωτοβουλιών. Πρόκειται για την ιδεολογική χρήση του δημοψηφίσματος, ώστε να νομιμοποιηθούν άλλοι, ανομολόγητοι πολιτικοί στόχοι, μία θεολογικού τύπου νομιμοποίηση του εξουσιαστικού φαινομένου, ενίοτε προωθούμενου από «αντιεξουσιαστές» λαϊκιστές»

Ο Σάκης Μουμτζής στο κείμενό του, που αποτελεί την ομιλία του κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, καταθέτει το πολιτικό συμπέρασμα «ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να επιταχυνθεί, να επαναδρομολογηθεί, μόνο εάν δυναμώσει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, μόνο εάν μπορέσει να επαναχαράξει τις ιδεολογικές και πολιτικές της συντεταγμένες επάνω στις οποίες θα κινηθεί, ή, εάν μπορέσει να δώσει μία πειστική απάντηση στο πώς μέσα σε συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας μπορεί να χρηματοδοτήσει το κράτος πρόνοιας που είναι ο βασικός ιδεολογικός της πυλώνας» εκτιμώντας πως «θα μπορέσει αυτός ο χώρος να ανασυνταχθεί ιδεολογικά και πολιτικά»

Ο Μελέτης Ρεντούμης αναλύει τα οφέλη από τη χρήση του πλαστικού χρήματος εκτιμώντας πως είναι «ένας από τους βασικούς τρόπους να ενισχυθεί η οικονομία αλλά και να παταχθεί η φοροδιαφυγή». Επισημαίνει όμως πως «από μόνο του όμως αυτό δεν αρκεί αν δεν συνοδεύεται αφενός από κίνητρα προς τους καταναλωτές, αφετέρου και από το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που θα δημιουργήσει υγιή ανταγωνισμό τόσο ανάμεσα στις επιχειρήσεις όσο και μεταξύ των τραπεζών, έτσι ώστε ο τελικός ωφελημένος να είναι τόσο ο καταναλωτής όσο και τα ταμεία του δημοσίου, μέσω των εσόδων που θα εισπραχθούν»

Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος σχολιάζοντας τις δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου περί δημοψηφίσματος για τη συνταγματική αναθεώρηση, υπενθυμίζει ότι «το δημοψήφισμα είναι θεσμός στον οποίον προσέφυγαν κατά κόρον, για τη χειραγώγηση των μαζών, οι δύο Βοναπάρτες, αλλά και ο Αδ. Χίτλερ» και τονίζει πως «αποτελεί έγκλημα η μετάθεση στον λαϊκό παράγοντα ευθυνών που δεν του αναλογούν, πρωτίστως δε για θεσμικά ζητήματα». Αναφερόμενος στην ελληνική εμπειρία, σημειώνει πως « από τις καταστροφικές συνέπειες του δημοψηφίσματος του 1920 και την ασάφεια των επιπτώσεων της κατίσχυσης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 1946 θα αρκούσαν για να μας κάνουν εξαιρετικά επιφυλακτικούς απέναντι στο συγκεκριμένο θεσμό»