Ο Παναγιώτης Δουδωνής παραθέτει κάποιες πρώτες σκέψεις με αφορμή τα αποτελέσματα των αμερικάνικων εκλογών που δεν αποτέλεσαν ένα μεμονωμένο φαινόμενο αλλά μια «τυπολογία που έχει παγιωθεί»: «πολιτικοί αναλυτές αποθεώνουν τη μελλοντική επικράτηση του Ορθού Λόγου μέσα από την έκφραση του λαού, δημοσκοπήσεις δίνουν εικόνα ριζικά διαφορετική της τελικής, οι τόνοι ανεβαίνουν. Ύστερα έρχονται τα ανησυχητικά πρώτα αποτελέσματα και η τελική επικράτηση του Παραλόγου και αντισυστημικού». Ο συγγραφέας εκτιμά πως πρέπει «να επανεπεξεργαστούμε τις δομές που θα κάνουν τον λόγο να ακούγεται και να αξιολογείται» και υποστηρίζει την ανάγκη «να βρούμε τους καλύτερους που θα αντιπαρατεθούν απέναντι στο Παράλογο»

Ο Δημήτρης Κουρέτας γράφει για την ερευνητική πολιτική στα ΑΕΙ σημειώνοντας ότι «κάθε Ελληνικό ΑΕΙ θα έπρεπε δομημένα να  προσπαθεί να δημιουργήσει συστηματικά τις βάσεις για τη διαμόρφωση μίας ερευνητικής στρατηγικής που θα του επιτρέψουν να ευθυγραμμιστεί με τις διαφαινόμενες ερευνητικές προτεραιότητες που τίθενται από τη ΓΓΕΤ εν όψει της νέας Προγραμματικής Περιόδου, με ορίζοντα το 2020». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η διαμόρφωση μίας στρατηγικής δημιουργίας και αξιοποίησης γνώσεων, δηλαδή  μίας ερευνητικής στρατηγικής, στηρίζεται στην αντίληψη της οργανωσιακής γνώσης» και συμπληρώνει ότι «η γνώση αυτή πρέπει να είναι διαχειρίσιμη συστηματικά με στόχο τη βελτίωση της βιωσιμότητας του οργανισμού»

O Χρήστος Χωμενίδης στο κείμενο του που αποτελεί την ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Λάρισα εξετάζει τις αιτίες του «πως φτάσαμε ως εδώ» εκτιμώντας πως «Υπήρξαμε Οδυσσείς»: «Τι θα μας έλεγε σήμερα ο Οδυσσέας; Να πιάσουμε επιτέλους τον ταύρο από τα κέρατα. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας». Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως «οι Έλληνες που είναι σήμερα μικρότεροι από δέκα ετών, θα ζήσουν και θα δημιουργήσουν σε μια πατρίδα πολύ καλύτερη, πολύ υγιέστερη από αυτήν την οποίαν εμείς γνωρίσαμε, αγαπήσαμε και σιχαθήκαμε» και σημειώνει πως «έχουμε μπει στη φάση της απομάγευσης.»