Ο Κώστας Κούρκουλος γράφει για το «πλεόνασμα της ατιμίας»: «Η «φιλανθρωπία της εξουσίας» υποθάλπει την κατασκευή ή την καθήλωση του αδύναμου, στη θέση που βρίσκεται. Και αυτό θέλει πλεόνασμα ατιμίας για να μεθοδευτεί. Διότι, προϋποθέτει μεγάλο πλεόνασμα ατιμίας, για να καταστρέψεις τον παραγωγικό πολίτη σου, με τη δήμευση του 80% του εισοδήματός του – όπως στην περίπτωση του παραδείγματος – ώστε να τον μετατρέψεις σε δικαιούχο επιδόματος φτώχειας. Ή για να σταματήσεις κάθε δημόσια επένδυση που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας, ώστε να μετατρέψεις αυτό που εξοικονομείς, σε φιλοδώρημα των ανέργων!»

Ο Κώστας Κούρκουλος με αφορμή τη στάση της κυβέρνησης όσον αφορά την El Dorado, γράφει: «Οι απειλές του κ. Τσίπρα, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εναντίον οποιουδήποτε υποψήφιου επενδυτή ότι θα χάσει τα λεφτά του και θα πάει και φυλακή αν τολμήσει να επενδύσει στην Ελλάδα, όπως και το κυβερνητικό πάθος τους να κλείνουν τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αυτή δηλαδή η απροκάλυπτη δολιοφθορά τους κατά της οικονομίας της χώρας, δεν ήταν καθόλου τυχαίες. Και ότι δεν είχε μόνον στόχο τις επενδύσεις, αλλά φαίνεται πως ήταν και μία βαθύτερη «φυσική επιλογή»: Να εξαφανίσουν από προσώπου γης τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα»

Ο Κώστας Κούρκουλος μιλάει για τη τρομοκρατία, εκκινώντας από την παλιά γενιά, όπως ήταν η 17Ν όπου τα μέλη της «μόλις βγήκαν στο φως, αποδείχτηκαν συντηρητικοί μικροαστοί» και σημειώνει ότι «η διαπίστωση όμως του μικροαστισμού των μελών της 17Ν ανέτρεπε, εκτός από την μυθολογία του «προοδευτισμού» τους και κάτι άλλο: τη μυθολογία ότι η τρομοκρατία έχει δήθεν κοινωνικές αιτίες». Αναφερόμενος στις νέες μορφές τρομοκρατίας εξηγεί ότι «το μίσος ανάγεται σε σκοπό της ύπαρξής τους: μισούν, άρα υπάρχουν». Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης των ακτιβιστών του μίσους, όταν το μίσος για τον Άλλο, είναι όρος της ύπαρξής τους»