Ο Δημήτρης Τέλλης συλλογίζεται γύρω από το αν υπάρχει «χρήσιμος λαϊκισμός» σημειώνοντας πως «ο λαϊκισμός και η δημαγωγία πάντα έχουν κόστος- η εξοικείωση με το ψέμα, η εμπέδωση της πεποίθησης πως ο λαός δεν ευθύνεται για τίποτα, η σταδιακή απώλεια αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος ως απότοκο της διάψευσης των προσδοκιών του εκλογικού σώματος συνεπάγονται οδυνηρές επιπτώσεις» και τονίζει πως «λαϊκισμός είναι η συνειδητή παραποίηση της πραγματικότητας, ώστε αυτή να φαντάζει πιο εύκολη, πιο βολική, πιο κοντά σε αυτό που θέλει εν πάση περιπτώσει ο ψηφοφόρος» Ο συγγραφέας εκτιμά πως «δεν νικάς τους μύθους με παραμυθάκια, τους νικάς με αλήθειες»

Ο Γιώργος Βερνίκος θέτει το θέμα της σημασίας του κοινωνικού διαλόγου και παρουσιάζει τον θεσμό της ΟΚΕ. «O κοινωνικός διάλογος μοιάζει λίγο με το περιβάλλον. Και οι δύο λέξεις συχνά χρησιμοποιούνται ιδιοτελώς. Δηλαδή, να σέβονται οι άλλοι το περιβάλλον για να μπορούμε εμείς να το ρυπαίνουμε και αντίστοιχα ο κοινωνικός διάλογος ν’ αφορά τους άλλους, ενώ το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η δική μας φωνή ν’ ακούγεται όσο γίνεται πιο δυνατή» σημειώνει ο συγγραφέας και τονίζει πως «η άποψη ότι μονίμως κάποιος άλλος φταίει εκτός από μας, καταδικάζει τη χώρα σε μακροχρόνια και αναπαραγόμενη κρίση»

Το άρθρο - παρέμβαση του Κωνσταντίνου Σοφούλη για την εκπαίδευση, δίνει το έναυσμα ώστε να ξεκινήσει ένας διάλογος για το εκπαιδευτικό σύστημα. Γράφει ο Κ. Σοφούλης: «Κάθε προσπάθεια για την μεταρρύθμιση του πανεπιστημιακού μας συστήματος είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, αν δεν προηγηθεί πλήρης ανατροπή του δόγματος πάνω στο οποίο στηρίζεται η διακυβέρνησή τους. Με την τρέχουσα διακυβέρνηση κάθε επιμέρους μεταρρυθμιστικό μέτρο θα εκφυλίζεται άνευ εταίρου για να ενσωματωθεί στο πνεύμα της και στην μοιραία ατελεσφορία που συνεπάγεται. Τα πράγματα μιλούν φωναχτά, αν τολμήσουμε να δούμε την πραγματικότητα με απροκατάληπτο μάτι. Αυτό θα επιχειρήσουμε στη συνέχεια.»

Ο Νικόλας Τζήμος παρουσιάζει την έκθεση Gr80s, που επιμελούνται ο Βασίλης Βαμβακάς και ο Παναγής Παναγιωτόπουλος, τα εγκαίνια της οποίας είναι στις 25 Ιανουαρίου 2017 στην Τεχνόπολη. «Στόχος της έκθεσης ‘’GR80s. Η Ελλάδα του 80 στην Τεχνόπολη’’, είναι να προσφέρει με τη νηφαλιότητα, που η χρονική απόσταση και η επιστημονική τεκμηρίωση επιτρέπουν, μια πραγματική επίσκεψη σε μνήμες θολές και εντυπώσεις που συχνά εργαλειοποιούνται χωρίς όριο». Στην έκθεση οι επισκέπτες μπορούν να περιδιαβούν μέσα και να ακουμπήσουν ολοκληρωμένα περιβάλλοντα. Θα δουν να εκτυλίσσονται μπροστά τους αφισοκολλήσεις, να διεξάγονται συναυλίες, να προβάλλονται βιντεοταινίες και κινηματογραφικά έργα της δεκαετία

Ο Γιάννης Μαντζίκος εξετάζει το θέμα των χαμένων 28 σελίδων του πορίσματος της Επιτροπής Διερεύνησης των γεγονότων της 9ης Σεπτεμβρίου που ξεκινάει από το 2002 και το αίτημα των συγγενών των θυμάτων να «να βγουν στην επιφάνεια οι χαμένες 28 σελίδες της Επιτροπής ώστε να λάμψει η αλήθεια». Ο συγγραφέας εκτιμά πως το ζήτημα των 28 σελίδων θα είναι μια σημαντική παράμετρος για τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές καθώς «υπάρχει μια δυναμική ομάδα πολιτικών ακτιβιστών που δεν είναι άλλη από τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι είναι πολιτικά ενεργοί ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, αναμένοντας δικαίωση για τους αγώνες 15 ετών»

Ο Νίκος Γκιώνης εξετάζει την ιστορική διαδρομή της έννοια του «διμέτωπου» και εντοπίζοντας την στο σήμερα τονίζει ότι «αν στα παλιά κλονισμένα χρόνια οι διμέτωποι είχαν αμφισημία, σήμερα δείχνουν παράταιροι » ενώ σημειώνει πως «το σημερινό ακροδεξιό εθνοποπουλιστικό κυβερνητικό υβρίδιο, είναι ο παραγωγός αλλά και ο προαγωγός των σταδιακών εκτροπών». «Ο επίκαιρος διμέτωπος που μόνο το όνομά του είναι ίδιο με τον προβληματικό παλιό, δεν μπορεί να είναι ένα θεσμικό τρυκ παρά μόνον ο ενάρετος αγώνας των υποστηρικτών των μεταρρυθμίσεων, του απειλούμενου Δικαιϊκού Κράτους από την μια και των αυτονομημένων εκτρωμάτων τους, που λειτουργούν θεσμικώς αυτοτροφοδοτούμενα, από την άλλη»