O Νίκος Γκιώνης στο άρθρο του θέτει το θέμα του ιστορικού συμβιβασμού που «αποτελεί υποχρεωτική αναγκαιότητα μετεκλογικών συνεργασιών» εξηγώντας πως όταν «οι εκλογές το επιβάλλουν, βρίσκονται τα ελάχιστα κοινά πολλαπλάσια προγραμματικών συγκλίσεων, και άρα επιτρεπτών αμοιβαίων συμβιβασμών». Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι «ο ενδιάμεσος χώρος, καίτοι κερματισμένος οφείλει μερικώς και συνολικώς να δώσει απαντήσεις χωρίς προσημειώσεις, αναφορικά με τις συγκλίσεις και συναινέσεις αφενός μεταξύ των επιμέρους σχημάτων και αφετέρου στο σύνολό του να προλειαίνει το έδαφος συμβιβασμών, για τις περιπτώσεις που τα εκλογικά αποτελέσματα το επιβάλλουν.» Άλλα ψέμματα δεν χωρούν, σημειώνει.

Ο Γιώργος Στρατόπουλος στο άρθρο του που βασίζεται στην εισήγησή του στην εκδήλωση της 13ης Ιανουαρίου για το ασφαλιστικό, εξετάζει τους λόγους της μείωσης των συντάξεων. «Οι ερασιτεχνισμοί στη διαχείριση της οικονομίας το 2015, η κορύφωση της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας, η φυγή των καταθέσεων, η ασφυξία ρευστότητας και οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, μάς γύρισαν 2 χρόνια πίσω. Έτσι, σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να μειώσουμε τη δαπάνη για συντάξεις κατά 1,8 δισ.» σημειώνει, εξηγεί «πόσο ανυπόστατη είναι η συσχέτιση των περικοπών με τις ζημιές από το PSI» και τονίζει πως «η μεταρρύθμιση Κατρούγκαλου κινείται στα minima, τα απολύτως απαραίτητα σε ταμειακή βάση»

Ο Αλέξανδρος Ονουφριάδης παρουσιάζοντας την κατάσταση στον χώρο της κεντροαριστεράς σήμερα, παρατηρεί πως «προσωπικές εφήμερες στρατηγικές υποσκάπτουν το μέλλον της ευρύτερης παράταξης». Εκτιμώντας πως «το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε λόγω της απουσίας ενός πλειοψηφικού μεταρρυθμιστικού κόμματος εξουσίας, οδήγησε στις ουρές των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ και στην εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της» προτείνει συγκεκριμένα βήματα ώστε να δημιουργηθούν οι «συνθήκες για ένα νέο δημοκρατικό, προοδευτικό και πλειοψηφικό κόμμα το οποίο θα μπορούσε να διεκδικήσει εξουσία στις επόμενες εθνικές εκλογές». «Οι προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς θα αποτύχουν αν γίνουν με συγκόλληση υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών» επισημαίνει ο συγγραφέας.