Ο Ευάγγελος Στραβέλας εξετάζει την κυκλικότητα της δημοσιονομικής πολιτικής: «Η κυκλική συμπεριφορά της δημοσιονομικής πολιτικής διαφέρει από χώρα σε χώρα σύμφωνα με τη ταξινόμηση του εισοδήματος της. Στο παρελθόν, ενώ οι βιομηχανικές χώρες είχαν την τάση να ακολουθούν μια αντικυκλική δημοσιονομική πολιτική, οι αναπτυσσόμενες χώρες είχαν την τάση να ακολουθούν προκυκλική δημοσιονομική πολιτική: αυξήσεις στις δαπάνες (ή μείωση των φόρων) κατά τις περιόδους επέκτασης και μείωση των δαπανών (ή αύξηση φόρων) κατά τη διάρκεια των περιόδων ύφεσης. Είναι αποδεκτό πως η δημοσιονομική πολιτική έχει την τάση να είναι πιο προκυκλική στις αναπτυσσόμενες χώρες απ’ ότι στις βιομηχανικές ώρες.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης αναλύοντας τις εξελίξεις στις σχέσεις Ελλάδας Τουρκίας εκτιμά πως «την Τουρκία δεν την συμφέρει σε αυτή τη φάση να κινηθεί επιθετικά προς την Ελλάδα διεκδικώντας συγκεκριμένο έδαφος ή χωρικά ύδατα, πέραν των μεμονωμένων προκλήσεων» σημειώνοντας πως «η βασική επιδίωξη της Τουρκίας είναι η αποφυγή δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους στο μαλακό υπογάστριό της και μάλιστα με τις ευλογίες των ΗΠΑ.». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η χώρα μας οφείλει σε κάθε περίπτωση να βρίσκεται σε ετοιμότητα και επιφυλακή όποια και αν είναι η πορεία της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας μεσοπρόθεσμα, προς διαφύλαξη της εθνικής μας κυριαρχίας, χωρίς εφησυχασμό»

Ο Νίκος Λαλιώτης εξετάζει το πως το κύρος των ανθρώπων επηρεάζει το κύρος των αξιωματικών, εκτιμώντας πως «η αναρρίχηση στα ανώτατα αξιώματα δημοκρατικών κρατών, ανθρώπων ολιγοβαρών και ανεπαρκών στην συγκρότηση της προσωπικότητάς τους, αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι που ασκούν πολιτική, τελικά έχουν σημασία για την διατήρηση της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού» και εξηγεί πως «δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος φασίζουσας νοοτροπίας ή απλά ένας ανόητος που καταλαμβάνει ένα πολιτικό αξίωμα να σεβαστεί την Δημοκρατία». Ο συγγραφέας προειδοποιεί πως «το μέλλον θα είναι σκοτεινό και πως η Δημοκρατία και η Ειρήνη στον δυτικό κόσμο θα είναι το ζητούμενο»