Παρασκευή, 22 Ιαν 2016

Οι διορισμοί ΣΥΡΙΖΑ και ο Chef de Cabinet

αρθρο του:

Πόσες εκπομπές, πόσα άρθρα, πόσα σχόλια αναφέρθηκαν στον περιβόητο πια γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και τους διορισμούς συγγενών του; Πλέον έχει χαθεί το μέτρημα... Και οι απαντήσεις από κυβερνητικά στελέχη; Είναι και αυτές δύσκολο να καταμετρηθούν για αυτό ας κρατήσουμε την πιο κωμικοτραγική, αυτή που έδωσε ο αναπληρωτής Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Χριστόφορος Βερναρδάκης που αρκέστηκε να πει: «Δηλαδή ο Λευκός Οίκος δεν έχει συμβούλους της επιλογής του Προέδρου των ΗΠΑ;» Μάλιστα από τις ΗΠΑ πέρασε και στην Γαλλία συμπληρώνοντας: «Δηλαδή αμφισβητείται το δικαίωμα ένα πολιτικό πρόσωπο να έχει ένα γραφείο ως Chef de Cabinet; Ο κ. Ολάντ δεν έχει στα Ιλίσια δικούς του συμβούλους;» Χρειάζεται θράσος για να μιλάς για αποκομματικοποίηση του κράτους, για διαφάνεια, για αξιοκρατία και να λες κάτι τέτοιο παράλληλα, ωστόσο αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που αδιαμφισβήτητα διαθέτει η κυβέρνηση.

Για την επιστολή-απάντηση του γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ έχουν γραφτεί πολλά, δεν χρειάζεται ακόμα μια αναφορά. Για να εκθέτεις σαν εμπόρευμα την ιστορία της αριστεράς, τις ιστορίες άλλων ακόμα και αν είναι συγγενείς σου για να δικαιολογήσεις το δικό σου «βόλεμα» χρειάζεται πέρα από θράσος και πλεόνασμα ηλιθιότητας.

Αν κάποιος πει ότι οι διορισμοί μετακλητών συμβούλων από τον κομματικό μηχανισμό είναι εφεύρεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα ψεύδεται, δυστυχώς την ίδια πρακτική ακολούθησαν και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις. Όμως υπάρχει και εδώ μια διαφορά καμία ως τώρα δεν τόλμησε να ιδεολογικοποιήσει τους διορισμούς και να αποκαλεί μάλιστα «ρουφιάνους» όσους τους φέρνουν στο φως της δημοσιότητας. By the way πρέπει κάποιος να ενημερώσει το «παιδί» όπως αποκαλούν τον 28χρονο γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη του κόμματος του, πως στην δημοκρατία μας η δημοσιοποίηση των διορισμών είναι υποχρεωτική.   Κατά συνέπεια δεν χρειάζεται να λέει πως φτύνει τους «ρουφιάνους» πιο ειλικρινές θα ήταν να πει πως φτύνει την διαφάνεια και την αξιοκρατία.

Ποια είναι η απάντηση στο σχόλιο του κ. Βερναρδάκη για το αν διορίζουν αλά ΣΥΡΙΖΑ σε ΗΠΑ και Γαλλία; Ας εξετάσουμε το παράδειγμα της πιο κοντινής σε εμάς Γαλλίας. Διορίζει ο Γάλλος Πρόεδρος συμβούλους με βάση συγγένειες με κυβερνητικά στελέχη ή μήπως την συμμετοχή συγγενών τους στον Μάη του 68; Σαφώς όχι... Ο Φ. Ολάντ διαθέτει 43 συμβούλους, ο αριθμός είναι πολύ μικρός αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για τον Πρόεδρο της Γαλλίας και κάνει μια πρόχειρη σύγκριση με ελληνικά παραδείγματα. Ο Φ. Ολάντ είναι απόφοιτος του κορυφαίου πανεπιστημίου του Παρίσιου το «ΕΝΑ» την γαλλική σχολή δημόσιας διοίκησης, από εκεί προέρχεται και η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικευμένων συμβούλων του. Οι περισσότεροι είναι νέοι με ειδικά ταλέντα και δεξιότητες ανάλογα με τα οποία αποκτούν και συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Σύμφωνα με τις αναφορές στον γαλλικό τύπο δουλεύουν νυχθημερόν και είναι τόσο εξοικειωμένοι με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας που οι Γάλλοι δημοσιογράφοι σχολιάζουν χαρακτηριστικά πως «Τουιτάρουν πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο τους»

Η ομάδα συμβούλων του Φ. Ολάντ ανασχηματίζεται συνεχώς καθώς ο ίδιος δεν συγχωρεί λάθη που προέρχονται από οκνηρία και αναποτελεσματικότητα με συνέπεια να απολύονται συχνά μέλη της και να αναπληρώνονται από άλλα πιο ικανά. Όσο για τον chef de cabinet που επέλεξε να αναφερθεί ο Υπουργός και εκείνος έχει αλλάξει πολλές φορές κατά την διάρκεια της θητείας του Φ. Ολάντ προκειμένου να καλυφθούν πλήρως οι νέες ανάγκες που προκύπτουν.

Συνοπτικά στη Γαλλία δεν διορίζουν όπως φαντάζεται ή θα ήθελε ο κ. Βερναρδάκης και αν τεθεί το ερώτημα που χρησιμοποιούν πολλά στελέχη της κυβέρνησης σχετικά με το ποιους να πάρουν στην θέση όσων προέρχονται από τον κομματικό μηχανισμό , απάντηση υπάρχει. Να προσλάβουν τους απόφοιτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης για την οποία ο Έλληνας φορολογούμενος καταβάλλει περίπου 64000 ευρώ σε φόρους για κάθε φοιτητή της. Υπάρχει περίπτωση οι απόφοιτοι της σχολής να είναι λίγο πιο αποτελεσματικοί από τους συγγενείς και τους φίλους που διορίζονται και ας μην έχουν παππού αντάρτη...


 * Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Gustav Klimt (1962 - 1918), The Tree Of Life

Πιέρρος, Γιώργος

Ο Γιώργος Πιέρρος έχει σπουδάσει στο τμήμα Πληροφορικής και ΜΜΕ. Έχει συμμετάσχει σε έρευνες για την συνεργατική δημοσιογραφία και την δυναμική των social media στην μετάδοση μηνυμάτων και ειδήσεων. Έχει εργαστεί ως εκπρόσωπος τύπου στο Διεθνές Φεσιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους, στο ηλεκτρονικό περιοδικό Μεταρρύθμιση και σε άλλα sites και έντυπα.

Σήμερα εργάζεται ως δημοσιογράφος στο site zoomnews.gr και ως αρχισυντάκτης της εκπομπής Briefing στο Action24. Συμμετέχει στο συντονιστικό των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία.