Αίσθηση αποτελεί το γεγονός ότι η διασπορά του Κορωνοϊού συνετέλεσε σε μια βαθύτερη τάση περισυλλογής για την προάσπιση τόσο της δημόσιας υγείας όσο και της ατομικής υγιεινής.
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι «προσαρμοστικό όν» και μπορεί να προσαρμόζεται σε αντίξοες συνθήκες που συμβαίνουν γύρω του. Η πανδημία του covid-19 προέκυψε σε μια περίοδο όπου ολόκληρη η ανθρωπότητα ήταν απροετοίμαστη να δεχτεί τις επιπτώσεις της. Όμως ο άνθρωπος μπορεί να προασπίσει την υγεία του και να αντιληφτεί άμεσα την επικινδυνότητα της κατάστασης. Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των κρουσμάτων του Κορωνοϊού, ιδιαίτερα σε χώρες με τους περισσότερους θανάτους όπως π.χ Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ, συνετέλεσε στη λήψη μέτρων προστασίας και περιορισμού των κινήσεων που, τις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό στάθηκε αφορμή για ένα είδος “defrage” μια ανασυγκρότηση στη στάση ζωής.
Ο εγκλεισμός στο σπίτι και η επιστροφή σε πράγματα και καταστάσεις που πριν ήταν αδιανόητα ότι θα συμβούν, έφερε τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τις ίδιες του τις αντοχές. Αντοχές σε αλλαγές που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής του. Άρχισε να αναζητά λύσεις για την καθημερινότητά του που από τη μια θα τον προστάτευε από τον ύπουλο εχθρό απομονώνοντας τον από τους άλλους γύρω του κι από την άλλη θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει την πρωτόγνωρη αυτή, για τα μέχρι τώρα δεδομένα, επικίνδυνη κατάσταση με σχεδόν μηδενικά όπλα, έχοντας άγνοια για την επόμενη μέρα.
Βλέποντας την απειλή του Κορωνοϊού να πλησιάζει η πρώτη σκέψη του ήταν η προστασία των δικών του ανθρώπων, της οικογένειάς του και ιδιαιτέρως των παιδιών του αλλά και των ευπαθών ατόμων. Αν και στην αρχή η νόσος φάνηκε να προσβάλλει περισσότερο τους ηλικιωμένους, αυτό στη συνέχεια καταρρίφθηκε με αρκετούς θανάτους να προέρχονται από άτομα νεαρής ηλικίας. Συνεπώς, αυτός ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Το παρήγορο πάντως είναι ότι σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν προέκυψαν θάνατοι σε παιδιά ηλικίας κάτω των δέκα ετών.
Αυτό όμως δεν αποτελεί εφησυχασμό. Τα μέτρα προστασίας για τα παιδιά, θα πρέπει να λαμβάνονται συνεχώς και πάντοτε με την επιμέλεια των γονέων. Αρχικά θεωρήθηκε ότι τα παιδιά μπορούν να μεταφέρουν τον ιό χωρίς τα ίδια να παρουσιάζουν βαριά συμπτώματα, οπότε και θα έπρεπε να παραμείνουν στο σπίτι χωρίς να έρχονται σε επαφή με ηλικιωμένα άτομα. Αυτός όμως ο εγκλεισμός τους στο σπίτι και η ενασχόλησή τους με τους γονείς, συνέβαλε ως ένα βαθμό στο χτίσιμο της σχέσης γονέα – παιδιού. Οι γονείς βρήκαν περισσότερο ποιοτικό χρόνο για να ασχοληθούν με τα παιδιά τους, δημιουργώντας ένα κλίμα σύσφιξης δεσμών μεταξύ τους αλλά και ενίσχυσης των διαπροσωπικών τους σχέσεων. Θα έλεγε κανείς «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Όμως αυτή η πανδημία προκάλεσε σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία. Οι δείκτες των χρηματιστηρίων καθώς και η τιμή του πετρελαίου κύλησαν στο ναδίρ. Οι επιχειρήσεις ήρθαν αντιμέτωπες με μια πρωτοφανή συγκυρία, όπου η λήψη άμεσων μέτρων αντιμετώπισης του Κορωνοϊού ήτο αναγκαία. Το αναμενόμενο κέρδος που διακαώς περιμένουν να πετύχουν μετά το άνοιγμά τους από την καραντίνα του Κορωναιού, θα αργήσει να φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα.
Η Ουχάν, η πόλη της Κίνας απ’ όπου ξεκίνησε η εξάπλωση του Κορωνοϊού, μετά την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν κινείται πλέον σε πλήρεις ρυθμούς. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο αμερικανός καθηγητής Αγγλικών Κρίστοφερ Σούζαν που ζει στην πόλη αυτή, «μόνο το 20% με 30% των επιχειρήσεων είναι ανοιχτές και μόνο το 70% των ανθρώπων βγαίνουν έξω».
Παρά τη στήριξη των μέτρων από τις κυβερνήσεις των Κρατών – Μελών της Ε.Ε. στις επιχειρήσεις η αξιολόγηση της μετα-Κορωνοϊού κατάστασης θα αποδείξει ότι η ανάκαμψη της οικονομίας θα λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της τη Δημόσια Υγεία, για να μπορέσει να αποδώσει στο βαθμό που οι ευρωπαϊκές αγορές έχουν θέσει ως στόχο. Αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί με την επίτευξη της αντιμετώπισης του Κορωνοϊού, εφαρμόζοντας τη χρήση των εμβολίων, ώστε να μπορέσει αυτή η πανδημία να αποτελέσει μια απλή ενδημία, μια απλή ίωση. Οψόμεθα!
* Ο Πίνακας που συνοδεύει το κείμενο, είναι: Edvard Munch, Spanish Flu